Beroep op het a.s. algemene concilie

Dierbare broeders in Jezus Christus,

Nu gij in vergadering bijeen zijt om met elkander te beraadslagen over de weg van de Kerk van Jezus Christus door de komende eeuwen heen, bidden wij U bij de liefde van onze Heiland, dat gij U laat leiden door de Heilige Geest. Deze Geest Gods is souverein; Hij kan niet gebonden worden door menselijke wetten uit het verleden. Hij verkondigt slechts het woord van Christus en verheerlijkt Hem daarmede. Joh. 16:14. Laat zijn stormen door Uw vergadering waaien. Geeft U over aan zijn drijving.

Broeders, nu U bijeen zijt, kan dit een geweldig uur in de geschiedenis van Gods Kerk zijn. De hevige strijd van de reformatie is reeds lang geluwd. Drie eeuwen hebben de gemoeder en tot rust gebracht en de goede sfeer voor de bezinning geschapen.

Laat die bezinning dan groot en diep zijn. Nadert heel dicht bij Jezus Christus. Hij vraagt nu van ieder van U een heel persoonlijke verantwoordelijkheid. Nu is het uur gekomen, dat U niet meer als enkeling staat tegenover een oppermachtig pausdom, dat U geheel breken kan. Nu kunt u vrijuit spreken. Althans.... misschien vreest U later de weerslag van een moedig optreden. Maar dan wil ik U vragen: Waarom zoudt gij mensen vrezen? Wat haat het de mens, als hij de gehele wereld wint, maar schade lijdt aan zijn ziel? Wat baat bet U, als U maar ja zou knikken, tegenover mensen, terwijl Jezus U gebiedt om neen te zeggen? Wat een zware verantwoordelijkheid neemt U op zich indien U de kans van dit historische uur voorbij laat gaan, uit vrees voor wat mensen zeggen, uit angst voor het verlies van uw waardigheid als kardinaal of bisschop.

Het is voor de paus als enkele mens buitengewoon moeilijk om de koers van de rooms-katholieke kerk radicaal te veranderen. Maar nu zijt gij tesamen. Nu kunt gij met elkander tot de erkentenis komen, dat de pausen en concilies in de laatste eeuwen van de Schrift zijn afgeweken, en dat Trente een tragische vergissing is geweest. Tesamen kunt gij de verantwoordelijkheid nemen voor dit geweldig besluit om tot eer van Gods naam en in gehoorzaamheid aan Zijn wil terug te keren tot het zuivere Evangelie, zoals dat in de Schrift te vinden is. Voor een enkele mens is zulk een wereld- en eeuwenomvattend besluit te zwaar.

Eens heeft Maarten Luther zich op een algemeen concilie beroepen, maar paus Leo X heeft daarop in de bulle „Exsurge Domine" geantwoord met de bedreiging van de brandstapel (Denzinger, Enchiridion 773) Wij, ex-priesters van de twintigste eeuw, nemen dit beroep van Luther weer over en vragen toegang tot het concilie om voor U te getuigen van het heil, dat wij in het Evangelie der reformatie gevonden hebben. Ook t hans nog worden wij, die om des gewetens wille na intense geestelijke worsteling en pijn Uw kerk hebben verlaten, op allerlei wijze vervolgd. Het pausdom jaagt altijd weer de massa van de rooms-katholieken tegen ons op. Wij wor den omringd door een gordijn van haat, laster en leugen. Nu is het van de ene kant voor ons een vreugde om voor de naam van Jezus Christus smaadheid te mogen verduren, maar van de andere kant betreuren wij het, dat wij daardoor veel moeilijker de blijde boodschap van de Christus der Schriften aan de roomskatholieken kunnen brengen.

Wij weten, dat de terugkeer van Uw kerk naar het zuivere Evangelie zulk een geweldig werk is, dat het alleen door Gods genade tot stand kan worden gebracht. Van mensenprestatie is dit niet te verwachten, maar hij God is niets onmogelijk. Daarom zullen wij voortdurend onze hoop hij God brengen in het gebed.

Tot slot willen wij nu reeds getuigen van de heerlijkheid, die wij gevonden hebben.

Wij getuigen, dat de weg naar de reformatie voor ons is geweest een weg naar het licht, naar het heldere licht der Schriften, naar het Licht der wereld, Jezus Christus. Wij hebben nu volle vrede en verzoening alleen door het geloof in Jezus Christus als onze enige en volkomen Zaligmaker. Wij hebben een onbelemmerde gemeenschap met Hem, die onze ziel doet overvloeien van blijdschap. Wij weten dat wij door Hem voor altijd behouden zijn, want wij steunen op Zijn belofte, dat niemand ons zal rukken uit Zijn hand (Joh. 10:28). Wij hebben ons in algeheel vertrouwen aan Jezus overgegeven, en wij weten, dat wij nooit zullen beschaamd worden in dit vertrouwen op Hem. Wij weten dat de Geest Gods, de Heilige Geest van Jezus zelf in ons woont en ons tot levensheiliging dringt. Wij weten, dat wij tot niemand anders behoeven te gaan dan tot Jezus Christus, omdat God ons in Hem alle dingen geschonken heeft (Rom. 8:32). En als wij gezondigd hebben, wij hebben een voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, de rechtvaardige; en Hij is een verzoening voor onze zonden (1 Joh. 2:1, 2.). En zoals er maar één God is, zo is er ook maar één middelaar tussen God en de mensen, Jezus Christus. (1 Tim. 2:5).

Wij hebben al te duidelijk in de Bijbel gelezen, dat alleen Jezus de priester in eeuwigheid is en dat er in het Nieuwe Testament van geen priesters meer sprake is, maar slechts van ouderlingen of opzieners, dienaren des Woords en diakenen. In de brief aan de Hebreeën kan iedereen lezen, dat „Christus, na één offer voor de zonden te hebben gebracht, voor altijd gezeten is aan de rechterzijde van God". (Hebr. 10:12). Daarom kunnen wij dit offer niet nog eens herhalen in de mis, terwijl wij menen, dat wij dan Hem van de hemel kunnen neerroepen op het altaar. Hij is toch immers voor altijd gezeten aan de rechterzijde van God en zal pas op het einde der tijden weerkomen op de wolken des hemels. Als wij toch weer de mis zouden opdragen, dan zou dat voor ons de zonde tegen de H. Geest zijn, dan zouden wij bewust ingaan tegen het licht, dat de H. Geest zelf in onze zielen ontstoken heeft

Wij smeken U dan, broeders, doet alles weg wat Uw kerk in de loop der eeuwen aan het zuivere Evangelie heeft toegevoegd, opdat gij niet getroffen wordt door de plagen, die in het boek der Openbaring van Johannes beschreven staan. (Openb. 22:18). Het aanschijn der wereld zou veranderen, indien Uw kerk alle machtsbegeerte liet varen en Jezus Christus in het middelpunt van het rooms-katholieke geloofsleven zou komen te staan.

O vertrouwt op Jezus Christus. Hij is de onzichtbare koning en Hij heeft geen zichtbare koning op aarde nodig. Hij alleen is het hoofd der kerk; nergens zegt Hij, dat Hij hier op aarde een zichtbaar opperhoofd zal achterlaten. Hij zijn heengaan geeft Hij aan zijn discipelen slechts de troost, dat Hij hun de heilige Geest zal zenden. Broeders, aan die Geest van Jezus hebben wij genoeg. Door die Geest zal Jezus met ons blijven tot het einde der tijden.

Eens hebben de Joden het onzichtbare koningschap van God verworpen. Zij vroegen aan Samuël een koning zoals de andere volken om over hen te richten.

Deze wens mishaagde zeer aan God, maar Hij heeft er tenslotte toch in toegestemd. De Here zeide tot Samuël: „Luister naar het volk, in alles wat zij tot u zeggen, want niet u hebben zij verworpen, maar Mij hebben zij verworpen, opdat Ik geen koning over hen zon zijn" (1 Sam. 8:7). God voegt er echter aan toe: „Maar waarschuw hen ernstig en zeg hun aan, hoe het optreden zal zijn van de koning, die over hen regeren zal" (1 Sam. 8:9).

En dan beschrijft Samuël voor het volk de harde heerszucht van de komende koningen. „Te dien dage zult gij jammeren over de koning, die gij u gekozen hebt" (1 Sam. 8:18). Ja, wat is er in de loop der eeuwen niet gejammerd over de pausen, die men zich tot koning gekozen heeft. Het beeld wat Samuël geeft van de komende koningen, beantwoordt volkomen aan de pausen, die te Rome gezeteld hebben. Wel is de wereldlijke macht van de pausen verminderd, maar nog altijd drukt hun hand zwaar op de zielen van de roomskatholieken. Door het pausdom met zijn minitieus uitgewerkte Codex Juris Canonici is Rome ontaard in een rechtskerk, waar de liefdesgemeenschap bijna geheel in is verdwenen. Voortdurend worden ingewikkelde kerkelijke processen gevoerd en de bank van het Vaticaan ontwikkelt steeds grotere macht op de gehele wereld. Hoe ver staat dit alles niet van de eenvoud van Jezus Christus af.

Weer hebben de kardinalen zich een koning gekozen, omdat ze niet voldoende vertrouwen hebben in de onzichtbare geestelijke leiding van het hoofd van de Kerk, Jezus Christus. Nu wij achter het kruis en de opstanding van Jezus Christus staan, nu wij gezien hebben, dat Jezus zijn belofte is nagekomen en zijn Geest in alle volheid met Pinksteren over de Kerk heeft uitgestort, nu is het aanstellen van zulk een zichtbare koning veel groter zonde dan de zonde van de joden ten tijde van Samuël.

Broeders, verootmoedigt U daarom voor God. Belijdt de schuld van U en Uw voorvaderen, omdat zij aldus de glorie van Christus verduisterd hebben. Waarom zouden wij een zichtbare koning moeten hebben zoals de andere wereldgodsdiensten? Neen, laten wij Jezus Christus verheerlijken door te tonen, dat wij ons op Hem alleen durven verlaten, dat wij met zijn leiding de weg door de eeuwen aandurven.

Ja, ook wij reformatorische christenen moeten ons vernederen voor God. Ook wij moeten ons op de borst kloppen en om vergeving vragen vanwege onze gruwelijke verdeeldheid.

Ja, laten wij, christenen, rooms-katholieke, grieks-katholieke en protestants-katholieke christenen, ons verenigen in de schuldbelijdenis. Wat hebben wij gedaan met twintig eeuwen christendom? Is het christelijk westen een voorbeeld geworden voor het oosten, het zuiden en het noorden? Kan men het merken wanneer men Europa of Amerika betreedt, dat daar een veel zuiverder sfeer heerst dan in Azië of Afrika? Is er bij ons minder wreedheid, minder ontucht, minder bedrog? Heerst er in onze landen een geest van liefde, broederlijkheid, eensgezindheid, gelijkheid, verdraagzaamheid, die men elders niet kent?

Och, wij weten maar al te goed, dat het niet zo is. Wij moeten schaamrood worden omdat door ons de naam van Jezus Crhsitus veracht is onder de heidenen. De heerlijkheid des Heren wordt door onze zonden gelasterd. Wij hebben het kleed van Christus uit elkaar gescheurd als honden. Wij hebben zijn Evangelie van eenvoud en dienstbetoon gebruikt om over elkander te heersen. Wij hebben allerlei vormen van kerkregering uitgedacht om eigen machtswellust te kunnen bevredigen. Wij zijn totaal vergeten, dat wie de meeste onder ons wil zijn, aller dienaar moet worden. Wat lijken wij veel op de farizeën, van wie Christus zei: „Zij maken hun gebedsriemen breed en hun kwasten groot. Zij houden van de eerste plaats bij de maaltijden en van de erezetels in de synagogen, en van de begroetingen op de markten en om door de mensen rabbi genoemd te worden. Gij zult u niet rabbi laten noemen; want één is uw meester en gij zijt allen broeders. En gij zult op aarde niemand uw vader noemen, want één is uw Vader, Hij, die in de hemelen is. Laat u ook geen leidslieden noemen, want één is uw leidsman, de Christus. Maar wie de grootste onder u is, zal uw dienaar zijn" (Matth. 23:5-11). Ja, als wij, ieder voor zich en allen tesamen, onze schuld belijden, dan is er nog een nieuwe toekomst voor het christendom mogelijk. Langs de weg van de verootmoediging komt Gods genade weer over ons.

Broeders, gij hebt toch ook Christus lief. Wilt ook gij dan de minste wezen om Hem. Blijf niet op uw starre standpunten staan.

Wat baat U het pauselijk wit, of het kardinaal-rood, of het bisschoppelijk purper? Wat hebben wij aan erezetels of brede kwasten, aan vier of meer kaarsen, als wij de mis opdragen? Laten wij nu aan het einde der tijden nog een geweldige poging ondernemen om het rijk van Christus, het rijk van liefde en vrede te verwezenlijken op deze wereld. Weldra zal Hij weerkomen op de wolken des hemels. Zal Hij dan de zijnen aantreffen, terwijl zij elkander verbijten en vereten, terwijl de haat jegens elkander in hun ogen flitst? O laten wij Christus niet nog eens opnieuw kruisigen voor onze persoonlijke en kerkelijke hoogmoed.

Wij gedenken U in onze innigste gebeden bij de Vader der lichten. Gelieve te aanvaarden de betuiging van onze hartelijke liefde voor U en wij eindigen dit schrijven met

vriendelijke groeten in Christus Jezus, onze Here.

De ex-priesters van de gehele wereld.

Centraal adres: ds H.J. Hegger, Eg. Blocklaan 4, Kortenhoef, Nederland.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen