HINDOES AANBIDDEN HET BEELD VAN CHRISTUS KONING

Toen ik in Trivandrum aankwam, stonden Thottil en zijn vrouw ons op te wachten. Ik herkende hem van de foto's.

Er kwam onmiddellijk een warm gevoel van sympathie in mij op, toen wij elkaar begroetten. Ik voelde mij één met hem als ex-priester, één met deze mens op de zuid-punt van India, die eenzelfde strijd heeft doorgemaakt; die dezelfde angsten heeft doorleefd, maar zich ook vrij heeft weten te vechten van een stelsel, dat ons helemaal in haar geestelijk-wurgende greep had.

Ik weet het: ik mott ook nuchter blijven en mijn ogen open houden. Helaas zijn er ook ex-priesters, die innerlijk al zozeer misvormd waren, toen ze eindelijk hun ambt neerlegden, dat ze zelfs het Evangelie, zoals dat door de reformatie verkondigd wordt, gingen misbruiken voor eigen egoïstische bedoelingen.

Maar zelfs in zulk een geval heb ik medelijden met zulke mensen. Voor een gedeelte is het niet hun eigen schuld, maar de schuld van het stelsel, dat hen zo misvormd heeft.

Om acht uur hadden we een eerste informele ontmoeting in het New Man Centre van br. Thottil. Ik heb geprobeerd om alvast in 't kort de werkwijze van onze stichting, maar vooral onze geestelijke overtuiging aan hen duidelijk te maken

Tongentaal

Na afloop van deze eerste informele ontmoeting zijn we naar een nabije r.-k. kerk gegaan. Wat ik daar meemaakte, was verbijsterend. Op het plein vóór de kerk is een heel groot beeld aangebracht van Christus Koning. Elke vrijdag stroomt de massa daar naar toe. Ook deze avond. Ze trokken rondom het beeld en raakten het aan en wierpen dan meestal geldstukken in een offerblok. Daarna gingen ze op de grond rondom het beeld zitten.

Ik zag daar vrouwen in trance heen en weer wiegend. Eén sprak erg luid en ik vroeg aan br. Thottil wat zij zei. „O", antwoordde hij, „dat is hier een gewoon verschijnsel, wat je ook bij de heidense tempels vindt. Zij gebruikt geen verstaanbare taal. Zij lalt alleen wat klanken uit".

Dat deed mij vanzelfsprekend denken aan het spreken in tongen, wat we in 1 Kor. 12 en 14 vinden. Die havenstad, Korinthe, was ook een vergaarbak van allerlei godsdiensten, zoals dat in heel India het geval is. Ook daar zal dus de glossolalie bij de heidenen zijn voorgekomen.

Toch blijft het een feit, dat Paulus de glossolalie als een gave van de Heilige Geest beschouwt, die gegeven wordt aan afzonderlijke christenen tot stichting van zichzelf en tot opbouw van de gemeente.

Maar hier was niets stichtends meer aan. Dit was een religieus delirium om bang van te worden. Thottil zei terecht tegen mij: „Als wij op dit moment de mensen zouden toespreken en zeggen dat zulk een beeldenverering en zulk een extase voor een stuk marmer, dat Christus moet voorstellen, zonde is, dan zouden ze in staat zijn om tegen je te hoop te lopen en je te doden".

Ik kon nu echter wel beter begrijpen dat Paulus waarschuwt voor de glossolalie en haar de minste van de gaven van de Heilige Geest noemt. Het is dan ook onjuist, wanneer in sommige pinkstergroepen zoveel nadruk gelegd wordt op deze geringste gave.

We gingen de kerk binnen en daar zagen we enkele mensen, ook een jongeman van naar schatting 25 jaar, op de knieën liggen, terwijl zij zich met uitgestrekte armen richtten tot een van de vele beelden in de kerk.

Visie van de pastoor

De volgende dag ben ik naar de pastoor van deze kerk gegaan. Ik wilde van hem zelf horen, hoe hij deze praktijken in zijn geweten kon verantwoorden. Zijn naam is Paul Kurisingel. Hij zei het volgende:

Dit beeld van Christus Koning is ongeveer 30 jaar geleden hier geplaatst. Vanaf die tijd begon de devotie tot Christus Koning te bloeien in deze parochie. En elke vrijdag komen er veel mensen hier naar toe om er te bidden, te offeren en om te danken voor gunsten, die ze hebben gekregen, enz.

't Centrum van alle devoties in de r.-k. kerk is Christus. Katholieke godsvrucht moet haar middelpunt vinden rondom Christus, moet christocentrisch zijn. Daarom is de devotie tot Christus Koning geheel en al in overeenstemming met de leer van de kerk.

En vanaf de oprichting van dit beeld zijn er zoveel gunsten ontvangen van Christus Koning. Hier komen mensen van alle lagen van 't volk, ontwikkelde en eenvoudige mensen, en ze komen met de vrede in hun geest om te denken voor gunsten die ze ontvangen hebben, voor de genezing van zicken, enz.

We maken helemaal geen propaganda voor die samenkomsten random het beeld elke vrijdag. Het is een devotie, die spontaan is gegroeid.

Waarom hindoes?

H.J.H.: „Mijnheer pastoor, u hebt mij gezegd dat er ook veel hindoes naar dat beeld komen op vrijdagavond om dit beeld echt te aanbidden. Ik weet, dat volgens de r.-k. leer men een beeld zelf niet mag aanbidden, wel de persoon die in dat beeld wordt voorgesteld, in dit geval dus Christus. Maar die hindoes aanbidden werkelijk dit beeld. Waarom zouden die hindoes naar dit beeld komen om het te aanbidden?"

Pastoor Kurisilgel: „Inderdaad, ook Hindoes komen hier en ook van beide lagen van 't volk, zowel ontwikkelden als eenvoudigen. En als u mij vraagt naar de doctrinaire redip van hun komst naar dat beeld, dan moet ik u zeggen, dat ik dat eigenlijk ook niet weet. Maar één ding is wél duidelijk: ook zij ontvangen zoveel gunsten en ze komen hier met een eenvoudig open geloof om gunsten te ontvangen van Christus Koning. Of ze nu echt ook maar iets geloven van de openbaring Gods Christus Jezus, dat doet er eigenlijk niets toe. Ze zijn eenvoudig overtuigd dat zij gunsten ontvangen van Christus Koning. En ze komen hier en bidden hun eigen gebeden en brengen hun eigen offers naar het beeld". Tot zover pastoor Kurisingel.

Wat is dat enorm triest, zulk een beschouwing. Wel 10 tot 15 keer had hij het in zijn uiteenzetting over gunsten ontvangen van Christus Koning, en van geldelijke offers die de mensen daarvoor brachten als uiting van hun dankbaarheid. Geen spoor ook van aarzeling over dat verschrikkelijke feit, dat pure heidenen ook aan die aanbidding van het beeld deelnemen en er hun offers brengen. Blijkbaar ging hij van de gedachte uit, dat het geld van de hindoes niet stinkt.

Ik vroeg hem nog: „Is het uw bedoeling om door dit toe te laten gemakkelijker de hindoes tot Christus te brengen?"

„O nee", antwoordde hij, „wij storen de hindoes niet in hun godsdienst".

Verwrongen beeld

Daarna had ik een samenkomst met ex-priesters, waar ook een priester bij aanwezig was, die de r.-k. kerk nog niet heeft verlaten, maar boordevol kritiek zit. Uit veiligheidsoverwegingen is het beter zijn naam niet te noemen. Maar ik vroeg ook zijn mening over dat alles. Hij antwoordde:

„De r.-k. kerk in Kerala is zeer autoritair, star-juridisch en is geheel en al uit op geld. Zij geeft een volkomen verwrongen beeld van de christelijke godsdienst. Ze buiten de onwetendheid en de eenvoud van de massa's uit, doordat zij van alles aan 't Evangelie toevoegen en bijgelovige praktijken bevorderen. De werkelijke Christus als de Zaligmaker en Verlosser moet nu aan de mensen verkondigd worden. Zij moeten vertroost worden met de verklaring van de zending van Christus. Hier ligt een geweldige roeping voor de priesters en de intelligentia van Kerala om de mensen werkelijk vrij te maken en ze te winnen voor de levende Christus, onze Heer".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen