Teleurstelling en bemoediging

Je brief heeft mij zeer aangegrepen. Ik begreep eruit, dat je door een dal van duisternis bent gegaan. Maar, broeder, moet niet iedere gelovige op zijn tijd door zulke diepten van benauwdheid heen? Dat betekent echter niet dat we op een of andere wijze voor de machten der duisternis zouden moeten wijken. Ik, en onze gehele gemeente, wij bidden voor je, staande in de geloofszekerheid dat wij in Christus meer dan overwinnaars zijn.

Vergeet niet dat de Stichting In de Rechte Straat een enorme zegen heeft betekend in het verleden en nu nog een prachtig werk verricht in Gods Koninkrijk. IRS is wellicht in deze tijd nóg meer noodzakelijk dan vroeger. Immers de tijden zijn veranderd en dat eist ook een verandering van methode en benadering. Dat vraagt uiterste geloofsgevoeligheid.

Beste broeder, wanneer je met melaatsen omgaat, dan word je gemakkelijk ook zelf besmet. Misschien is het dat gevaar, dat je ook wat beangst maakt. Maar het is immers de barmhartigheid des Heeren, die ons bewaart. Wat zou er van mij geworden zijn, als de Heere mij niet genadig was geweest. We moeten geduld met de priesters en ex-priesters hebben, zoals de Heere zoveel geduld met ons heeft gehad. Als ik daaraan denk, dan ga ik steeds blijmoedig verder.

Je herinnert je nog wel die groep priesters in I., die daar samenkomen om het Woord Gods te bestuderen. Ze zijn begonnen met een tijdschriftje. Sommigen van hen zijn werkelijk tot de vrijheid gekomen. Ze zoeken begerig naar de volle boodschap van het heil. Het zijn priesters, die in hoog aanzien zijn in het bisdom. Helaas hebben we zo goed als geen evangelische en reformatorische lektuur om hen aan te bieden, althans niet in het Italiaans.

Jk ga er naar toe, als ik kan. Er is bij hen iets in beweging gekomen. Maar zij zijn altijd gevangenen geweest van een gedachtenstelsel, waarbij de mens geheel en al in het middelpunt staat. Daarom moeten we geduld met hen hebben.

Onze arbeid draagt echter vrucht. Verschillende priesters zijn er mee opgehouden de mis op te dragen, omdat ze zijn gaan inzien, dat ze daardoor tekort doen aan het unieke kruisoffer van Christus. (Eén van hen heeft dat ook openlijk tegen de bisschop gezegd, in het bijzijn van meerdere priesters). En de bisschop van ons diocees heeft gezegd vanaf de kansel: „Misschien hebben wij het Evangelie nog niet begrepen". Aan die bisschop sturen we regelmatig de lektuur, die van onze offset-machine vandaan komt.

Maar het ongeluk wil dat in Italië de weinige zogenaamde protestanten niet meer spreken over het unieke gezag van het Woord Gods (misschien hebben ze dat wel nooit verkondigd), zodat zij die het eigenwillige machtssysteem van Rome verlaten, geen ander gezag daarvoor in de plaats krijgen. De reformatoren van de zestiende eeuw zijn meteen begonnen met de opschriftstelling en de verbreiding van goede kommentaren in de moedertaal. Wij hebben die niet.

Je schrijft ook over de betrekkelijk weinig vruchten van bekering onder roomskatholieken. Beste broeder, ik wou dat je de honderden had gezien, die de samenkomsten in Sicilië bezochten, waar ik mocht spreken; hoe ze in de handen klapten voor het Evangelie (en ik weet dat ik geen goedkoop Evangelie verkondig); hoe verschillenden, die de vrijheid en de heerlijkheid hadden gezien, die vervat is in de liefde van Christus, de tranen in de ogen hadden; als je de brieven eens kon lezen van de predikant, waar ik gepreekt heb, hoe hij destijds maar een groepje had van zeven mensen en hoe hij nu gedwongen is een zaal te huren, die ruimte biedt aan minstens honderd bezoekers; ik wou dat je er bij was geweest, toen twee pas-bekeerden hun getuigenis gaven in onze gemeente van Finale Ligure, hoe de Heere hun levens veranderd had.

De Heere gaat door met Zijn werk, ook al zijn wij soms bijziende geworden en durven niet meer naar de verte te kijken. Wat zou ik hebben moeten doen, als ik destijds jou niet had gehad om mij bij te staan en verder te helpen?

En de priesters en de eenvoudige rooms-katholieken, die nu door mijn bediening de Heere hebben gevonden, wie zou hen het Evangelie hebben verkondigd, als Hij jou er niet toe had bewogen om mij destijds te verdragen en begrip voor mij op te brengen, toen ik nog dwalend was en naar de Heere zocht, waar ik Hem zou kunnen vinden.

Zijn genade moet ons genoeg zijn. En wij mogen er ons over verblijden, dat geen druppel zweet, in dienst van Zijn Koninkrijk verloren zal gaan. Als ik je iets mag zeggen, dan dit: de arbeid van IRS is nu meer dan ooit nodig, al zal jouw arbeid wellicht steeds meer een weg van het kruis worden.

Zij die het prachtige werk van ds. Maggiotto willen steunen, kunnen dat doen door overmaking van hun gift op ons gironummer 901.000 IRS Velp, met vermelding: „Voor het werk van ds. Maggiotto".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen