Ontvangen van de heilige geest

Een belangrijk dogma?

Nu de maagdelijke geboorte van Christus in onze tijd van verschillende kanten wordt aangevochten, stelt zich de vraag: Is dit wel zulk een belangrijk dogma? Is het wel geoorloofd om de tegenstanders van dit dogma met grote felheid te bestrijden?

Laat ik dan beginnen met een antwoord op de laatste vraag. Hoe het ook zij, in elke gedachtenwisseling hierover moet de liefde steeds zichtbaar blijven. We mogen elkaar niet afstoten door bitterheid.

Luther

Bekend is in dit verband het woord van Luther: De Schrift legt geen sterke nadruk op dit dogma.

Nu zijn wij beslist geen aanhangers van: „Luthero locuto, causa finita" (= ais Luther gesproken heeft, is de zaak beëindigd). Maar toch geeft ons dat wèl te denken. Luther kon immers zo uitermate fel zijn tegenover hen die het Evangelie van de rechtvaardigmaking door het geloof alleen loochenden. Daarin was hij precies als Paulus. Zie o.a. Gal. 1:6-10.

Het is dus wel opvallend, dat Luther zo gematigd is in zijn bewoordingen tegenover hen die de maagdelijke geboorte in twijfel trekken.

Waarom ik de maagdelijke geboorte van Christus een belangrijk dogma vind?

Om de volgende redenen:

Een duidelijke bijbelse waarheid

Ik meen dat twee Bijbelboeken duidelijk deze maagdelijke geboorte leren nl. Mattheus en Lukas. Maar zelfs al zou slechts ÉÉn Bijbelboek die leer duidelijk verkondigen, dan zou dat voor ons al genoeg moeten zijn om het onvoorwaardelijk te geloven.

Waarom dan geen uitholling van andere dogma's?

Dat is een vraag die dan onmiddellijk opkomt. Waarom zou men dan ook niet de andere heilswaarheden zoals de lichamelijke opstanding van Christus onder de tafel wegmoffelen door te beweren, dat de Bijbel ze slechts bedoeld heeft als dichterlijke aankledingen? Stellen wij dan onze eigen gedachten niet boven het Woord van God?

Een verkeerde geesteshouding:

Veel erger echter vind ik de geesteshouding die ik achter dit ontkennen of in twijfel trekken van de lichamelijke geboorte van Christus meen te moeten bespeuren. Waarom maken deze theologen zich daar dan zo druk over? Waarom brengen ze dan de gemeente in verwarring, als het — volgens hun eigen zeggen — over een zeer ondergeschikt punt zou gaan. We weten allen wellicht dat het kerstnummer van de Open Deur een artikel bevatte van ds Van Woerden, waarin deze de lichamelijke geboorte een mythe noemde. Daar is toen een bewogen protest tegen gekomen, vooral vanuit de hervormde kerkeraad van Driebergen. En men heeft aanvankelijk geprobeerd om dat protest als een minderwaardige rel te brandmerken. Maar deze broeders hebben gereageerd vanuit een. diepe bijbelse overtuiging. Wanneer wij zo iets een rel gaan noemen, dan is heel de reformatie van Luther ook een rel geweest, want ook Luther heeft inzake de rechtvaardigmaking gereageerd vanuit een diepe bijbelse overtuiging. Is het niet veeleer minderwaardig te noemen, dat men getracht heeft om kerken en afzonderlijke gelovigen voor wie dit dogma heilig is, ertoe te brengen om op massale wijze een blad te verspreiden, waarin dit dogma naar het rijk van de mythen verwezen wordt?

Dat alles geeft ons het recht om de vraag te stellen, of achter die ontkenning of het in twijfel trekken van dit dogma niet de ergernis zit aan het wonder. Of in elk geval een bijna blinde verering van wat de „Wetenschap" meent te mogen dikteren.

Het Woord is VLEES geworden

Ik ben het met prof. Schoonenberg eens, dat de diepe zin van de maagdelijke geboorte van Christus is: de uitdrukking van het unieke Zoonschap van Christus. En ik verblijd er mij over dat hij in elk geval daaraan wil vasthouden. Maar ik ontken ten stelligste dat de Bijbei de lichamelijke maagdelijke geboorte van Christus zou bedoeld hebben als mythe, als dichterlijke inkleding.

We vinden juist in heel de Bijbel deze grondgedachte terug, dat het Woord vlees geworden is. God verkondigt zo maar niet wat mooie waarheden, maar treedt ook helemaal in onze feitelijkheid, ook in onze lichamelijkheid, in. God bevestigt Zijn heilswaarheden met wonderen en tekenen, die de geschapen natuur geheel doordringen. God beeldt niet alleen zijn gedachten uit in mooie dichterlijke inkledingen — denk aan de prachtige gelijkenissen van Jezus —, maar Hij beeldhouwt ze a.h.w. in het menselijke vlees, ook in de lichamelijke maagdelijke geboorte van Christus. Dat is de machtige vertroosting van het Evangelie. Wij hebben een God die Heer is over heel Zijn schepping. Onze God is de God van Abraham, Izaak en Jakob, de God van de wonderen, die Zijn volk droogvoets door de Rode Zee leidde, die de muren van Jericho in elkaar deed storten en die zovele andere tekenen deed voor Israël, Zijn zoon. Het Woord van God is waarlijk vlees geworden! De Here is waarlijk opgestaan!

Halleluja!

AL TIEN JAAR INVALIDE, MAAR....

„Hoe triest is dat verhaal van die ex-priester in Salerno. Zo je eerste kind te moeten verwachten.

Wat een zegen schenkt de Here ons nog steeds. Wij hebben immers op stoffelijk gebied aan niets gebrek. Laten wij dat gezin brengen voor de troon van God. We kunnen dat doen door onze gebeden. En we weten het: De Here laat geen bidder staan. Dat hebben wij zelf in ons leven mogen ervaren. Ik ben nl. al tien jaar invalide, maar de Here staat ons altijd bij. Hij is getrouw. Dat hebben wij steeds ondervonden.

Wij sluiten hierbij ƒ 25,— in voor de ex-priester in Salerno." A.K. te ?

WIJ ZOEKEN

Een meisje voor ons kantoor. Mulodiploma gewenst, maar niet vereist. Brieven aan: Ds H. J. Hegger, Boulevard 11, Velp, Gld., tel. 0 8302-49 59.

OPGEPAST!

In de maanden juli-augustus verschijnen we maar ÉÉn keer. Ons volgend nummer ontvangt u dus pas omstreeks 15 juli.

Dat nummer zal echter 40 bladzijden tellen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen