Zeer geachte lezer,

Geachte ds. Rodríguez,

Het verbaast me dat uw tijdschrift, dat zo Bijbelgetrouw is en zo nauw aansluit bij het Evangelie, nooit gedegen kritiek levert op de inmenging van bisschoppen in de politiek en in de wetgeving. Evenmin maakt u toespelingen op de religieuze agressie van moslims en hun onverdraagzaamheid tegenover andere religies in landen waar hun godsdienstwet van kracht is.

Ik moet er niet aan denken dat u zich als voormalige priesters nog verbonden zou voelen met de bisschoppen en daarom elke controverse uit de weg gaat.

Ontvang een hartelijke groet,

J.S.L.

Juist omdat ons tijdschrift zo Bijbelgetrouw is en zo nauw aansluit bij het Evangelie hebben we ons voorgenomen om “niets anders te weten dan Jezus Christus en Die gekruisigd” en opgestaan als Zoon van de levende God. Wij weten dat het enige wat mensen in deze tijd nodig hebben om het eeuwige leven te hebben is: Christus als enige Verlosser. De opdracht van een discipel van Christus is niet zijn invloed uit te oefenen in de samenleving door middel van politieke of religieuze macht, maar in de maatschappij licht en zout te zijn.

U vraagt zich af: “Welke invloed proberen de bisschoppen in Spanje uit te oefenen in de politiek?” Het enige wat ze proberen, is meer macht en bewegingsruimte te verkrijgen voor hun religieus-politieke handelen. Dat wil niet zeggen dat ze in feite al niet sommige privileges hebben, juist ten aanzien van de Spaanse grondwet, waarvoor ze zich zouden moeten schamen. Er is nog meer dat ergernis geeft, namelijk dat de Rooms-Katholieke Kerk eeuwenlang de maatschappij gekneed heeft volgens haar eigen grillen, met al haar regels en gebruiken, en dat ze tegenwoordig beweert dat alle misstanden de schuld zijn van de ongelovigen of de niet-roomskatholieken.

Uw tweede vraag: “Wat prediken islamitische leiders als voorvechters van hun rechten in Europa? Ondertussen kunnen in de landen waaruit zij afkomstig zijn, allen die de Bijbel lezen in hun ogen niets goeds doen.”

Het is een ernstige vergissing om te denken dat islamitische leiders het probleem vormen in Europa. Het Woord van God laat ons in het Oude Testament zien dat noch de omringende volkeren noch de vreemdelingen die te midden van het volk Israël woonden het probleem waren. Het grote probleem van Israël was zijn ongeloof. Dat moet landen waarin de meerderheid van de bevolking christen is aan het denken zetten. Het probleem zijn niet de anderen, wij zijn het zélf.

Naar aanleiding van uw slotzin: geachte vriend, als ik bedenk wie ik ben of geweest ben in de Rooms-Katholieke Kerk, dan moet ik met de apostel Paulus zeggen dat “hetgeen mij gewin was, dat heb ik om Christus’ wil schade geacht. (...) En in Hem gevonden worde, niet hebbende mijn rechtvaardigheid” (door de werken die de moederkerk van mij eiste), “maar die door het geloof van Christus is, namelijk de rechtvaardigheid, die uit God is door het geloof ” (Filippensen 3:7-9).

Werkelijk verbonden kan ik mij alleen voelen met Christus, mijn Heere, en met allen die in Christus zijn. Dat is niet de verbondenheid met de clerus, maar de verbondenheid met de Geest Die werkt en woont in allen die in Jezus Christus geloven.

Wij willen niet de successen of fouten van mensen rondbazuinen, maar we zijn boodschappers van de volkomen genade en van het leven in het geloof en de liefde die in Christus Jezus is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen