Aflaatbrieven in 1961

In het aprilnummer hebben we een aflaatbrief van 1960 afgedrukt. Thans zijn wij echter in het bezit van aflaatbrieven van 1961 Up to date dus.

Tevens hebben we nu ook meerdere soorten. En zelfs ontvingen we een korte katechismus over de kruistochtenbul („Breve catechismo de la Bula de Cruzada" door M. I. Sr. D. Luis Casañas Guasch). Daari n wordt de betekenis van die verschillende aflaat- en privilegiebrieven nader uiteengezet.

In hoofdstuk III § 1 wordt gehandeld over: „Nieuwe tarieven, opgesteld door de Spaanse bisschoppen en goedgekeurd door de Heilige Stoel" (aprobadas por la Santa Sede). Deze tarieven werden op de conferentie van juni 1957 van aartsbisschoppen van Spanje vastgesteld.

Deze tarieven zijn als volgt:

„Voor hen die niet meer inkomen hebben dan 20.000 pesetas (± ƒ 1.200. —) 1 peseta (6 cent) = zesde klas. — Voor hen wier inkomen schommelt tussen 20.001 en 30.000 pesetas: 5 pts = vijfde klas — tussen 30.001 en 50.000 pts: 10 pts = vierde klas — tussen 50.001 en 75.000 pts: 25 pts = derde klas — tussen 75.001 en 100.000 pts: 50 pts — tweede klas — voor ieder die meer dan 100.000 pts inkomen heeft: 100 pts = eerste klas.

In § 3 van hfdst. III wordt dan nader uitgewerkt, hoe men dit inkomen moet berekenen. Het komt hierop neer: „integra y totalmente" = totaal in kwantitatieve en kwalitatieve zin.

De arme sloeber, de klerk en de kapitalist.

Het lijkt bij zonder lief van de Spaanse rooms-katholieke bisschoppen, dat zij dus rekening willen houden met het verschil van inkomen.

Toch vragen wij ons af, of het wel juist is dat men aan mensen, die nog minder dan ƒ 1.200. — per jaar inkomen hebben, nog een peseta te vragen voor een aflaatbrief, waardoor ze een volle aflaat kunnen verdienen. Wat doe je met zulk een inkomen, als je getrouwd bent en kinderen hebt. Dat is dus honderd gulden per maand!!! Bovendien moet de vader ook voor zijn vrouw en kinderen nog een peseta geven, want familie-aflaatbrieven zijn niet te koop. Ieder van het gezin, die geen eigen inkomen heeft, moet toch nog een peseta betalen voor de aflaatbrief. De Kerk moest zelf aan zulke mensen ondersteuning verlenen, in plaats van deze paupers nog wat durven vragen voor een volle aflaat. Hoe kan de goedige paus Joannes XXIII zijn goedkeuring geven aan zulke tarieven?

En vervolgens: waarom houdt de tariefverdeling ineens op bij een inkomen van 100.000 pesetas (ƒ 6.000.—)? Waarom moeten alle rijkaards - ik denk aan de groot-grondbezitters in Spanje - niet meer dan ƒ 6.— betalen, dat is evenveel als een kantoorklerk met een inkomen van ƒ 6. 000. — per jaar?

Ja, het is goed te begrijpen, dat die ruim 300 Baskische priesters hun aanklacht tegen de rooms-katholieke kerk van Spanje hebben gepubliceerd. En het is verschrikkelijk dat de Spaanse bisschoppen deze priesters de mond willen snoeren door ze met de zwaarste kerkelijke straffen te bedreigen.

Departement van sociale zaken in de hemel?

En vervolgens: hoe oneindig ver staat dit af van de eenvoud van het Evangelie!

Jezus is de barmharti ge Samaritaan, die olie giet op onze zielewonden, die ons uit de slavernij van de duivel loskocht door zijn eigen bloed. - En nu zou de distributie van de verdiensten van Jezus Christus afhankelijk gesteld worden van tarieven, die door de bisschoppen, met goedkeuring van de pauselijke „Heilige Stoel", opgesteld zijn.

Zij die uit de Bij bel het zuivere Evangelie van Gods soevereine barmhartigheid in Jezus Christus hebben leren kennen, zullen zich met afschuw hiervan af wenden en zeggen: Dit is walgelijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen