EEN BOEK IN DE HAND…

Daar staat dat Paulus is in de straat genaamd 'De Rechte'. Dat is niet, zoals Wartena schrijft op bladzijde 36, de straat die Paulus gaat na zijn bekering. Maar het is de straat waarin een zekere Simon woont, in wiens huis Paulus onderdak vindt en bovenal de vrede met God. Die vrede, die figuurlijk gesproken, alleen in de RECHTE STRAAT gevonden kan worden. Het moge ons immers duidelijk zijn dat God zich niet laat vinden in en op kromme wegen! Kromme geloofswegen.

Over veel dingen kan getwist worden, maar ik denk dat de naam die ds. Hegger in der tijd aan de stichting gegeven heeft, een heel juiste en terecht gekozen naam is.

Gezien de wijze van zijn bekering en zijn zoeken naar de waarheid (u kunt dit uitvoerig lezen in zijn boek: "Mijn weg naar het licht", bij ons te bestellen) was voor hem ook alleen de rechte straat maar belangrijk. De naam is niet duister, maar geeft heel duidelijk weer wat ds. Hegger, en ver voor hem de Apostel Paulus, en naast hen duizenden anderen hebben doorgemaakt: 'zoeken naar de rechte weg. naar Gods weg'. Paulus heeft die weg niet gevonden in het toenmalige Farizeeërs-geloof, en Hegger niet in de Rooms-Katholieke Kerk. Deze naam heeft in geen geval te maken met een duister antipapisme-gevoel, maar met een door God Zelf gewerkt ontwaken van een mensenziel. Een ziel die daarna gaat hongeren naar de echte waarheid, naar de eerlijke, rechte. Bijbelse weg naar God terug. Een ziel die niet meer leven kan in de vormen en tradities, maar die behoefte krijgt naar het levende Woord van God en aan Christus Zelf. Een ziel die niet meer bij uitspraken van de Paus of een ander hoog kerkelijk persoon kan leven, maar alleen bij woorden die God tot hem spreekt. Lees het maar na in Handelingen negen. Heel uitvoerig lezen we hoe God Zelf Paulus de verdere weg wijst. En dan kan Paulus leven. Dan staat er zelfs: 'en hij verkondigde terstond Christus', zie vers 20.

Iemand die deze 'rechte straat' gevonden heeft wil geen 'kromme wegen' meer gaan.

Doel van de stichting

Wartena schrijft dat de stichting "I.R.S." zich ten doel stelt de Rooms-Katholieke Kerk te bestrijden of te bekeren.

Wat een overmoed als je werkelijk plannen of drang hebt om mensen te bekeren! Dat blijft immers zolang als de wereld zal bestaan Gods werk.

Op zijn best is er bij iemand een tijdelijke verandering te bewerken, maar zeker niet een bekering van het hart. En dat is het waar de Bijbel van spreekt als zij het woord bekering gebruikt. In Gods Woord gaat het bij bekering nooit om een verandering van kerk of kerkelijke gemeente, maar om een totale verandering van het hart, een verandering die het gevolg is van de werking van Gods Geest.

Als het gaat over 'bestrijden' van de Rooms-Katholieke Kerk, dan zijn we heel gauw klaar. In de statuten van de stichting wordt gesproken over doorgeven van het Evangelie aan onze rooms-katholieke medemens. Sinds wanneer is dat bestrijden van een kerk ? Dat moet voor een kerk toch alleen maar heerlijk zijn?

Daar moet een kerk zich toch niet door bestreden vinden?

Nog eens heel duidelijk; het doel van de stichting is niet: 'zieltjeswinnerij', ook niet 'kerkverwoesting' of 'neerhalen van een kerk'. Nee! het gaat om het doorgeven van die Ene Naam Die gegeven is onder he mel, door Welken wij moeten zalig worden.

Die weg ter zaligheid weten velen niet, vooral ook in de Rooms-Katholieke Kerk, en met name in de Spaans-talige landen. Hierin mag I.R.S. voor een deel voorzien. We doen ons best om ons hiervan naar eer en geweten en bovenal naar Gods Woord, te kwijten.

Bevindelijk Gereformeerden

Als de heer Wartena op bladzijde 112 schrijft over de bevolkingsgroep die 'tot de bevindelijk Gereformeerden' gerekend worden, bestempelt hij die niet alleen als 'geïsoleerde groep' binnen ons nationale bestaan Hij bestempelt deze groep ook als 'moeizaam, langzaam, aarzelend' de rest van de samenleving volgend. "Er is wel enige vorm van emancipatie wat blijkt uit een hogere deelname aan vormen van voortgezet en hoger onderwijs. Een van de gevolgen van een betere ontwikkeling door meer onderwijs is stellig dat de inte ressekring vergroot wordt. Men ziet meer, hoort meer, denkt meer over de zaken na. Al te eenvoudige vijandbeelden kunnen niet meer voetstoots worden aangenomen. Zelfs vijandbeelden, die gevoed worden door geloofsbelijdenissen. Er ontstaat een situatie waarin velen niet duidelijk willen maken, dat ze een van de geloofsbelijdenis afwijkend standpunt innemen. Ze proberen de problematiek te omzeilen door weinig aandacht aan het antipapisme te besteden; of door dat deel van hun levensopvatting uit te besteden aan een aparte stichting, waar 'In de Rechte Straat' een voorbeeld van is. Ds Hegger c.s. zijn plaatsvervangende antipapisten voor de gehele bevindelijk Gereformeerde bevolkingsgroep in ons land."

Zo beschrijft Wartena het inhuren van de I.R.S.

Zo gemakkelijk als Wartena zich hier uitspreekt over een groot volksdeel, ga ik het niet doen. Toch wil ik graag een paar kanttekeningen maken bij deze opmerkingen. Het achterlopen bij de rest van de samenleving is zeker niet als een negatief punt te noemen. Wartena weet heel goed dat dit zaken betreft die vaak niet zo best zijn voor de samenleving of voor het individu zelf, zoals drank en drugsgebruik, gebruik van media, houding tegenover euthanasie en abortus, manier van leven ten opzichte van zondag en vrijetijdsbesteding, maar ook betreft het vaak onderwerpen en zaken die afwijken van het zuivere Woord van God. En dan kan en wil een christen die zijn of haar Heiland lief heeft, daarin de wereld niet volgen! Hij is hen te lief om anders te leven dan Hij in Zijn Woord leert. Dan zingt hij liever met de dichter: 'Ik ben een vriend, ik ben een metgezel, van allen die Uw Naam ootmoedig vrezen'.

Of die andere regels uit Psalm 119: 'Ik ben. o Heer' een vreemd'ling hier beneên. laat Uw geboön op reis mij niet ontbreken'. Zij behoeven op hun reis door dit aardse niet zoveel ballast van de wereld, daar hebben zij geen behoefte aan, dat smaakt hen vaak niet. (Al zijn er ook veel voorbeelden te noemen waarin het helaas te zien is dat ook zij gewone, zondige mensen zijn en dat ze struikelen, juist ook in deze weg van de Heere volgen.)

Wat het tweede betreft; deze mensen hebben geen haat tegen hun rooms-katholieke medemens. Dat kunnen veel rooms-katholieken die in aanraking gekomen zijn met 'bevindelijk Gereformeerden' beamen. Zij hebben juist altijd heel open gestaan voor hun rooms-katholieke medemens en die ook geholpen, denk bijvoorbeeld maar aan de ervaringen in de tweede wereldoorlog.

Van Dale zegt; 'Antipapist - vijand der papen, der rooms-katholieken.' Dit kan de 'bevindelijk Gereformeerden' niet worden aangewreven, zonder hen zeer zwaar onrecht aan te doen.

(Al is het natuurlijk maar al te goed bekend dat er onder hen zijn met een domme haat tegen alles wat r.-k. is. Maar dat is over en weer altijd geweest en zal altijd blijven tussen verschillende bevolkingsgroepen.)

Ik ben zelf in de 'bevindelijk Gereformeerde' hoek opgegroeid.

Wat is ons geleerd en bijgebracht? Heel uitdrukkelijk: "Je moet de Roomse leer haten en de rooms-katholieke mens liefhebben".

Dit werd dan nog heel uitdrukkelijk uitgediept met omschrijvingen van de leer van de R.-K. Kerk betreffende het vagevuur, de mis, de biecht en meer andere dingen, die ik hier nu niet verder wil noemen.

Nooit is ons evenwel enige vorm van haat aangepraat of ingeprent. Het waren waarschuwingen tegen de leer van de RoomsKatholieke Kerk.

I.R.S. ingehuurd

Als Wartena schrijft dat de bevindelijk Gereformeerden proberen de problemen te omzeilen door weinig aandacht aan het antipapisme te besteden (blz. 112) dan toont hij toch te weinig kennis van dit volksdeel te hebben om er een verhandeling als deze over te schrijven. Zeer zeker is er vaak heel weinig aandacht voor de r.-k. leer en de r.-k. mens. Dat is evenwel geen 'omzeilen' van antipapisme, maar veel meer een bepaalde vorm van zelfgenoegzaamheid, zelfvoldaanheid, of hoe je dit ook noemen wilt.

Deze gesteldheid is een gevaarlijke vijand van zending en evangelisatie. Daardoor heb ik veel met deze houding te strijden gehad in de achterliggende twintig jaar dat ik lezingen gehouden heb over deze onderwerpen. Er bestaat bij ieder mens een gevaarlijke neiging om dik tevreden te zijn over jezelf en je kerk, en van daaruit is er alleen een afweer tegen alles wat anders is.

Dat is geen vijandschap, maar ook niet een omzeilen van de werkelijkheid.

Nog minder is waar wat de heer Wartena dan verder schrijft, …dat zij dat deel van hun levensopvatting (antipapisme) uitbesteden…

Het werk van de I.R.S. staat zeer zeker bij velen bekend als aanvallen op de RoomsKatholieke Kerk. Daar is ook in het verleden aanleiding toe gegeven, en ook in de toekomst zullen er ongetwijfeld voorvallen zijn waardoor de I.R.S duidelijk naar buiten zal treden als een stichting die niet mee kan gaan met de rooms-katholieke leer. Er zullen vanuit de stichting zelfs altijd door uitdrukkelijk stellingen van de R.-K. Kerk bestreden of weerlegd worden. Maar… niet uit antipapistische overwegingmaar zuiver en alleen omdat ze in strijd zijn met Gods Woord.

Het zal nodig blijven dat uit de Reformatie een zuiver bijbels geluid naar voren blijft komen tegenover de R.-K. Kerk. Daar heeft de gehele Christenheid recht op! Het is een noodzaak vanuit Gods Woord opgelegd en opgedragen aan de gemeente van Christus. Als de R.-K. Kerk in totaal honderdduizend mensen zou omvatten zou dit heel anders liggen, maar ZIJ stelt zich op als de alleen zaligmakende Christelijke kerk met miljoenen leden. Tegenover dit ontzaggelijk machtsgeweld moet de eenvoud van het Evangelie gehoord blijven worden juist ook voor de gewone man of vrouw binnen de r.-k. wereld. De Reformatie is niet een eenmalig gebeuren geweest, maar het is een blijvend getuigen, een blijvend reformeren van het Christelijk geloof.

Wie antipapisme wil uitbesteden bij I.R.S. is op een verkeerd adres! De stichting wil langs de wegen die zij kent en met de middelen die zij tot haar beschikking heeft en krijgt, steeds als een wachter staan temidden van een wereld die steeds verder afwijkt van de eerlijke en eenvoudige boodschap van Gods genade, door het geloof alleen, door het Woord alleen, uit genade alleen.

In deze taak weet zij zich gesteund door velen, zowel in geldelijke steun als in het gedurig gebed, zowel van de gemeenten als van de individuele gelovige.

Weg met uitdrukkingen als door Wartena gebruikt! 'Plaatsvervangende antipapisten'. Die hebben we niet nodig in ons Gereformeerd volksdeel. We hebben bidders nodig, bidders voor Gods Koninkrijk.

We hebben werkers nodig, die Gods Naam doorgeven en de heerlijkheid van Zijn dienst.

We hebben eerlijke getuigen nodig die getuigen kunnen van hetgeen de Heilige Geest in hun harten heeft gedaan. Die naar buiten durven treden met datgene dat iedereen nodig heeft om welgetroost, zalig te kunnen leven en sterven.

Een smeulend vuur' is op verschillende punten een gevaarlijk en ongenuanceerd boek!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen