OOK DE HEERE LEED HONGER

Brief van een Indiase ex-non

„Mijn leeftijd is 34. Gedurende 16 jaar ben ik non geweest in de S.A.B.S. Langzamerhand ontstond de twijfel in mij en groeide uit tot de zekerheid, dat ik niet zalig zou kunnen worden door de onderhouding van al die wetten en voorschriften van mijn kloosterorde. Ik nam kontakt op met de ex-priester J. Thottil, zoals ook andere nonnen hadden gedaan. Hij spoorde mij aan om de Bijbel te bestuderen. Na drie jaar van gebed en Bijbelbestudering besloot ik de stem van het Woord Gods te volgen.

Het was een vreugde om tot deze beslissing te komen, maar de uitvoering van dat besluit ging met veel moeilijkheden gepaard. Ik zal maar niet uitweiden over al de hinderpalen die mij in de weg werden gelegd en het lijden dat ik moest doorstaan. Onze enige toevlucht was br. Thottil, die ons zoveel mogelijk met raad en daad bijstond. Maar ook dat werd ons verhinderd, toen hij openlijk zijn ambt als priester neerlegde. Maar wij kregen nieuwe hoop, toen hij beloofde een centrum te openen voor de hulp aan ex-priesters en exkloosterlingen.

Met spanning zagen wij uit naar de opening van deze „Wartburg" in India en eindelijk is het dan zo ver gekomen. Ook ik bevind mij thans in dat centrum dat de naam heeft gekregen van „De Nieuwe Mens". Hier leven en werken wij voor deze nieuwe beweging in vrede, liefde en vrijheid. We vormen een echt team. Er zijn hier drie studenten en nog twee ex-nonnen, nl. zr. Celine en zr. Valsamma George. Wij voelen ons heel gelukkig, ook al moeten we nog steeds honger en ontbering doorstaan, want we zijn overtuigd dat de Heere Jezus Christus ons leidt.

Dierbare Broeder Hegger, ik weet dat ik een zware last beteken voor ons centrum, zolang ik geen nieuwe betrekking heb. De door de staat erkende r.-k. scholen hier in Kerala zijn echter geheel in handen van de r.-k. kerk. Daarom kan ik met mijn diploma als onderwijzeres hier niets beginnen, daar de r.-k. kerk mij niet toelaat op een van die scholen. Maar ik ben nu aan het typen leren. Als ik daarvoor het diploma heb, dan kan ik ons centrum helpen met de correspondentie en bovendien proberen elders typewerk te vinden om zodoende in mijn onderhoud te voorzien. Ons centrum beschikt echter niet over een typemachine en daarom doen wij al onze correspondentie met de hand. We hopen spoedig een machine te krijgen.

Het is bedroevend dat je een onderwijzeres-diploma bezit en er niets mee kunt doen vanwege de macht van de r.-k. kerk in Kerala.

Maar ondanks dit alles blijft onze vreugde. We hebben alles voor dit centrum over, want we weten dat het van de Heere is. Soms lijden we honger, maar de Heere heeft immers ook honger en dorst geleden. Hij had geen plaats om Zijn hoofd neer te leggen, maar Hij heeft óns een huis gegeven, waar wij met elkaar kunnen leven in de vrijheid van de kinderen Gods".

w.g. zr. Florence

N.B. Vanzelfsprekend zonden wij hulp ook voor de aanschaf van een typemachine. Intussen hebben we bericht gekregen van br. Thottil, dat zij toch een betrekking als onderwijzeres heeft gekregen. Gods Naam zij geprezen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen