EENZAAMHEID

Naar aanleiding van een reaktie waar ik erg blij mee was, toch nog het volgende over dit onderwerp.

We moeten heel duidelijk onderscheid maken tussen de zakelijke ontleding van een psychisch gebeuren en de persoonlijke benadering van een mens, die daaronder lijdt.

In mijn eerste artikel had ik een nuchtere ontleding gegeven van het wezen van de psychogene (=uit de psyche, ziel, ontstane) zwaarmoedigheid. (Er is ook somatogene = uit het soma, het lichaam, ontstane zwaarmoedigheid).

Mijn ervaring is dat zulk een rustig inzicht in de achtergronden van allerlei gevoelsberoeringen reeds bevrijdend werkt. De mens krijgt daardoor een houvast. Hij weet waar hij aan toe is.

Maar heel anders is de persoonlijke benadering. Dan moet je met de toppen van je ziel, met je volle liefde, luisteren naar de ander. Dan moet je proberen aan te voelen wat hij op dat moment verdragen kan en wat niet. Heel voorzichtig moet je hem dan verder brengen. Een ruw-opereren met kille, zakelijke ontledingen van het zielsgebeuren zou veel stuk kunnen maken.

Maar voor degene die zulk een zwaarmoedig mens probeert te helpen, is het wél nodig dat hij iets van het wezen daarvan weet. Anders zou hij uit een verkeerd begrepen liefde mee gaan treuren met de ander en hem zo nog verder van de genezing afbrengen. Bovendien zou dan de genezer zelf gevaar lopen onder de invloed van de zwaarmoedigheid te komen en er door meegesleurd worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen