Geen brave Hendrik?

In ons vorige nummer schreef ik dat ik het met een bepaalde uitdrukking van de Dordtse Leerregels niet eens kon zijn, of die althans niet kon begrijpen namelijk wanneer in 4:11 wordt gezegd dat God in de wedergeboorte „nieuwe hoedanigheden in de wil stort". Al jaren heb ik zitten piekeren over de vraag: hoe moet je dat toch verstaan?

Dezer dagen dacht ik: misschien ligt het hieraan, dat wij als ex-rooms-katholieken bij het horen van „hoedanigheden die in de wil worden gestort" denken aan deugden, die ons vaste bezit zouden zijn geworden. En het zal voor iedereen duidelijk zijn dat de Dordtse Leerregels dat zo in elk geval niet hebben bedoeld. Vermoedelijk hebben de D.L. die uitdrukking zo verstaan en bedoeld:

Wanneer een mens wedergeboren wordt, dan verandert alles in hem. Zijn verstand wordt op een wonderbare wijze verlicht door de Heilige Geest; zijn wil richt zich op God, wordt daartoe omgebogen door diezelfde Geest; in zijn hart „wordt de liefde Gods uitgestort door de Heilige Geest die ons gegeven is" (Rom. 5:5).

De D.L. bedoelen dan dat het hier om hoedanigheden gaat, die niet als de deugden, zoals die althans in de r.-k. theologie beschreven worden, hun vastheid in zichzelf hebben, maar die hun vastheid slechts ontlenen aan de belofte Gods, die voor altijd vastligt in het offer van Jezus Christus. En het is dat wat ik heb willen benadrukken. Zou — wat krachtens Gods belofte onmogelijk is — Christus van mij heengaan, dan zou ook alles in mij precies weer worden als vroeger. En dat ik nu dus anders ben, is alleen doordat Hij mij in bezit heeft genomen door Zijn Woord en Zijn Geest.

Of om het met de Bijbel te zeggen: de liefde Gods is in mijn hart uitgestort, niet als een deugd waarover ik beschikken kan, maar omdat Iemand namelijk de Heilige Geest mij gegeven is, die in mij is gaan wonen en zo mij door Gods Woord voortdurend bezielen blijft tot liefde. Ik heb dus lief, niet op grond van iets in mij, maar op grond van Iemand in mij namelijk de inwonende Geest Gods.

Ik heb gemerkt dat de prachtige Dordtse Leerregels ook in kerken, die ze als belijdenisgeschrift hebben aanvaard, vaak weinig bekend zijn. Moge deze gedachtenwisseling leiden naar nieuwe belangstelling voor dit uitnemende dokument over de soevereine genade Gods.

NASCHRIFT:

Na de eerste afsluiting van onze kopij (de vijfde van de maand) ontving ik enkele boeiende reakties op het artikel „Brave Hendrik". Als we plaatsruimte hebben, hoop ik in ons juni-nummer daar het een en ander uit te publiceren. Maar hier alvast deze reaktie:

„De door u gemaakte fout is m.i. deze, dat u „hoedanigheid" identiek stelt met „deugd". Nu kan „hoedanigheid" soms met „deugd" worden vertolk; b.v. iemand met goed hoedanigheden duidt aan: iemand met goede deugden. Maar hoedigheden kunnen ook slecht zijn; b.v. een pyromaan heeft de slechte neiging tot brandstichting, en dat is geen deugd, maar een ondeugd". J. van Dalen te Apeldoorn.

U ziet: dat is dus eenzelfde oplossing als ik boven reeds had voorgesteld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen