Een zelfde vraag

Van vraag 109 van de catechimus der Nederlandse bisdommen, hebben wij in onze Heidelbergse catechismus een tegenhanger. Voor de aardigheid wil ik U hier beide vragen en antwoorden even onder de ogen brengen.

Rome:

109 Vraag: Waarom zullen niet alle mensen zalig worden?

Antwoord: Niet alle mensen zullen zalig worden, omdat zij niet alle met

Gods genade meewerken.

Heidelberg:

20 Vraag: Worden dan alle mensen wederom door Christus zalig, gelijk zij door Adam zijn verdoemd geworden?

Antwoord: Neen, maar alleen degenen, die Hem door een waar geloof worden ingelijfd en al zijn weldaden aannemen.

Zoals U ziet loopt de vraag ongeveer gelijkluidend. Het antwoord echter die beide catechismi geven is echter geheel verschillend.

Daar waar Rome, zoals altijd, meent te mogen teruggrijpen op de mens, gaat de Reformatie uit van het feit, dat het Christus is, die de zijnen door een waar geloof in Hem, zalig zal maken.

Men zou kunnen denken dat het verschil toch niet zo groot is. Laten we dit even van naderbij bekijken.

In vraag 109 staat er dat niet alle mensen zalig worden, omdat ze niet alle met Gods genade meewerken. Hier wordt dus van een meewerken gesproken. Het is klaar en duidelijk dat door dit meewerken ook Rome erkent dat het initiatief bij God ligt. Wanneer we nu onze „Heidelberger" raadplegen, lezen we daar dat alleen degenen, die Hem door een waar geloof worden ingelijfd en al zijn weldaden aannemen, zalig zullen worden. Nu moeten we juist op de woorden „worden ingelijfd" de nadruk leggen om goed te zien wat onze „Heidelberger" bedoelt. Het „ingelijfd worden" is passief en staat hier tegenover het actieve „meewerken" van antwoord 109. Het is dus klaar en duidelijk dat onze catechismus niet alleen het initiatief bij God wil leggen maar ook de mens als de „medewerkende" wil uitsluiten. Degenen die zalig worden, worden immers ingelijfd. Hier staan Rome en Reformatie dus diametraal tegenover elkaar. Wij zouden dit duidelijker aldus kunnen formuleren. Terwijl de Reformatie het uitspreekt dat zij die zalig worden, het alleen worden uit genade, houdt Rome in het meewerken van de mens nog een slag om de arm.

Zo komt ook hier weer het „sola gratia" van de Reformatie tegenover het humanisme van Rome te staan. Luidde de vraag eender, het antwoord was allerminst gelijkluidend. Hoe kan het ook anders, daar waar Rome de Bijbel verlaten heeft voor een humaniserend christendom?

M.V.J. de Craene

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen