Heilszekerheid

Het heerlijkste op aarde is, wanneer een mens komt tot de zekerheid van zijn eeuwig behoud.

Rust

In de eerste plaats omdat dan eindelijk alle onrust van ons afvalt. Het jachten houdt op. Als een eeuwige vrede daalt deze zekerheid neer in onze ziel, als de bloesem die in de lente neervalt over een ontwakende aarde. Als licht, als warmte, als ja, er zijn eigenlijk geen woorden voor. Petrus schrijft dan ook in zijn brief over een „onuitsprekelijke vreugde".

Liefde

In de tweede plaats omdat je dan eindelijk los kunt komen van je egoïsme. Je werken voor Gods Koninkrijk hoeft dan niet meer de bijsmaak te hebben, dat het eigenlijk een ploeteren is voor eigen verdienste, zodat het tenslotte toch gaat om jezelf, om je eeuwige hachje. Want je weet nu immers zeker, dat je voor eeuwig geborgen bent bij God.

Ontmoeting

Maar de eigenlijke reden is wel, dat deze zekerheid steeds gepaard gaart met een persoonlijke ontmoeting met Jezus Christus, die gekruisigd werd om onze zonden, maar opgewekt werd uit de doden; een ontmoeting dus met de levende, opgestane Heiland, een smaken van de heerlijkheid waarin Hij thans verblijft.

Grondtrekken

Dit komen tot heilszekerheid heeft bepaalde grondtrekken, die wij steeds op een of andere manier terugvinden.

Bijzonder mooi zijn die grondtrekken uitgewerkt in de Heidelbergse Katechis mus, dat dan ook het klassieke troostboek is geworden voor duizenden gelovigen. In deze Katechismus wordt aan de hand van de Bijbel aangetoond, dat er drie dingen nodig zijn om waarachtig te kunnen genieten van de troost van de heilszekerheid, nl.: het bewustzijn van onze verlorenheid (ellende, zondigheid, bederf, schuld), het bewustzijn van onze verlossing uit loutere genade door Jezus Christus (dit bewustzijn is het geloof, eveneens een gave van God), het bewustzijn van de liefde Gods die in onze harten is uitgestort door de H Geest (ook wel genoemd „de dankbaarheid". Deze door de Geest Gods in ons gewekte wederliefde is de bron en de inspiratie voor onze goede werken).

Persoonlijke trekken

Maar al zijn dit dan de grondtrekken van elke waarachtige bekering, toch heeft elke bekering, elk komen tot heilszekerheid, ook iets persoonlijks. De

Here brengt geen massaprodukten teweeg. De H. Geest werkt in de harten van elk van ons persoonlijk.

In dit verband vond ik het ontroerend om in Die Kerkbode van 27 april 1966 het volgende eenvoudige getuigenis te lezen vands F. J. Conradie:

„Hoe ik tot geloofszekerheid gekomen ben"

Vijfentwintig jaar geleden heb ik drie verzen in de Bijbel onderstreept:

Joh. 1:12 - „Maar zovelen Hem aangenomen hebben, die heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven";

Jes. 43:1 - „Vrees niet; want Ik heb u verlost; Ik heb u bij uw naam geroepen; gij zijt Mijn";

2 Kor. 5:17 - „Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel: het oude is voorbijgegaan, ziet, het is alles nieuw geworden".

Een onvergetelijk ogenblik was dat voor mij. In mijn hart heb ik toen met dankbaarheid aanvaard: Het is niet nodig om door eigen deugden of verdiensten de liefde van God voor mij te veroveren. Zijn liefde was er reeds. Het is niet nodig dat ik mijn verhouding tot mijn Schepper in orde maak; Jezus Christus heeft dat reeds voor mij gedaan. Hij heeft ook mijn schuld weggenomen en mijn zonde uitgedelgd.

Op dat moment heb ik niet gevraagd naar bewijzen voor mijn kindschap Gods. Ik heb slechts Zijn Woord aanvaard en daarop alleen mijn zekerheid gebouwd.

Zijn Woord is toen voor mij een persoonlijke boodschap geworden. Ik ging dat Woord voortaan niet meer lezen, omdat men mij de lezing daarvan sterk aanbeval, maar ikzelf wilde graag weten wat Hij mij te zeggen had. Nooit zal ik vergeten hoe Ef. 6 toen in mijn stille tijd tot mij sprak: „Doet aan de gehele wapenrusting opdat gij kunt staan tegen de listige omleidingen des duivels. .". Er kwant in mij een onweerstaanbare drang om te getuigen. Ik wilde zo graag weten of die andere studenten diezelfde vreugde en zekerheid bezaten. Ik wist dat ik „Iemand" had gevonden van wie ik nooit meer zou kunnen gescheiden worden, — een Verlosser, een Vriend, een Bewaarder, een Werkgever die ik in liefde voor altijd zou mogen dienen.

Als ik nu na 25 jaar terugkijk, dan besef ik zo diep, dat ik alleen in Zijn genade roemen kan. Hoe waar is Zijn woord: „Uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof, en dat niet uit u, het is Gods gave" (Ef. 2:8).

Moet u nog tot zekerheid komen? Ik zou dan bij u willen aandringen: Geloof in de Here Jezus Christus; vertrouw op Hem en gehoorzaam Hem".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen