Francisco Rodriguez

In Ponferrada, in Noord-Spanje, woont en werkt thans de ex-priester Francisco Rodriguez.

Na zijn uittreden uit de roomse kerk verbleef hij enigejaren in Nederland, op"I)e Wartburg" in Velp.

Aanvankelijk voorzag hij in zijn levensonderhoud als fabrieksarbeider, maar allengs werd het verlangen sterker om zich verder te bekwamen en te verdiepen in de Heilige Schrift teneinde in zijn vaderland het Evangelie van de genade in Christus uit te dragen.

Naast veel zelfstudie - met begeleiding van ds. Hegger - volgde hij de opleiding aan de Reformatorische Bijbelschool in Zeist.

Kerkelijk sloot hij zich aan bij de Ned. Geref. Kerk te Velp. In deze Velpse periode mocht hij ook in het huwelijk treden met zijn Spaanse verloofde Sara. Na afronding van de studie vertrokken zij naar Noord-Spanje en begon Francisco met evangelisatiewerk in zijn geboortestreek. Vooral in de begintijd bleven hen moeiten en teleurstellingen niet bespaard, maar in de loop der jaren vormde zich een kleine gemeente (momenteel ± 35 personen) die regelmatig bijeenkomt voor Bijbelstudie en 's zondags Woorddiensten belegt.

Wij citeren uit één van zijn rapporten:

"Eén van de echtparen bij wie wij aan huis Bijbelstudie houden, is tot geloof in de Christus der Schriften gekomen. Ze bezoeken nu regelmatig onze samenkomsten. Voor ons is dat een grote vreugde. We zien daarin een bemoediging van de Heere. We weten opnieuw: Wij moeten het Woord verkondigen en de Heere zal het zegenen, waar en wanneer Hij het wil.

Ons plan voor de zomer is om 's zondags bij de uitgang van de kerken post te vatten en daar een gesprek aan te knopen met jongelui om hen uit te nodigen deel te nemen aan onze Bijbelstudies.

In onze gemeente loopt alles wél. De ouderlingen verstaan steeds meer het ambt, de bediening, waartoe de Heere hen geroepen heeft. Zij arbeiden ijverig op de plaats waar de Heilige Geest hen gesteld heeft."

Van recente datum is het gespreksverslag, dat Francisco had met enige meisjes die zich op een gymnasium van nonnen voorbereiden op een universitaire studie. Hij schrijft: "Een gelovig meisje van onze gemeente had hen meegenomen. We spraken over de vraag: Wat is de mens? en wie is onze enige Zaligmaker?

Een van de twee meisjes, Luisa, zei: "Toen Mercedes (lid van onze gemeente) mij over Christus sprak, dacht ik: ze is een beetje inde war. Ik verbleef immers ineen centrum dat het dichtste bij de waarheid stond: een gymnasium van nonnen. Maar wat zij zei, begon dieper in mij door te dringen. Ik kreeg er steeds meer moeite mee om de mis bij te wonen. Ik ging niet meer ter communie (= r.-k. deelname aan het eten van de hosties, de gewijde ouwels). Eens zei de non die belast was met onze geestelijke vorming: 'Ik heb de indruk dat enkelen van jullie in staat van doodzonde leven, want ze gaan niet meer ter communie'. Ik wist dat ze mij daarmee bedoelde. Maar ik weet nu dat al die religieuze praktijken nergens toe dienen. Ik moet echter mijn studies bij die nonnen afmaken en dat is onder deze omstandigheden niet gemakkelijk'. (Voor protestantse lezers: Een rooms-katholiek mag niet ter communie gaan, wanneer hij een doodzonde op zijn geweten heeft, die hij niet gebiecht heeft. Zeker 98% van de doodzonden die gebiecht worden, liggen op sexueel gebied. Dat was dan ook de insinuatie van de betreffende non in de richting van Luisa).

Ik heb daarop geantwoord: Hij die jou geroepen heeft om te geloven in Zijn Zoon, wist dat je studeerde bij die nonnen. Maak je geen zorgen, vertrouw op Hem. Hij zal ervoor zorgen dat er in je leven geen hinderpalen zijn die je de toegang tot Christus onmogelijk maken.

Het tweede meisje, Encina, zei: "Al geruime tijd kon ik niet meer instemmen met wat de nonnen ons leerden over de biecht en de communie. Ik voelde aan dat dit niet juist was. En toen ze mij over het Evangelie vertelden, greep mij dat aan. Ik was zeer verrast te horen dat Christus alleen maar geloof in Hem vraagt. En Hij maakt mij vrij van mijn zonden. Door Hem mag ik mij een kind van God weten. Ik werd daar heel erg blij om. Ik weet nu dat alles wat die nonnen ons voorhouden, helemaal niet nodig is voor onze zaligheid. Ik weet mij nu werkelijk vrij door Christus".

Ik antwoordde: Je hebt gelijk. Niemand heeft je dat kunnen laten zien dan Christus Zelf. En Hij deed dat door Zijn Heilige Geest. Blijf in deze vrijheid die Hij je gegeven heeft en twijfel nooit dat Jezus je enige Zaligmaker en Verlosser is. Een andere keer kregen we bezoek van een stelletje dat hoopt te trouwen; hij is gelovig, maar zij gaat door een diepe crisis heen. Na enige tijd zei zij (Victoria): "Ik ben het helemaal niet meer eens met wat men mij van kindsbeen af geleerd heeft in de kerk. Maar ik word gekweld door een diepe twijfel en ik voel mij leeg. Ik had gedacht dat de liefde voor een jongen die leegte zou vullen, maar dat blijkt niet het geval te zijn."

Mijn vrouw Sara antwoordde: "Niemand kan die leegte vullen dan alleen Christus. Hij kan je overstelpen met liefde en vreugde. En als dat gebeurd is, wil je die rijkdom delen met anderen, in de eerste plaats met de man die God naast je heeft gesteld in je leven. Want zonder Christus is het leven van jou en van wie dan ook een mislukking, want de enige liefde die nooit ophoudt, is de liefde van God".

Ik voegde eraan toe: Ik heb de indruk, Victoria, dat jouw vergissing daarin bestaat dat je meende dat het voldoende zou zijn om een gelovige jongen te hebben en dat je leven daarmee gevuld zou zijn. Maar niemand kan de plaats van Christus innemen. Hij heeft niet een mens als plaatsvervanger. Als je tot de geloofsovergave aan Christus komt, zal dat gevoel van leegte verdwijnen. Geloof in Christus en je zult het eeuwige leven hebben. En dat eeuwige leven wordt beheerst door de liefde. En die liefde kun je dan weer delen met je toekomstige man.

Broeders en zusters van IRS, ziehier enkele notities, een neerslag van ontmoetingen die door de Heere bereid werden. We hopen en verwachten dat de Heere ons op deze weg verder zal geleiden. We denken ook vol dankbaarheid aan uw financiële hulp. Gedenk ons en ons werk ook in uw gebeden. Het is gemakkelijker voor mij om dit alles in het gebed aan de Heere voor te leggen dan het toe te vertrouwen aan het papier.

Aansluitend bij de slotpassages in laatstgenoemd rapport bevelen wij het werk van deze broeder van harte in Uw voorbede en offervaardigheid aan; jaarlijks is met de steun ruim f 30.000,- gemoeid. Uw overmaking zien wij gaarne - met vermelding van de omschrijving "ondersteuning" - tegemoet op postgiro 901.000 van onze Stichting.

Bij voorbaat onze dank!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen