TIRANNIE VAN HET EVOLUTIONISME

Onder deze titel heefs ds. J. C. Janse een brochure geschreven, die uitgegeven werd door Fa. Westdijk en Liebeek te Barendrecht (56 blz. ƒ 3,50).

Op eenvoudige wijze geeft ds. Janse hierin een korte weerlegging van het evolutionisme.

Heel interessant is hoofdstuk IV: „Een opgaande lijn?". Ik citeer daaruit:

„De energie gaat niet verloren …, maar in een gesloten proces wordt energie qualitatief minder. Er is erosie, warmteverlies, radioactief verval". „Terwijl dit een specifiek natuurkundig verschijnsel is, is er ook een zekere desintegratie waarneembaar op het gebied van de levende natuur, in het uitsterven van diersoorten en plantensoorten die niet meer terugkomen. Er is daar nergens enig werkelijk teken van een steeds opgaande lijn evolueren en méér-worden. Er is integendeel iets zichtbaar van wat Paulus schrijft, dat de schepping „dienstbaar is aan de vergankelijkheid", „onderworpen aan vruchteloosheid" (Rom. 8:20, 21)".

De konklusie van ds. Janse is dan ook: Er is geen evolutie maar desintegratie, doch de Heere zal alles nieuw máken.

Kruisingen

Interessant is ook wat ds. Janse schrijft over kruisingen: „Er kunnen bij kruisingen wel eens onverwachte dingen gebeuren, maar er is een plafond. Men denke aan de kruising van paard en ezel, waarbij de nakomelingen onvruchbaar zijn, muildieren. Of aan de kruising van bison met het tamme rund. De mannelijke nakomelingen zijn steeds onvruchtbaar, de koe-kalfjes zijn soms onvruchtbaar, maar de nakomelingen daarvan zijn weer ofwel geheel bison ofwel geheel rund" (p. 47).

Dat is iets wat we direkt kunnen konstatcren. Daaruit zien we voor onze ogen dat de soort steeds tracht zichzelf te handhaven of te herstellen. Ik kan dan ook met mijn gewone gezonde verstand geen geloof hechten aan geleerden, die mij willen doen geloven dat via een ontwikkeling van miljoenen jaren de huidige mens is ontstaan vanuit een dode oceaan langs de evolutiestadia van het zeewier, de plant, de vis, de vogel en de aap.

Maar als ik dan ook nog in de Bijbel herhaalde malen lees dat God alles „naar zijn aard" geschapen heeft, dan zou je bijna denken dat dergelijke mensen er om een of andere reden plezier in hebben om die Bijbel tegen te spreken of althans de boodschap van de Bijbel zoveel mogelijk te reduceren. Zeker, het is geen heilswaarheid of God alles heeft geschapen „naar zijn aard" of alles langs de weg van een geleidelijke ontwikkeling van eeuwen heeft doen ontstaan. Maar het heeft toch direkt met Gods schepping te maken. En het is op zijn minst erg vreemd, wanneer de Heere de schrijver van Genesis telkens laat optekenen dat Hij alles „naar zijn aard" heeft gemaakt, terwijl da: niet het geval zou zijn geweest. Je bent niet klaar met die moeilijkheid, wanneer je daarop antwoord: Maar de Bijbel is een boek voor heil, niet een boek voor de geologie of de aardrijkskunde.

Een vraag die zeker bij lezers zal opkomen, is: Maar er is toch in elk geval binnen het mensdom sprake van een opgaande lijn. Onmiskenbaar is er vooruitgang in „de wonderen van de techniek", als is de aard van de mens hetzelfde gebleven, even zelfzuchtig als vroeger. Maar hoe verklaren we dan deze betrekkelijke vooruitgang van het mensdom?

Het antwoord van ds. Janse luidde:

Reeds wees ik er op in de brochure (pag. 17), dat ei inderdaad op velerlei gebied verandering is, „maar", zo voegde ik er aan toe, „voor wie wat scherper toeziet is het duidelijk, dat deze verandering heel iets anders is dan „evolutie", zoals die gesuggereerd wordt".

Onder evolutie verstaat men het zich vormen van wat vooraf niet bestond, een zich ontwikkelen naar hogere, meer gecompliceerde vormen.

Maar vooruitgang is iets heel anders. Dat hangt samen met de opdracht van de mens om de aarde te beheersen en te bebouwen en te vervullen. Het is iets van het bouwen en bewaren uit Gen. 1:28 en 2:15, het is een almeer mogen ontdekken van het bestaande en daarover heersen in ontwikkeling van menselijke macht, met machtsmiddelen, instrumenten.

Het ontdekken van de atoomkracht is geen evolutie, een tot hoger orde komen van wat voorheen in lager vorm aanwezig zou zijn geweest — het is een machtsuitoefening van de mens, die langs wetenschappelijke wegen ontdekt heeft wat vanaf het begin van de schepping bestond. En daar werkt hij nu mee. Doordat die beide zo weinig onderscheiden worden, schuiven de evolutionisten hun idee van „evolutie" zo gemakkelijk onder heel het wereldbeeld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen