ZONDAG IN ITALIE

Morgendienst in Finale Ligure

We klauterden omhoog naar de „kerk" van de gemeente van ds. Maggiotto in Finale Ligure. Het is het huis van een van de diakenen. We dromden samen in de zitkamer: achttien volwassenen. Mevr. Maggiotto gaf zondagsschool aan de kinderen in de keuken. Het was autoloze zondag in Italië en zodoende waren er heel wat minder komen opdagen dan gewoonlijk. Een vrouwtje had er drie kilometer voor over gehad, en dat terwijl ze toch nog niet helemaal genezen was. Maar ze verlangde zozeer naar het Woord.

Ik preekte over Deut. 32:11, waar Mozes de trouw en de zorg van de God van het verbond zo ontroerend mooi uitdrukt in het beeld van het adelaarsnest. Toen ik de volgende dag met ds. Maggiotto meereed de bergen in langs verschillende dorpen, waar gemeenteleden en kontaktadressen wonen, begreep ik dat dat beeld van het adelaarsnest dat hoog boven de afgrond gebouwd is, hen wel bijzonder moest aanspreken.

Na mijn preek was er voor iedereen gelegenheid tot gebed. Dat was erg mooi. Vooral het gebed van een zuster van de gemeente maakte grote indruk op mij. Zij sprak zo intens haar volstrekte verlorenheid en volkomen afhankelijkheid van de Heere uit, maar ook haar dankbaarheid om de verlossing uit pure genade. Deze „gebeden der heiligen" stegen als een „reukwerk" (Openb. 5:8) tot de Heilige God omhoog. Ik voelde mij innig verbonden met deze jonge gemeente, waar alles nog zo heel eenvoudig toe ging, net zoals bij de eerste christen-gemeenten. Het was een aanbidding van ieder afzonderlijk en van allen tezamen als gemeente, een lofprijzing van de God van de loutere ontfermende liefde.

Later zei Franco (Maggiotto) tegen mij: „Jij had er zeker bezwaar tegen dat een vrouw hardop in de gemeente bad. Ikzelf meen dat het wel onbijbels is, wanneer een vrouw leiding geeft aan de gemeente, maar ik kan niet inzien dat de Bijbel) ergens verbiedt dat een vrouw haar vreugde, haar ootmoed en geloof uitspreekt; in een gebed voor de gemeente".

Ik kon hem geruststellen: ik denk er ook zo over. Gebed is verbondenheid in de afhankelijkheid van de Heere. In het gebed drukken wij onze persoonlijke en gezamenlijke afhankelijkheid uit voor de Heere. Het gebed is het antwoord van de gemeente op het Woord Gods. In het gebed bindt de Heere ons door Zijn Geest samen tot één bewust lichaam van Christus.

Daarna bediende ds. Maggiotto het Heilig Avondmaal. Het was ook allemaal heel eenvoudig. Op de tafel stond een glas wijn en wat broodjes. Ds. Maggiotto brak de broodjes, nam er zelf van en gaf het door, waarbij ieder weer een stukje van dat reeds gedeeltelijk gebroken brood nam en ervan at. Van te voren had ds. Maggiotto gelezen 1 Kor. 11:23-24. Daarna las hij vs. 25-26 en gaf het glas met wijn door, waarna hij vervolgde met de lezing van vs. 27-34.

Hoe heel anders was deze samenkomst van de gemeente dan bij ons in de officiële protestantse kerken. Zij benaderen in elk geval veel dichter wat beschreven wordt in 1 Kor. 14:26, waar gezegd wordt dat, wanneer de Korinthiërs samenkomen als gemeente, ieder iets heeft: „een psalm, een leer, een vreemde taal, een openbaring, een uitlegging". Paulus vermaant hen dan wel: „Laat alle dingen geschieden tot stichting".

Maar als wij samenkomen, heeft alleen de dominee iets. Nu weet ik dat het wel erg moeilijk is om daar verandering in aan te brengen, zodat ieder de gelegenheid krijgt om iets bij te dragen tot de eredienst, omdat wij met zovelen zijn. Maar moeten we ons dan niet de vraag stellen: Zijn we wel op de goede weg met die massale kerkdiensten? Ik kan daar hier niet op ingaan, maar het leek mij goed om naar aanleiding van wat ik meemaakte in de kleine gemeente van Finale Ligure, in het voorbijgaan even onze aandacht te vestigen op het leven van de eerste gemeenten, zoals dat in de Bijbel beschreven staat.

Overigens worstelt ook die gemeente reeds met het probleem van de te kleine ruimte. We zaten nu al erg op elkaar. Hoe moet dat, als die gemeente nog meer uitgroeit? Ds. Maggiotto en zijn ouderlingen zijn dan ook op zoek naar een grotere vergaderruimte.

Middagdients in Rapallo

Om twaalf uur moesten we opstappen naar Rapallo. Daar heeft ds. Santilli een zaaltje gehuurd waar ongeveer dertig mensen in kunnen samenkomen. Onze stichting heeft de huur daarvan gedurende twee jaar betaald, mede omdat dat werk zou behartigd worden door ex-priester Gentilini. Br. Gentilini vertrekt echter naar Pesaro, waar hij voornamelijk als colporteur zal arbeiden in dienst van de Vergadering van Gelovigen.

Er waren erg weinig mensen, maar acht in totaal. En ik proefde er niet diezelfde geest van saamhorigheid, die gebedseenheid, als in Finale Ligure. Het is hard werken in een rooms land. En wij hebben te planten en te begieten, maar het is de Heere die in Zijn soeverein welbehagen de wasdom geeft. Het is daarbij echter wel van enorm belang dat wij Zijn Woord zo zuiver mogelijk proberen te verkondigen. En de kern van dat Woord is juist Gods soevereine welbehagen, die ons niet zalig maakt op grond van iets in ons, ook niet op grond van de daad van geloof, die wijzelf zouden menen te kunnen stellen, maar uitsluitend op grond van Zijn raadsbesluit en door de werking niet van ons, maar van Zijn Woord en Zijn Geest.

Wanneer wij dit niet radikaal prediken in een rooms land, dan is er alle kans dat deze zogenaamde bekeerde rooms-katholieken in hun hart nog rooms d.w.z. arminiaans, humanist, zijn gebleven. Ze zijn dan niet gebracht tot „de erkentenis van de waarheid" omtrent zichzelf namelijk dat ze uit zichzelf nooit tot Christus kunnen komen, omdat ze slaaf zijn van de zonde, maar dat ze tot Christus moeten getrokken worden door de Vader (Joh. 6:44). Ze hebben dan nooit de echte bevrijdende geloofsvreugde en zekerheid ontvangen door de overtuiging dat God hen tot bekering heeft gebracht en voor altijd zal bewaren op grond van Zijn trouw alleen, op grond van het werk van Jezus Christus, maar niet op grond van enig werk van ons, ook niet op grond van het werk van ons geloof.

Paulus spreekt in 1 Kor. 3:9-23 over het enige fundament dat wij kunnen leggen, dat is Christus. Maar je kunt op dat ene fundament toch blijkbaar heel verschillend het gebouw van de gemeente optrekken. Dat kan gebeuren met „goud, zilver, kostelijke stenen, hout, hooi, stoppelen". Maar bij de dag van Christus zal ieders werk openbaar worden en het oordeelsvuur zal alles beproeven. Tot vertroosting voegt Paulus er echter aan toe: „Zo iemands werk zal verbrand worden, die zal schade lijden; maar zelf zal hij behouden worden, doch alzo als door vuur". Die avond hadden we een lang gesprek met br. Gentilini. Hij heeft uit volle overtuiging een jaar of drie geleden de r.-k. kerk verlaten, maar hij heeft eigenlijk niet voldoende kans gekregen om zich onder goede leiding te verdiepen in het Woord Gods. We zoeken nu naar een gelegenheid dat hij althans enige weken bij ds. Maggiotto aan huis zich intens kan bezinnen op de boodschap van Gods soevereine genade in Christus. Maar het huis van ds. Maggiotto is daar eigenlijk te klein voor.

Valeriana

Terwijl ik de volgende dag met Franco door de bergen reed, hadden we onderweg heel wat gelegenheid om met elkaar te praten. Hij vertelde mij van de moeilijkheden die hij bij zijn werk ondervindt, maar ook van de overwinningen des Heeren. „Kijk", zo zei hij op een gegeven moment, „dit dorp. . is het meest fanatiek. Hier haten ze me echt. De pastoor heeft de mensen heel erg tegen mij opgezet".

„En daarginds in de bergen — kijk, hier tussen de bomen door, daar dat wittte huis — daar woont Valeriana. Ze is negentien jaar. Door kontakt met mijn vrouw Aurora is ze tot de kennis van het Evangelie gekomen. Maar ze wordt nu streng bewaakt en mag het huis niet meer uit. Ze hebben haar Bijbel afgenomen. Ze mag geen brieven meer ontvangen. Ze moet 's nachts haar slaapkamer openlaten, zodat ze kan gecontroleerd worden of ze misschien toch nog stiekum protestantse lektuur leest".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen