Een ongehuwde ex-priester over het celibaat

Bij uitg. Gideon Gorkum is een boekje verschenen (prijs ƒ 4,—), getiteld: „Brief aan de bisschop", waarin de ex-priester A. B. Dijkman verantwoording geeft van zijn overgang naar de pinkstergemeente, waar hij thans voorganger is. Wij komen op dit boekje nog terug. De aanleiding voor de breuk met de r.-k. kerk is geweest de daar opkomende vrijzinnige theologie. Graag willen wij echter nu reeds een gedeelte uit dit boekje citeren, waarin D. zijn visie geeft op het celibaat.

„Hoe meer ik met de moderne theologie in aanraking kwam, hoe onrustiger ik werd. Ik begreep dat je niet door kunt gaan met schrappen in de Bijbel. De theoloog die dat toch doet, houdt een krachteloos boek en - tenslotte - alleen de kaft over. Daarmee verkoelt de liefde voor Jezus. De enorme celibaatsmoeilijkheden, waarin de katholieke kerk op het ogenblik verkeert, zijn niet alleen de gevolgen van het tegen het kerkelijk gezag aan trappen. Maar de moderne theologie verkoelt de liefde voor de Heer. En als die liefde verkoelt, is het offer zinloos. Dat is een van de belangrijkste redenen van het feit dat zoveel priesters tegen het celibaat ageren.

Er waren er vroeger velen die dat celibaat eerlijk en oprecht hebben beleefd. Er zijn er natuurlijk ook geweest, die via een achterdeurtje sexueel toch wel aan hun trekken kwamen. Maar degenen die het hun leven lang hebben beleefd als een offer voor het koninkrijk Gods, konden dat alleen volhouden, omdat ze werkelijk een ideaal hadden: Ze wilden leven voor de Heer en Zijn koninkrijk. Maar als dat ideaal weg is - waarom zou je dan nog ongetrouwd blijven?

Persoonlijk heb ik het ongetrouwd zijn nooit in de eerste plaats gezien als een wet van de kerk. Ik beleefde het werkelijk als een offer ter wille van het koninkrijk van God. Om beter de Heer en de mensen te kunnen dienen. Eerlijk gezegd heb ik er geen ernstige moeilijkheden mee gehad. Al moet ik er wel bij zeggen dat het celibaat voor mij gemakkelijker te dragen viel, toen ik met pinkstermensen in aanraking kwam. Door hun liefde voor Jezus werd ook mijn liefde voor Hem groter. En dat maakte het celibaat draaglijker.

Als een mens werkelijk in nood is heeft hij aan de god van Robinson niets. Dat heb ik ervaren toen ik, kort na het lezen van „Honest to God", ziek werd. Ik kreeg hevige aanvallen van niersteen. Ik leed veel pijn. En ik ontdekte dat je in zo'n situatie niets opschiet met moderne theorieën over God. Theologie is op zo'n moment volslagen waardeloos. Theologen kunnen een mens in nood niet helpen. Dat kan alleen Jezus. Godgeleerden kunnen prachtige theorieën opzetten, maar als een mens geestelijk of lichamelijk lijdt, heeft hij iemand nodig die hem de levende Heiland predikt en Zijn kracht kan tonen." (blz. 9, 10).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen