JOANNES XXIII

.... geen naïeveling

Drs J. M. Vaissier schrijft nog in T.E.U. over Joannes XXIII:

„Wat heeft hem ertoe bewogen de mythische figuur van een goddelijke ingeving bij het lanceren van Vaticanum II te kiezen, resp. van anderen te aanvaarden?

Hier zal wel nooit een dokument uitsluitsel kunnen geven. In ieder geval moet het beeld van deze grote paus op één punt zeker gedemythiseerd worden. Hij was geenszins een naïeve pastoor van Ars, tegen zijn zin en bij goddelijke gril terechtgekomen op de stoel van Petrus. Bij al zijn bonhommie was onnozelheid hem vreemd. Vatikaanse insiders plachten hem ondeugenderwijs wel „il furbo" te noemen; een Romeinse volksuitdrukking, vrijwel overeenkomend met ons Mokumse „die linke bink" (T.E.U., p. 430.

In gewoon Nederlands betekent „il furbo" een slimmerik. De slimmerik Joannes XXIII is er in geslaagd om ook veel protestanten om de tuin te leiden omtrent zijn ware bedoelingen; protestanten die vaak psalm 146 zingen: „Vest op prinsen geen vertrouwen".

Concilieschema's onder Pius XI en XII

Zeer interessant zijn de ontwerpen voor het concilie die door de commissies onder de beide Piussen werden opgesteld.

In het schema onder Pius XI wordt niet gesproken over de macht van de bisschoppen, een onderwerp, dat van zulk een centrale betekenis is geweest tijdens het Tweede Vatikaanse Concilie. Dat onder Pius XII vermeldt als agendapunt: „de oorsprong van het bisschoppelijk gezag". Voorgesteld werd o.a. ook om een wet uit te vaardigen tegen de priesters, die zeer zelden het sacrament van de Biecht ontvangen.

Als een van de doeleinden van het concilie werd genoemd: „de andere schapen te voeren naar de éne schaapstal en de ene Heer" (Civ. Ct., 20 aug., p. 21). „De linke bink", Joannes XXIII, wist deze bedoeling veel beter te camoufleren.

Ingekomen stukken

Civ. Cat. vermeldt ook enkele belangrijke suggesties die bij de commissies waren binnengekomen. Zo bv. van acht priesters uit Buenos Aires, die voorstelden om het verplichte celibaat af te schaffen. En ook van een anonieme Nederlander, die erop wees, dat de wereldlijke macht van de pausen gebaseerd was op een vals dokument, nl. de zgn. „Schenking van Constantijn", en die alle kwalen in de wereld en in de kerk toeschreef aan het romeinse recht (a.w. p. 38).

Merkwaardig dat anonieme brieven zulk een diepe indruk kunnen maken op Rome. Vermoedelijk is de oorzaak daarvan geweest, dat deze „anonimo olandese" de spijker op de kop sloeg en de hoge heren in Rome een onrustige nacht heeft bezorgd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen