De echtgenote van Jezus

Wist u, dat er „christenen" zijn, die beweren, dat Jezus werkelijk gehuwd was en een echtgenote had?

Toch is dat zo, en dat wordt niet zo maar beweerd door een of andere wonderlijke achteraf-sekte, maar....

Er is een nieuw rooms-katholiek tijdschrift ontstaan. Het heet: „Tijdschrift voor theologie". Het „richt zich tot alle gelovigen die belangstelling hebben voor de eigentijdse theologische problematiek van Kerk en wereld" (Jan. 1961, eerste aflevering). Het staat onder redaktie van de meest bekende rooms-katholieke professoren, zoals Schillebeeckx, Schoonenberg, Grossouw, Groot, enz.

In de tweede aflevering (arpil-juni) komt een artikel voor van de hand van de pater redemptorist, prof. mr. W.J.A.J. Duynstee, getiteld: „Moederschap of bruidschap van Maria in het Verlossingswerk?".

Daarin schrijft prof. Duynstee: „Want als echtgenote was zij (Maria) in heel haar wezen tot Hem geordend; haar natuur was: te zijn voor Hem, was direct als vrouw voor Hem als man te zijn".

Nu zal iedereen meteen denken, dat prof. Duynstee dit in overdrachtelijke zin bedoelt, wanneer hij Maria de vrouw en echtgenote van Jezus noemt.

Neen, neen, zegt Duynstee echter, ik bedoel het volkomen reëel.

„Wanneer men de Kerk bruid van Jezus noemt, is dit in overdrachtelijke zin" pag. 128. „Bij Maria in haar bruidsverhouding tot Jezus ligt de zaak echter heel anders: hier is een bruidsverhouding in de volle reële zin van het woord, niet alleen in overdrachtelijke zin" pag. 129.

Ja, hij gebruikt zelfs de populaire naam voor de vrouw als de „wederhelft" van haar man en past die op Maria toe als vrouw van Jezus, zodat zij dan ook werkelijk koningin des hemels kan genoemd worden: „Zij is niet koninginmoeder, maar koningin, de wederhelft van de koning, in een volmaakte eenheid van wederzijdse en elkaar aanvullende liefde", pag. 124.

En in deze zin wil Duynstee het woord „vrouwe" verstaan zien, waarmee Jezus Maria aansprak vanaf het kruis: „Wanneer Jezus in zijn oneindige liefde voor Maria haar op dat ogenblik „vrouwe" noemt, moet dat woord toen voor Maria de meest tedere en meest liefdevolle betekenis hebben gehad; dan moet het weergegeven hebben, wat op dat ogenblik in haar hart het dierbaarste in haar verhouding tot Jezus was: het besef, als vrouw zijn gezellin te zijn, zoals Eva het voor Adam was", pag. 117.

Hoe oneindig triest! Dat betekent dus dat wij verlost zouden zijn door het echtpaar Jezus-Maria. Dat betekent dat hier een moeder „in de volle reële zin van het woord" bruid en echtgenote wordt van haar eigen zoon.

Wat is er dan nog voor verschil met de Griekse godenwereld, waarin ook dergelijke tegennatuurlijke verhoudingen voorkomen. Prof. Duynstee voegt er wel aan toe: „Een bruidsverhouding, gelijk vanzelf spreekt, in de bovennatuurlijke orde, waarbij dus nooit een overgave met betrekking tot de natuurlijke voortplanting komen kan, omdat er in deze orde geen lichamelijke voortplanting meer is". Maar hij vervolgt dan meteen weer: „maar daarom niet minder een persoonlijke, daadwerkelijke bruidsverhouding, met de volle overgave en liefde-eenheid van persoon tot persoon" pag. 129.

Het geheel van deze voorstelling: een moeder, die in volle reële zin de vrouw van haar eigen zoon wordt, is weerzinwekkend. En toch zegt Duynstee: Het zal een van onze reinste vreugden in de hemel zijn, de liefde van Jezus en Maria voor elkander te kunnen zien, en te kunnen bewonderen, en in kinderlijke blijdschap daarin te kunnen opgaan".

En is het niet buitengewoon droevig te zien hoe een pater zich in dat artikel uitput in allerlei bruidsspeculaties, en aan de eenvoudige rijkdom van het Evangelie voorbijgaat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen