Wat Tongeren bezighoudt

Het is 5 juli 2016. De Onze-Lieve-Vrouwe basiliek in het Belgische stadje Tongeren (net onder Maastricht) is volgeladen met bezoekers. De Maria Kroningsfeesten, die eens per zeven jaar plaatsvinden, zijn volop aan de gang. Vandaag is het Seniorendag. In de basiliek zitten dan ook vooral oudere mensen. Het eerste lied dat wordt gezongen, gaat over het Mariabeeld dat in de basiliek staat: “Beeld van geluk, magnificat, moeder die luistert, die ons ziet en voelt, die weet wat in ons leeft, wat elk van ons bedoelt.”

BEELD VAN GELUK

Het “Mariabeeld Onze-Lieve Vrouw van Tongeren – Oorzaak Onzer Blijdschap” dateert van omstreeks 1479. Het heeft een markante plek in de basiliek en tijdens de Maria Kroningsfeesten wordt dit beeld ook rondgedragen in een grote processie. Maria wordt gezien als de beschermheilige van de stad.

In het lied “Beeld van geluk” wordt bezongen welke belangrijke plaats dit beeld heeft : “Bezorgd, altijd aanwezig, met een luist’rend oor, u leefde met Jezus en leeft ook met ons mee.” Toch zegt het volgende couplet van dit lied totaal iets anders:
“Tedere glimlach, een liefdevolle blik,
niet ik, maar wel mijn Zoon, o kijk maar naar Hem’,
zo wijst u ons naar Jezus, ‘doe maar wat Hij vraagt,
want Hij is de weg, ja luister naar Zijn stem’.”
Het couplet wat daarop volgt, zegt toch weer het tegendeel:
“Moeder vol wijsheid, die onze bede hoort,
elk woord op onze lippen een aarzelende vraag,
droog nu ook onze tranen en troost wie zorgen heeft,
verhoor ons gebed, zo zingen wij vandaag.”

HOSEA

Al even tegenstrijdig is de schrift lezing die aan de beurt is, Hosea 8:4-7 en 11-13. Dit gedeelte gaat over de afgodendienst van het volk Israël: “Van hun zilver en hun goud maakten zij afgodsbeelden, goed om stukgeslagen te worden. Verwijder toch uw stierenbeeld, Samaria! Mijn toorn ontbrandt tegen hen. Hoelang zal het nog duren? Zijn zij dan niet tot onschuld in staat? Ja, die afgod komt uit Israël, door een kunstenaar daar gemaakt, maar het is geen god.”

Niemand lijkt echter een link te trekken met de verering van het Mariabeeld.

MATERNUS

Na de eucharistieviering vindt er een reliekentoning plaats. Als eerste worden de relieken van de eerste Tongerse bisschoppen en geloofsverkondigers getoond. Als de heilige Maternus aan de beurt komt, zegt de lector: “Heilige Maternus … volgens de traditie ben jij de eerste bisschop van Tongeren. Voor jouw christengemeenschap bouwde jij een eerste kerkje. Deze kerk wijdde jij toe aan de Moeder Gods Maria.” Vervolgens zingt het koor: “Heilige Maternus …” en de hele kerk: “… bid voor ons!”

PROCESSIE

Aan het begin van de avond loopt een grote processie door de straten van Tongeren. Ongeveer 3.000 Tongerenaren beelden het leven van Maria uit, waaronder bijvoorbeeld de kruisiging van haar zoon Jezus en de bruiloft te Kana. Na afloop zijn een aantal deelnemers wel bereid om over de processie te praten. Ze bidden allemaal tot Maria, zeggen ze. Op de vraag waarom ze dat doen, antwoorden de meesten dat ze hier nu eenmaal mee opgegroeid zijn. Een vrouw zegt dat ze meer met Maria heeft dan met Jezus omdat Maria een vrouw is en dat ze daardoor net wat dichterbij komt.

AANGRIJPEND

Op de vraag wat het meest aangrijpend is aan de Maria Kroningsfeesten, zegt ds. Toon Vanhuysse, emeritus voorganger van de protestantse gemeente “De Stem van de Goede Herder”: “Het aangrijpende is dat Maria alle eer ontvangt en dat precies om die reden de Heere Jezus totaal in de verdrukking komt te staan. Men neemt de toevlucht tot Maria. De Kroningsfeesten zijn eigenlijk – hoe moet ik het noemen – een bekroning van de geloofspraktijk van onze mensen.”

Nieuw geluk bij Jezus

De verering van Maria is niet de religie van álle Tongerenaren. Sommige mensen uit Tongeren of de nabije omgeving vonden de afgelopen jaren hun geluk bij Jezus. Zij namen ooit afscheid van de Mariaverering, onder andere doordat ze in contact kwamen met de protestantse gemeente “De Stem van de Goede Herder”.

Christine Proesmans zei vijftien jaar geleden tegen het Reformatorisch Dagblad: “Mijn leven nu is heel anders dan toen ik nog rooms-katholiek was. Met de Heere Jezus voel ik me nooit alleen. Ik ben al vijftien jaar weduwe, maar heb altijd iemand om mee te praten. ’s Avonds lees ik in de Bijbel en ondertussen spreek ik steeds met God. Voorheen bad ik tot Maria, zodat zij mijn wensen bij haar Zoon kenbaar kon maken. Nu ga ik naar haar Zoon, Die voorspraak doet bij de Vader.” Ook Maria-Louise Schoelmans werd in 2001 geïnterviewd door het Reformatorisch Dagblad. Ze zei toen: “Ik dank Hem er iedere dag voor dat ik Hem heb leren kennen, ook al was het laat in mijn leven. En ik bid Hem dat Hij mij niet meer loslaat.”

Bron: Stuijvenberg, van, Eunice (25 oktober 2001). Maria kreeg de afscheidsgroet. Reformatorisch Dagblad.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen