Ex-priesters in

Een auto in ruil voor zijn geweten

Een Italiaanse ex-priester die enige tijd op de Wartburg verbleef, kreeg brieven van zijn familie, waarin hij dringend werd verzocht terug te keren, want zijn zwager zou ernstig ziek zijn en zijn zuster was radeloos, zo werd gezegd. Zij zouden de reis betalen heen en terug.

Hij vertrok met enige zorg, maar toch ook blij dat hij zijn familie weer zou zien. Na drie weken kregen we een brief van hem, waarin hij wanhopig schreef:

„Aanvankelijk toonde mijn familie alle begrip. Ik werd heel hartelijk ontvangen. Ze gaven me zelfs een auto. Maar nu beginnen ze er steeds meer op aan te dringen, dat ik terug zal keren naar de r.-k. kerk en weer mijn priesterlijke funktie ga uitoefenen. Ze beweren zelfs dat ze rechten op mij kunnen laten gelden, omdat ze die auto voor mij gekocht hebben, waar ik niet om gevraagd heb. Maar ik doe het niet, ik doe het niet, in geen geval. Ik riskeer nog liever een totale breuk met mijn familie dan tegen mijn geweten in te gaan. Maar het zou wel een grote bemoediging voor mij zijn, wanneer de Stichting In De Rechte Straat opnieuw mij de verzekering geeft, dat zij mij helpt, als deze breuk met de familie komt. Zo voel ik mij in de rug gedekt, terwijl ik anders alleen maar honger en volstrekte armoede tegemoet moet zien".

Vanzelfsprekend antwoordden wij hem met Jac. 2:14-16. Als een broeder of zuster gebrek lijdt en hij vraagt ons om hulp, en wij zouden zeggen: Wij wensen u het aller-, allerbeste toe, maar van ons moet u geen steun verwachten, wat baat zulk een geloof? Het is immers dood. Het is eenzelfde geloof, dat ook de duivelen hebben en die desondanks sidderen voor Gods toorn.

Gedenkt deze broeder ook in uw gebeden.

Ze sloten mij op

Brief van een ex-priester uit India:

„Toen ik in Bombay aankwam met mijn moeder, werden wij meteen omringd door onze familieleden, die mij naar hun huis meetroonden. Ik wist dat u toen in Bombay was, maar ik zag geen kans om kontakt met u op te nemen.

Toen mijn familieleden begonnen te merken dat ik de r.-k. kerk wilde verlaten om over te gaan naar het protestantisme, sloten ze mij op in een psychiatrische inrichting. Maar na enige maanden bekommerden ze zich blijkbaar minder om mij, hoe het ook zij, ze lieten mij gaan.

Dit gedeelte van Kerala wordt wel het Vatikaan van India genoemd. De r.-k. kerk is hier oppermachtig.

Ik had werk gevonden, eenvoudige handenarbeid, 16 uur per dag. Daardoor kon ik het hoofd net boven water houden.

Maar nu heb ik een ongeluk gekregen, toen ik op mijn fiets reed. Ik ben nu in het ziekenhuis terecht gekomen, en weet ik niet meer wat te doen. Ik ben ten einde raad.

Misschien roept de Here mij om het Evangelie van de waarheid te verkondigen, maar hoe en waar? Ik weet het niet.

Blijf mij gedenken in uw gebeden.

De uwe in Zijn dienst",

Stephenson Kattur

Ik schrok niet terug

Eveneens uit India:

„Eind februari van dit jaar, 1970, heb ik mijn ambt als priester neergelegd. Ik heb deze beslissing medegedeeld aan de aartsbisschop van Changanacherri (Kerala). De reden waarom ik meende niet langer rooms-katholiek te kunnen zijn (nl. om geloofsmotieven), verwerkte ik in een folder, die ik hier en daar verspreidde. Toen kwam de pers op mij af voor interviews en zodoende kwam mijn geval in bijna alle kranten van India.

U begrijpt dat ik enorme tegenstand kreeg van de kant van mijn familie en van de r.-k. kerkelijke gezagsdragers.

Ik ben echter niet teruggeschrokken. Integendeel, met behulp van Christ Nagar Mission, begon ik met nog een ex-karmeliet de uitgave van een blaadje in mijn moedertaal, het Malavalam. Maar we hebben die uitgave moeten staken vanwege geldgebrek.

Bovendien hadden we nogal wat moeite met het vinden van een uitgever. Velen zijn bang voor de economische macht van de r.-k. kerk in Kerala.

De enige oplossing leek mij de aankoop van een eigen drukmachine. Omdat ik 17 jaar pastoor ben geweest, had ik wel een kleine bezitting. Ik heb daar een hypotheek op gesloten en zodoende hoop ik die machine te kunnen aanschaffen en toch nog het Evangelie te kunnen brengen, vooral onder de priesters.

Moge het zaad van het Evangelie - al is het dan een klein mosterdzaadje -, dat wij hier mogen uitstrooien, ontkiemen en uitgroeien tot een grote boom.

De uwe in Jezus Christus", C. V. Matthew

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen