Woorden van afscheid

Na ruim negen jaar deel uitgemaakt te hebben van het bestuur, waarvan de laatste zeven jaar als voorzitter, is helaas de tijd gekomen om afscheid te nemen. De toename van ambtelijke bezigheden noodzaken mij daartoe.

Als ik die negen jaar overzie, kan ik zeggen dat ik veel goeds heb ervaren in het werk van de I.R.S.

In die tijd mochten wij de arbeid zien groeien onder Gods zegen. Het is bijzonder bemoedigend om in een tijd, waarin vaak wordt gehoord van achteruitgang op geestelijk terrein, met een werk verbonden te zijn, waar vaart in zit.

Kritiek werd ons ook niet gespaard, maar dat is moeilijk anders te verwachten, vooral in deze tijd. Ook daar hebben we van geleerd en het hield ons wakker en aktief.

De aard van de arbeid bracht ons in kontakt met gelovigen van allerlei kerkelijke richting. Het was verrijkend om op tal van plaatsen in binnen- en buitenland de gemeenschap in Christus te beleven. Het leerde ons de betrekkelijkheid van eigen gemeenschap zien en deed ons duidelijk onderkennen dat de Here overal zijn kinderen heeft. In het luisteren naar de ander moest je vaak je eenzijdigheid afleren. De nuanceringen mochten er zijn, maar hoe verblijdend was het telkens weer om te zien dat het lichaam van Christus is samengesteld uit verschillende leden en hoe wij elkaar nodig hebben. Staande op hetzelfde fundament, mochten wij roemen in de genade des Heren.

Tot ons verdriet moesten wij echter vaak constateren dat de stroom van geestelijke uitholling en verarming steeds breder werd. Daardoor moesten wij onze koers wijzigen en dienden wij ons te bezinnen op de vraag hoe wij het beste konden dienen temidden van deze stroomversnellingen. Het bracht de Schriftgelovigen nader bij elkaar en deed ons zien, hoe het werk van de I.R.S. nodig en vruchtbaar was en is.

Ik wens bestuur, direktie en personeel veel wijsheid en kracht. De tijden worden moeilijker, maar de kansen zijn ook nog vele.

De Here en zijn Rijk zullen toch overwinnen. De Here geve ons genade om te blijven volharden, tot Hij komt.

Met vriendelijke broedergroet.
Uw in Christus verbonden,
J. A. Hamers

Het is al weer enige maanden geleden, dat ik het bestuur van de stichting „In de Rechte Straat" gevraagd heb om ontheven te worden van mijn bestuursfunctie. Ik deed dit mijnerzijds met tegenzin. Het waren redenen van strikt persoonlijke omstandigheden, dat ik mij genoodzaakt zag dit te verzoeken. Een jaar of 8 heb ik in het bestuur zitting gehad en ik denk met veel dankbaarheid terug aan wat we in de kring van het bestuur en in breder verband hebben mogen ervaren aan vriendschap, broederzin en genegenheid. Graag was ik lid van het bestuur gebleven, maar zoals gezegd, meerdere redenen brachten mij tot genoemd besluit ontheffing te vragen. Er heerst in het bestuur een fijne broederlijke geest, een fijne sfeer om met elkaar de zaken der stichting te behartigen. Ik blijf de zittende bestuursleden alle genegenheid toedragen, ik blijf dankbaar voor wat ik van hen heb ondervonden. Ik heb slechts van het bestuur, niet van de stichting afscheid genomen. De zaak, waar voor deze stichting opkomt blijft de volle liefde van mijn hart houden.

De zaak blijft dringend!

Van ganser harte wens ik de stichtings Gods rijke en onmisbare zegen toe.

Het afscheid van het bestuur is schriftelijk geschied, maar beiderzijds in oprechte genegenheid.

Broeders van het bestuur, fam. ds. H. J. Hegger, personeel op kantoor, vaartwel! Gods zegen!

Ds. Th. Rutters, Baarn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen