U bedelt te veel voor de ex-priesters

Gelegenheid tot getuigen

De bedoeling van onze lepeltjes- en grammofoonplatenaktiie is helemaal niet commercieel. Toen wij begonnen met onze lepeltjesaktie, schreven wij:„Velen willen graag over het Evangelie spreken, ook met rooms-katholieken. Maar hoe moet je dat doen? Ze vinden het zo moeilijk om een gesprek over het geloof te beginnen. Dat doe je niet zo gemakkelijk bij een koffievisite.

We kunnen u een eenvoudig middeltje aan de hand doen: Koop bij ons een lepeltje waarop staat:„De Wartburg, Velp". Als uw bezoeker dan dit lepeltje bij zijn koffie of tihee krijgt, dan kunt u hem de betekenis uitleggen" (I.R.S., nov. 1962, p. 27).

Zo hadden wij dat ook gedacht met de grammofoonplaten. Ze kunnen de aanleiding worden tot een getuigend gesprek met onze r.k. medemensen.

Niet alleen echter met onze r.k. medemensen, maar ook met zoveel protestanten, die via pers, radio en tevee geheel verkeerd worden voorgelicht omtrent de r.k. kerk; protestanten die de kern van het Evangelie uit het oog hebben verloren, nl. de oproep tot bekering aan verloren zondaars, en die menen langs de weg van wat vage christelijke vroomheid het eeuwige leven deelachtig te kunnen worden.

Getuigenis door de liefde

Wij menen ook niet dat men ons het verwijt kan maken, dat wij in ons blad; bedelen. Wij vermelden slechts onze arbeid en ook de grenzen daarvan. Zo hebben we in ons oktober- en novembernummer vermeld dat we toen 9 expriesters onderhielden en dat we daarmee aan de grens van onze mogelijkheden waren gekomen. We konden niet méér ex-priesters aannemen, als er niet meer steun zou komen. De abonnees van ons blad hadden er toch recht op om dat te weten. Wanneer een nieuwe priester bij ons om hulp zou aankloppen en wij zouden hem moeten afwijzen omdat er geen middelen meer zijn, dan zouden de abonnees, wanneer ze dat later te horen kregen, met recht ons kunnen verwijten: Waarom hebt u ons dan niet gewaarschuwd?

Ik dacht juist dat het getuigenis van ons blad ernstig zou geschaad worden, wanneer wij geen grenzen stellen aan de vloed van vrome en vermanende woorden, die wij over de hoofden van de r.k. priesters uitstorten, maar wel grenzen stellen aan onze bereidheid om hen te helpen in hun maatschappelijke nood.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen