DOMINEE HEGGER VERLIET DENDERLEEUW

EEN ONTROEREND AFSCHEID......

Met heel gemengde gevoelens zat ik op maandagavond 8 september op mijn motor, op weg naar Denderleeuw. Om acht uur zou de afscheidsdienst plaats hebben in de gereformeerde Kerk op de Lichtenhoek. Het afscheid van eenherder van een kudde, die hij negen jaar gehoed had, een kudde, die zich in die tijd verdrie- of viervoudigd had.

Het was met heel gemengde gevoelens, dat ik naar die dienst ging. Blijdschap en droefheid wisselden elkaar af. Mijn „buurman"-op-twintig-kilometer-afstand ging mij verlaten, een vriend, waarmee ik lief en leed samen had besproken gedurende bijna een heel jaar. Zo dikwijls wipte ik even langs, zat mee aan tafel in zijn leuk gezinnetje, hield hem van zijn werk door mijn gepraat en ravotte met zijn jongens. Samen bespraken wij plannen en spraken wij over onze contacten. Het is fijn, zon bezielende vriend in de buurt te hebben! Nee, niks leuk, dat hij nu zo ver weg gaat wonen! Maar van de andere kant was daar dan weer de gedachte, dat Ds. Hegger nu zijn handen vrij krijgt voor het werk, dat hem als ex-prister zo na aan het hart ligt. Ja, dat is fijn, dat is verblijdend, hoe jammer ook voor Denderleeuw. Denderleeuw liet hem dan ook slechts node gaan. Dat kwam wel heel duidelijk op die afscheidsavond uit in de woorden, die daar gesproken werden en in de herinneringscadeaux, welke daar gegeven zijn. Vertegenwoordigers van Synode, Classis, Kerkeraad en Schoolbestuur spraken hem toe. Voordat Ds. Schuddebeurs, de opvolger van Ds. Hegger in Denderleeuw, het slotwoord sprak, kreeg ook ik de gelegenheid om iets te zeggen. Ik heb dan ook iets gezegd en wel namens al de ex-roomskatholieken en namens al degenen, die nog lijden onder de misleiding van het Roomse kerksysteem. Ik heb Ds. Hegger gelukgewenst met deze gelegenheid om zich verder te kunnen gaan bekwamen voor zijn taak, die hij als ex-priester heeft onder de Rooms-katholieken. Ik heb hem gezegd, dat er velen, zeer velen op hem wachten en dat die hem nodig hebben. Ik heb hem gezegd, dat er een tijdschrift op hem wachtte, ONS tijdschrift „In de Rechte Straat", opdat hij daarvan in mijn plaats de eindredactie over kan gaan nemen. Dat is onze vreugde bij dit afscheid, te weten, dat Ds. Hegger zich nu geheel kan gaan wijden aan het schrijven van boeken, waar de Heer hem een bijzonder talent voor heeft gegeven en aan de belangen van de ex-rooms-katholiieken en van de zoekenden. Wij wensen Ds. Hegger Gods rijkste zegen toe op zijn nieuwe levensweg en in zijn voorbereiding daartoe.

NAAR ROME ......

De schrijver van het boek: „MOEDER, IK KLAAG U AAN" ging twee dagen daarna op weg naar Rome. Zij, die zin voor humor hebben, kunnen hier hun gang gaan! Een weekje later liet Mevrouw Hegger mij foto's zien, waarop haar man staat met op de achtergrond de Sint Pieter, dezelfde Sint Pieter, als op de omslag van het aanklagende boek is afgedrukt. Wij wachten met spanning op copy van Ds. Hegger en vinden het jammer, dat wij in ons oktobernummer nog niets van zijn hand kunnen opnemen over deze Rome-reis.

Van Rome is Ds. Hegger dan vertrokken naar Zuid Afrika, waar hij inmiddels reeds is aangekomen. De Heer zegene hem en al degenen, die daar onder zijn gehoor zullen komen. Wij hopen ook, dat hij veel nieuwe abonné's voor ons blad aldaar zal aanwerven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen