Prinsen Irene daagt het hof uit

Zo staat er geschreven op de voorpagina van La Actualidad Española van 16 april. (La Princesa Irene desafia a la corte).

Het meest onverdraagzame protestantisme

Op p. 38 van dit blad lezen we nog:

„Prinses Irene heeft door haar gedrag de regering van Nederland uitgedaagd. Het is een regering die — het kan niet anders — gebonden is door de eisen van het officiële protestantisme, dat het oudste, het meest traditionele en het meest onverdraagzame protestantisme is van Europa.

Daarom moest de prinses ook wel in botsing komen met het hof, met haar familie, omdat die op haar beurt weer gebonden is aan de eisen van de Nederlandse regering".

„....de stemmen die haar veroordelen omdat zij een grootmoedige stap zette die haar geweten haar onverbiddelijk oplegde. Irene had een waarachtige, onverzadigbare dorst naar God en zij deed deze waardige, grootmoedige en diepoverwogen stap in de sereniteit van haar ziel, om binnen te treden in de grote familie van het katholicisme. En het is deze stap geweest, veel meer dan haar verloving, die de latente oorzaak is van alle beroeringen".

Het blad publiceert verder weer verschillende foto's over Prinses Irene en don Charles Hugo.

Op een foto poseert prinses Irene met gevouwen handen en op een foto daarnaast loopt ze gearmd met don Charles. En boven beide foto's staat: „Prinses Irene is gelukkig, als zij bidt en als zij bij haar verloofde is".

En zo ageert men in Nederland:

De Tijd heeft het meerdere malen doen voorkomen, alsof de voornaamste oorzaak van de troebelen rond de Irene-affaire gelegen is in het antipapisme van de protestanten. Vooral de uitzendingen van de N.C.R.V. moeten het ontgelden. De laatste ontboezeming, die we hierover lazen in De Tijd, n.1. van 21 april, vóór het ter perse gaan van dit nummer, was van Dr. O. Janssen van Venray:

„Op de bodem ligt de geloofshaat"

„Wij, katholieken, eren en achten ons koningshuis ondanks het feit, dat het in geloofsovertuiging van ons verschilt. Dat is dus belangeloze liefde en hoogachting. Maar bij de NCRV en aanhang blijkt het helemaal berekening en eigenbelang te zijn. En dat zij niet begrijpen, hoeveel leed zij onze geëerbiedigde Koningin Juliana en Prins Bernhard aandoen door openlijk hun dochter tebonen. Het is toch maar moeilijk aan te nemen, dat op de bodem van dit alles niet de geloofshaat ligt".

De orgie van de zelfverheerlijking

Ik heb zelf een ingezonden stuk gericht aan De Tijd, waarin ik schreef, dat de r.k. lezers toch eens moesten bedenken, dat de protestanten in elk geval het huwelijk van Prinses Irene als geldig erkennen, ook al wordt haar huwelijk niet in een protestantse kerk bevestigd; terwijl de r.k. kerk het huwelijk van haar met prins Charles niet als geldig zou hebben erkend, wanneer dit huwelijk niet door de r.k. priester zou zijn ingezegend.

De Tijd nam dit stuk echter niet op, zodat de lezers zich nog lange tijd kunnen strelen met de braafheid van „wij, katholieken", die torenhoog uitsteekt boven die „onverdraagzame" protestanten.

Persoonlijk en publiek aspekt

Wij hebben er alle oog voor dat aan deze affaire ook een zeer persoonlijke kant zit, n.i. de romance van een 24-jarig meisje met een Spaanse prins. En wij zouden liever de aandacht aan deze kwestie stopzetten.

Maar het is duidelijk dat bepaalde machten deze romance voor propagandistische doeleinden willen gebruiken en dat Prinses Irene met deze propaganda ten volle medewerkt.

We lazen dat ook weer in De Tijd van 20 april:

„De prins van Bourbon-Parma en Prinses Irene hebben vanochtend hier een kort bezoek gebradht aan de kapel van de zusters van Sint Vincentius a Paolo, ook bekend als „kapel van de wonderbare medalje"."

Volgens prof. H. Schillebeeckx in „Theologisch Woordenboek" III, kol. 3187, „dankt deze miraculeuze medalje" haar oorsprong aan een verschijning van Maria aan Cathérine Labouré in 1830. De vruchten van het vrome dragen van deze medalje waren zo opvallend dat men haar de ,mirakuleuze medalje" ging noemen".

Wanneer echter aldus door onze prinses telkens weer het enige middelaarschap van Jezus Christus door haar persoonlijke Mariabedevaarten ontkend wordt, dan moeten wij daartegen protesteren. Dan staan wij pal. En tegenover dergelijke uitdagingen is het besliste antwoord van de grote familie van de I.R.S.: MET HART EN ZIEL — NAAR DE TWINTIG MILLE.

REIST U NAAK SPANJE?

Neem dan enkele brodhures mee: „Kort maar Krachtig", de herdruk van ons februarinummer. Br. Muñiz heeft die brochure in het Spaans vertaald onder de titel: „Dialogo en nombre de Cristo". Ze kosten 30 cent per stuk. Wij zullen dan gaarne u adressen van predikanten bezorgen die u daar blij mee kunt maken. Is het niet mooi om, als u veel genoten hebt van de zon en de zee en de gastvrijheid in Spanje, de broeders en zusters in Spanje te bemoedigen met een geestelijke gave?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen