IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

De worsteling van een Italiaanse priester

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De worsteling van een Italiaanse priester

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Van een Italiaanse priester ontving ik een brief, waaruit ik het volgende vertaald citeer:

„U weet, dierbare broeder Hegger, dat slechts redenen van praktische aard mij nog weerhouden om te breken met mijn kerk. Geestelijk sta ik er reeds buiten.

Het is echter moeilijk voor mij om mijn ambt te blijven vervullen. Ik kan zo terneergedrukt worden door die machtige, maar louter menselijke verschijningsvorm van onze kerk, die er niet voor terugschrikt om zelfs handel te bedrijven met de goddelijke dingen.

Ik heb bemerkt dat mijn preken op zondag een andere, een evangelische, toon hebben gekregen. Wij hebben dikwijls op de preekstoel gestaan als strenge rechters, die de mensen oordeelden volgens een wetboek met allerlei minutieuze bepalingen, terwijl wij het Evangelie van Jezus Christus verwaarloosden.

Wij lieten ons leiden door een dorre zin voor leeg wettisme en we hebben de liefde willen vastleggen binnen de perken van strikt juridische eisen. En ondertussen vergaten wij de grote waarheid, dat de liefde tot God en tot de evenmens juist het liefhebben is zonder mate. De ware liefde heeft altijd iets van het mateloze.

Vrij van de angst

Wij zijn er op uit geweest om in de harten van de gelovigen de angst aan te kweken voor de vrijheid, terwijl wij als roeping hadden om hen juist vrij te maken van de angst. Zo hebben wij een volk van slaven gevormd. Wij hebben hen geestelijk geknecht en hen onderdanig gemaakt aan een menselijke macht die zich goddelijke rechten aanmatigt.

Als ik mij realiseer op welk „christelijk" peil ons volk leeft, dan zou ik wel kunnen huilen. Ons christendom is een vernisje dat met de tijd vanzelf zal afbladeren. Het wordt in stand gehouden door de angst, door de macht van de gewoonte, door lege sentimenten. Ons geloof bestaat uit beelden, processies en uit de humbug van de kerkelijke feesten.

U weet dat evenzeer als ik. Waarom ik dit dan toch naar u schrijf? Ik denk omdat ik eens even mijn hart moet luchten.

En wat moet ik doen om daar verandering in aan te brengen? Ik weet het niet.

Elke poging moet immers stranden op de vasthoudendheid van de „hogere leiding" die zich verlustigt in het diplomatieke spel, waarmee ze alles menen te kunnen bereiken. Maar deze diplomatie druist toch geheel en al in tegen de geest van Jezus Christus?

Afschuwelijke ellende

Ik hoorde langs omwegen, dat u ex-priester...... helpt. Ik schreef daarover in mijn dagboek:

„Kijk, dat zijn nu echte christenen. Gedurende zovele jaren heeft men ex-priester ...... laten rondscharrelen in de afschuwelijkste ellende, (nelle pioù squallida miseria). Veel priesters hebben hem alleen maar af en toe eens bezocht. En ik sluit mijzelf daarbij in. Maar wat hebben we gedaan? We hebben het niet eens gedurfd.

Ik ben er zeker van, dat ook onze bisschop wist van het bestaan van een ex-priester, die, op slechts enkele kilometers afstand van het bisschoppelijk paleis, onder de meest erbarmelijke en onmenselijke omstandigheden (nella strateza più disumana) wanhopig vocht om het hoofd boven water te houden.

Wij kwamen deze gewonde langs de levensweg tegen. We zagen hem liggen. We hebben er enkele ogenblikken bij stil gestaan. Toen zijn we doorgelopen. Misschien kwam in ons hart de gedachte op: Fijn dat ik daar niet in zijn plaats lig! Die broeders echter zijn de barmhartige Samaritaan. Zij hebben het huis van die gewonde broeder opgezocht en ze hebben hem genezen zonder hem te vernederen".

Wat zou ik graag reeds nu bij u zijn om met u te strijden voor dezelfde idealen. Ook ik voel mij geroepen om iets te doen voor mijn medebroeders, de priesters, zodra ik de kerk heb verlaten.

Laten wij voor elkander bidden. Met hartelijke broedergroeten......

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 december 1966

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

De worsteling van een Italiaanse priester

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 december 1966

In de Rechte Straat | 32 Pagina's