Christus maakt ons niet tot slaven van mensen

Op zondagavond, 16 april, mocht ik de dienst leiden in de N.G. kerk van Universiteitsoord in Pretoria. Dat was een onvergetelijke belevenis voor mij. Nog nergens heb ik zulk een monumentale, prachtige, moderne kerk gezien. De aanblik van die tweeduizend hoorders, voornamelijk universiteitsstudenten, was overweldigend. Ik mocht voor hen de oeverloze barmhartigheid Gods ontvouwen. Ik mocht hen aantonen hoe de Here zich een volk vergadert, waarvan Jezus Christus Koning is, een Koning zo nauw met Zijn volk verbonden als het hoofd met het lichaam, een Koning die Zijn wet in de harten zelf van zijn onderdanen schrijft.

In de greep van het r.k. stelsel

De volgende morgen ontving ik bezoek van een r.k. studente. Zij twijfelde reeds lang aan de r.k. leer, maar was op zondagavond onder de prediking tot de volle overtuiging gekomen, dat zij slechts op Christus moest bouwen en dat Christus haar enige en volkomen Zaligmaker wil zijn.

Zij had nog enkele vragen en ook daarop konden wij vanuit de Bijbel een antwoord geven.

Het trof mij dat zij haar r.k. geloof zo diep doorleefd had. De massa neemt het immers niet zo nauw. En ik merkte ook hoezeer zij gebonden was geweest aan het r.k. stelsel.

Ze zei mij, dat ze aanvankelijk ook niet had durven twijfelen aan de r.k. leer, omdat immers zulk een twijfel verboden is op straffe van doodzonde en hel. Maar ze kon aan haar vragende geest onmogelijk het zwijgen opleggen. Wanneer ze echter later tegenslag kreeg, b.v. bij een tentamen, dan werd ze angstig en dacht: Misschien is dit de straf van God omdat ik getwijfeld heb aan de leer van de roomse kerk.

Zij had nu echter begrepen dat Christus ons niet tot slaven van mensen wil maken, nadat Hij ons eerst heeft vrijgekocht met Zijn eigen bloed. Jezus wil ons vergaderen tot de Gemeente, tot het Lichaam waarvan Hij het hoofd is. En Hij doet dat niet door geweld, niet onder bedreiging van de helse straffen, maar Hij dringt ons daartoe door Zijn levende Woord en Zijn levendmakende Geest.

„Gij zult Mijn getuigen zijn" (Hand. 1:8)

Wat was het fijn om met haar te spreken over de genade van God, om het tegen elkaar te zeggen: De God van de Bijbel, onze God en Vader van Jezus Christus, is heel anders dan de God zoals die aan ons werd verkondigd in de r.k. kerk. Die God is onmetelijk in erbarmen. Hij vergeeft niet alleen onze schuld en rekent ons niet alleen om niet de gerechtigheid van Christus toe, maar Hij herin stelt ook de brokken die wij door onze zonden hebben gemaakt. Hij maakt alles nieuw in ons.

Zij was het met mij eens: Wij mogen niet zwijgen. Wij moeten getuigen van de grote dingen die de Here aan ons in Zijn goedertierenheid heeft willen verrichten. Wij moeten proberen om ook onze vroegere geloofsgenoten te bevrijden van hun angsten door hun te vertellen, wie de levende God werkelijk is.

Het is een vreugde om aan velen te zeggen, welk een goede Vader wij hebben, hoe Hij altijd weer bereid is om onze zonden te vergeven op grond van het offer van Zijn eigen Zoon.

Hoevelen snakken naar bevrijding?

Nog even dit: Een protestantse vriendin had haar meerdere keren over het Evangelie verteld. Zij was het ook die haar had meegenomen naar de dienst die ik leidde.

Is dat voor ons allen niet een bemoediging en een aansporing om méér te getuigen van de rijkdommen van genade en ontferming die wij in Jezus Christus mogen bezitten. Hoevele mensen zijn er misschien rondom ons, die snakken naar het bevrijdende Woord van het Evangelie.

Wilt ook u een getuige van Christus zijn?

NASCHRIFT:

Bovenstaand artikel heb ik naar deze studente gezonden - vanwege familieomstandigheden is het voorlopig beter haar naam niet te vermelden. Ik vroeg haar, of ik dat zo mocht publiceren. Zij anwoordde:

Geagte ds Hegger,

Hoe bly was ek, toe ek daardie maandag oggend uit u woonstelletjie gegaan het. 'n Diep vrede en vreugde het my hart gevul. Ek kon met iemand praat wat my verstaan - beter as ander wat nie dieselfde stryd deurgemaak het nie. Ek was so vreeslik bly, dit was asof 'n las van my skouers afgegooi is en ek het lus gehad om soos 'n klein dogtertjie te spring totdat ek die nat blare op die bome kon vat.

Vrydag het ek toe u brief wat u uit Stellenbosch gestuur het, ontvang. Ek was bly dat ek in verbinding met u kan wees. Sekerlik mag u die berig publiseren. Miskien sal hierdie beriggie ook ander r. katholieke mensen bereik; miskien sal die mense ook dieper dink en tot die oortuiging kom, dat alleen Jesus Christus ons Heiland is.

Die stryd is egter nog nie heeltemaal klaar nie. Hoe moet ek te werk gaan om ook my ouers te oortuig?".

BOEKEN

Zoals er gezegd is over het komen van de Messias, Phoenix Bijbelpockets deel 19, uitg. W. de Haan, Hilversum. Wij schreven reeds meer over deze reeks. Het voordeel is dat men ook eens niet-gelovige schrijvers over de Bijbel hoort spreken. Dat kan leerzaam zijn, vooral voor hen die geroepen zijn om het Evangelie te vertolken in de taal van hen die de kern ervan (nog) niet hebben verstaan. Een nadeel is echter dat men er weinig aan heeft voor de voeding van eigen geestelijk leven.

Op zoek naar waarachtig geluk door Jan van Gijs, uitg. Gideon Gorinchem. Dit boekje beleefde reeds zijn zevende druk. Dat verwondert ons niet, want Jan van Gijs bezit de gave om zijn gedachten op boeiende wijze uit te beelden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen