Hoop op God

In Psalm 42 zien we David in moeilijke omstandigheden. Mogelijk is hij op de vlucht voor koning Saul of voor zijn zoon Absalom. In elk geval is hij ver van Jeruzalem en daar om ver van det abernakel en ver van God. David heeft het moeilijk. Tranen zijn hem tot spijze, dag en nacht. Spot st emmen roepen hem toe: "Waar is uw God?" (vers 4 en 11). Er is een af grond die roept tot de af grond, baren en golven zijn over hem heengegaan (vers 8). Hij moet klagen dat God hem vergeet en in het zwart doet gaan (vers 10).

Inderdaad, David heeft het moeilijk. Tegelijk zeggen we: de Heere Jezus heeft het moeilijk Immers, David wijst ook hier heen naar de meerdere David. Zoals in zovele gedeelten van het Oude Testament is David ook hier type Van Christus. In het lijden van David zien we het lijden van Christus getekend. Meer dan iemand anders toch heeft Jezus moeten aanboren: "Waar is Uw God?" Meer dan iemand anders heeft Jezus Zijn tranen tot spijze gehad. Meer dan iemand anders heeft Jezus afgronden van lijden gekend. Meer dan iemand anders zijn Gods baren en golven over Jezus heengegaan.

En ook Jezus heeft er onder gekreund. Net als David. Ook van Jezus geldt: "Wat buigt Gij U neder, o Mijn ziel, en wat zijt Gij onrustig in Mij."

Doch ook meer. Eveneens geldt van Jezus dat Hij op God heeft gehoopt. Meer dan ooit geldt dit van Hem. Als er iemand is die op God gehoopt heeft, dan is Hij het geweest. Hij heeft vol maakt op God gehoopt. Hij heeft Zijn hoop nooit op iets of iemand anders gevestigd dan op Zijn God alleen. Zelfs niet toen in de drie uren dikke duisternis de nacht pikzwart voor Hem was. Zelfs niet toen Hij moest uitroepen dat Zijn God Hem had verlaten. En Zijn laatste woorden waren: "Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest." Hopend op God, Zijn Vader, heeft Jezus er Zich doorheen geworsteld. In al het ondoorgrondelijk lijden is Hij op God blijven hopen.

In dit alles is Jezus onze Plaatsvervanger. Hij heeft in onze plaats op Zijn God gehoopt op een wijze waar wij nooit aan toekomen. We kunnen het niet. Doch we hoeven het ook niet. Hij deed het in onze plaats en daarom ons ten goede.

Tegelijk echter heeft Hij daardoor de weg gebaand voor ons om Hem te volgen als Voorbeeld. Zoals Hij hopend op God erdoor gekomen is, zo mogen ook wij hopend op God erdoor komen. Zoals Hij door lijden tot heerlijkheid ging, zo mogen ook wij deze gang maken.

En daarbij is ons lijden maar een fractie van het lijden van Christus. Bij ons is het hooguit een kwestie van een honderdste millimeter, terwijl het bij Jezus kilometers en kilometers zijn. Ondertussen kunnen ook voor gelovigen het lijden, de strijd en aanvechting soms zwaar zijn. Daar kunnen ook stemmen opklinken die zeggen: "Waar is nu uw God?"

Moeilijk. Ja. En toch geen nood. Want er is een Adres, namelijk God. Vandaar: Hoop op God!

Het is het mooiste dat denkbaar is, om op God te hopen. Om met alles bij God te schuilen. Om alles in Zijn handen te leggen. Juist ook die onbegrijpelijke en soms ondoorgrondelijke dingen. Op God hopen, dat geeft rust en kracht. Ook al zien we nog geen oplossing. Ook al begrijpen we het nog niet.

Doch reeds het schuilen bij God alleen al geeft lucht aan ons benauwd gemoed. We mogen uit handen geven. We hopen op Hem.

En dat hopen is niet tevergeefs. Psalm 42 zingt terecht in vers 5: "Maar de Heer' zal uitkomst geven." En vers 12 zegt: "Hoop op God, want ik zal Hem nog loven, Hij is de menigvuldige verlossing mijns aangezi chts en mijn God." (zie ook vers 6)

Hopend op God is Jezus Zelf er doorheen gekomen. Hopend op God zullen allen die Jezus hierin navol gen er doorheen komen. Want God is getrouw. Hij maakt het goed. En met Hem komt het goed.

Daarom roept de Heere Zelf ons toe vanuit de Bijbel: "Hoop op God." Daarom roepen we elkaar toe: "Hoop op God." Daarom roepen we onszelf toe: "Hoop op God."

Dit hopen op de Heere mag ons vrolijk maken. Want het geeft uitzicht op uitkomst. Uitkomst waarvoor we Hem zullen loven. En terwijl we op Hem hopen begint het loflied reeds in ons te zingen. Aarzelend komen de eerste tonen eraan. Doch er zullen er meer volgen. Dat kan niet missen. En straks ruist in ons een lied van overwinning Want hopend op Hem zijn we meer dan overwinnaars. Daarom: glorie aan de Vader, Die het mogelijk maakte. En: glorie aan Jezus, de Zoon, Die de weg baande. En: glorie aan de Heilige Geest, Die het vuur van de hoop blijvend deed branden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen