HIER STA IK.... en kan WÈL anders

U hebt allen wel in de pers gelezen over pastoor Du Bay, die zijn bisschop, kardinaal McIntire, bij de paus had aangeklaagd, omdat deze kardinaal de rassendiscriminatie niet wilde veroordelen. Hij had de paus gevraagd om de kardinaal daarom uit zijn ambt te ontzetten.

Luther-spelen is niet gemakkelijk

„Time" van 26 juni 1964 schrijft hierover:

„Priesters die de rol van Luther willen spelen, zijn zeer zeldzaam in de r.k. kerk van onze dagen, en daarom was rev. Du Bay een nationale beroemdheid geworden".

„Maar pastoor Du Bay was niet van plan om het Lutherspelletie tot het uiterste te spelen en de kerk te verlaten...."

Want.... „een week later reeds kwam pastoor Du Bay de kapel binnen van het St. John's Seminary bij Los Angeles, — het was in de morgen —, knielde neer voor kardinaal McIntire, legde de hand op de Bijbel die de kardinaal op zijn schoot hield en gaf onder ede uitdrukking aan zijn bereidheid tot onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan de kardinaal. Daarna, — terwijl honderden priesters daarop wachtten —, kuste hij de hand van de kardinaal en ging heen".

Verkrachting van het geweten

Deze scene heeft weinig verheffends. Kardinaal McIntire heeft geschreven, dat „er in Los Angeles geen rassenprobleem bestaat". Maar, zo schrijft Time, iedereen weet wel beter.

Ook pastoor Du Bay moet beter geweten hebben, ook toen hij neerknielde voor de kardinaal en zijn hand kuste.

Is het dan bijbels om iemand aldus onder druk te zetten en deze vernederende akte van hem te eisen, waardoor aan zijn waarheidsbesef geweld wordt aangedaan. Als de apostelen met tegenstanders te doen hebben, dan bestrijden ze die met het woord, maar eisen niet zulk een vernedering, waarbij hun menselijk zelfbesef wordt aangetast.

Bovendien had pastoor Du Bay zich helemaal niet verzet tegen de waarheden van het Evangelie, maar enkel tegen het verzuim van zijn bisschop-kardinaal om het racisme te veroordelen.

„Laat u geen slavenjuk opleggen!"

„Christus heeft ons vrijgemaakt om in de vrijheid te blijven. Houdt dus stand en laat u niet weder een slavenjuk opleggen" (Gal. 5:1).

Inderdaad, Christus heeft ons niet vrijgemaakt om ons de slaaf te laten worden van een bisschop, kardinaal of paus. Daarvoor gaf Hij niet zijn kostbaar bloed.

„Maar het Jeruzalem van omhoog is vrij, en dat is onze moeder" (Gal. 4:26).

Wij hebben een heilige roeping tot de vrijheid: „Broeders, gij zijt tot de vrijheid geroepen". Paulus voegt er slechts aan toe: „Misbruikt die echter niet als voorwendsel voor de zelfzucht, maar dient elkander door de liefde" (Gal. 5:13).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen