De Heere maakte mij VRIJ!

Wat ben ik de Heere dankbaar, omdat ik Hem nu kan lofzingen met een hart, dat Hij heeft vrijgemaakt van de banden van satan!

Ik ben in Nederland geboren uit gelovige ouders. Ik dacht dat je automatisch een christen was, wanneer je ouders dat waren. Pas veel later kwam ik tot de ontdekking, dat zulk een natuur- of genadewet niet bestaat.

Ik wist dat mijn ouders van mij hielden, en toch miste ik de warmte en tederheid van hun liefde. Ik probeerde daarom hun aandacht te trekken door ondeugend te zijn. Ik werd dan gestraft en die straffen werden steeds harder en zodoende begon ik mijn ouders te haten. Een keer hoorde ik mijn moeder zeggen: „Ja, Joke is zo moeilijk; Corrie (mijn zuster) is veel gemakkelijker". Inderdaad, Corrie kreeg nooit straf, en daarom begon ik ook mijn zuster te haten.

Nu 17 jaar geleden trouwde ik en vertrok vier dagen later met mijn man naar Canada. Maar ik verging van de zenuwen en zocht de ene zenuwarts na de andere op. Het hielp allemaal niet. Ons huwelijk werd een hel. Mijn man zei: „Het was een verschikking, als ik na mijn werk weer thuis kwam". Maar voor het oog van de wereld hield ik de schijn op. Ja, zo zijn wij, mensen. Wat schuilt er een verdriet achter vele venstergordijnen, verdriet dat men nergens kwijt kan. Ik kwam tot de uiterste radeloosheid. En op zekere avond knielden mijn man en ik voor ons bed en vroegen huilend aan God, of Hij ons onder Zijn hoede zou willen nemen, en in het bijzonder mij, ellendige.

Voor het eerst in mijn leven voelde ik me toen rustig. Iets in mijn hart zei mij, dat de Heere mij wilde helpen. (Tot dan toe had ik het voor onmogelijk geacht dat de Heere naar zo'n slecht mens zou willen omzien.) Ik wist het nu: hoe slecht je ook bent, de Heere is bereid om ook de grootste zonden te vergeven, wanneer wij verbonden zijn met Zijn Zoon, Jezus Christus.

Een mevrouw, die in een textielwinkel werkte, waar ik vaker kwam, had mijn somberheid bemerkt en ze vroeg: „Kom eens mee naar onze kerk!" Maar ik durfde eerst niet; ik dacht: ik moet trouw blijven aan mijn eigen kerk.

Maar de preken in mijn eigen kerk bevredigden mij niet. Ze waren zo dor en zo dogmatisch. Ik kreeg geen voedsel voor mijn ziel.

En op een zondag ging ik dan toch maar met die mevrouw mee. Onder de prediking, daar in die kerk, bemerkte ik dat de Heere aan de deur van mijn hart stond te kloppen en vroeg om binnengelaten te worden. Ik kon toen niet anders meer dan vanuit mijn radeloosheid en verdriet roepen: Ja, Heere, kom bij mij binnen.

En de Heere was zo genadig om de deur van mijn hart open te maken en mij te overstelpen met Zijn vertroostende aanwezigheid. Een niet te beschrijven heerlijkheid vervulde mij.

Maar toen de Heere met Zijn Geest in mij was komen wonen, begonnen ook de verzoekingen en aanvechtingen van de Boze. De Heere begon steeds meer van mij te vragen. Hij vroeg alles van mij, maar bepaalde dingen wilde ik niet opgeven. Ik was zo lang baas in eigen huis en hart geweest.

Het was een harde strijd, die twee jaar lang duurde. De oorspronkelijke vreugde na mijn bekering ging tanen.

Maar op 4 augustus 1971 maakte de Heere mij helemaal vrij. Dat gebeurde in een Bijbel-kamp. Een mede-christin vertelde mij van haar strijd maar ook van haar overwinning. Ik begon te begrijpen wat Paulus bedoelt, wanneer hij spreekt over het mede-gekruisigd zijn met Jezus om met Hem te kunnen opstaan ten leven. Ik wist het: wanneer wij iets voor onszelf achterhouden, dat we niet aan Christus willen geven, dan is dat heel erg zondig en dan zullen we nooit hier op aarde de volle heerlijkheid van Christus deelachtig worden. Ik begreep de diepe zin van Gal. 5:16-26 en ook hoofdstuk 6. Ik was vaak zo gemeen geweest in mijn hart. Ik was zo zelfzuchtig. Nooit deed ik echt iets voor de ander. Ik zocht altijd mijzelf, ook in mijn kinderen.

Maar de Heere bracht mij tot dat wonderbare sterven aan mijzelf, het sterven met Hem, het sterven in Zijn kracht om mij daarne te voeren naar de heerlijkheid van Zijn opstanding.

Ik bid dat veel mensen deze zelfde vreugde mogen ervaren van het sterven en opstaan met Christus. De Heere kan dat wonder ook aan u verrichten zoals Hij dat aan mij heeft gedaan. Want als ik Hem niet gevonden had die avond in de kerk, dan was ik er waarschijnlijk niet meer, want ik liep in die tijd rond met zelfmoordplannen.

Lezer, als u Christus hoort kloppen aan de deur, doe dan open (Openb. 3:20) en laat Hem geheel toe in uw hart.

Reserveer dan geen plaatsje meer voor uzelf. Vraag Hem dat Hij u meeneemt in de dood aan uzelf. Verneder uzelf. Erken wie u bent. Belijd uw hoogmoed, uw zelfhandhaving. Vraag vergeving voor uw zondige levenshouding. Breng alles naar het Kruis. Laat u ontledigen van uzelf, maak uzelf leeg van uzelf, opdat Christus u vuile met Zijn Geest.

Saskatoon (Sask.), RR 3, Canada

Wij zijn nu gelukkig in Hém

Wij hebben een machtige Heere! We mogen Hem vragen om geloof, wijsheid, vastheid en geduld, en Hij zal het geven. De Heere heeft mij door alle struikelingen heen bewaard en mij gevoerd op een weg, zo mooi en vol liefde.

Mijn vrouw was gebonden door de satan. Maar Jezus Christus heeft haar ketenen verbroken. Zijn Naam zij geprezen!

Het was een vreselijke tijd! Als ik van mijn werk thuis kwam, wist ik nooit hoe ik het huis zou aantreffen. Mijn vrouw -sloeg de kinderen om de geringste reden. Ze schreeuwde en schold tegen de kinderen en tegen mij.

De Heere leerde mij echter door dit alles heen om op Hem te vertrouwen en geduld te hebben. Dat ging niet gemakkelijk en vele keren vroeg ik Hem daarom.

Maar nu weet ik dat de Heere alles doet om ons te leren, hoe wij als Zijn kinderen moeten leven. Hij is zo vol liefde en barmhartigheid. Er is geen einde aan Zijn geduld. Het is onbegrijpelijk.

Wat mijn vrouw schreef, is waar en waarachtig. De Heere heeft haar geheel veranderd en heeft daarmee ook ons gezin veranderd. Wij zijn nu door en door gelukkige mensen in Hém.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen