IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

Het geven van de tienden

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het geven van de tienden

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Uit een paar reakties krijg ik de indruk, dat sommigen mijn opmerking daarover verkeerd hebben verstaan. Daarom wil ik er op terug komen. En het Jijkt mij leerzaam, ook voor rooms-katholieke lezers, om deze gedachtenwisseling over een konkreet punt van de Bijbel, te volgen.

Uit welke bron ?

Iemand verwees mij naar Maleachi 3:10: „Brengt de gehele tiende naar de voorraadkamer, opdat er spijze zij in mijn huis; beproeft Mij toch daarmede, zegt de Here der heerscharen, of Ik dan niet voor u de vensters van de hemel zal openen en zegen in overvloed over u uitgieten".

Inderdaad zijn dat prachtige woorden en duidelijke beloften in de Bijbel.

De vraag is echter: Hoe moeten we dit bekijken? Wat wil God hiermee zeggen? En dan lijkt het mij duidelijk, dat God hiermee zijn goedheid en overvloedig erbarmen aan ons wil openbaren. Het is hier de Vader, die een beroep doet op de liefde van zijn kinderen. God wil zeggen: „Ik ben toch uw Vader. Hoe kunt u dan zo min van Mij denken. Dacht u nu werkelijk, dat Ik u in de miserie zou laten komen, als u mijn wet vervult? Vertrouw nu toch eens op mij. Probeer het maar eens en u zult zien, dat Ik waarheid spreek".

Maar onze rekatie mag nu niet zijn: „Mooi zo! Dat wordt dus een winstgevend zaakje. Ik zal voortaan mijn tiende geven, en dan zul je eens zien hoe rijk ik word".

Dan gaat het er op lijken alsof wij een belofte die God in zijn goedertierenheid deed, gaan uitbuiten voor onszelf. Zo zouden we immers ook een medemens die in een goede bui eens iets beloofd heeft, daar telkens aan kunnen herinneren: „Je hebt het toen immers beloofd. Je zit er nu lekker aan vast. Belofte maakt schuld".

Wanneer wij onze tienden geven en we vertrouwen dat God ons overeenkomstig zijn belofte rijk zal zegenen, en we verkondigen dat daarna om Hem te verheerlijken, wanneer dat ook zo blijkt te zijn, dan is dat iets anders. Dan is dat de triomf van het kind: „Zie je nu wel, hoe goed en rijk mijn Vader is. Zie je nu wel hoe Hij zijn beloften houdt!".

Dat is een heel andere toon en komt ook uit een heel andere innerlijke bron voort dan wanneer je zegt: „Kijk eens wat ik rijk ben geworden door het geven van de tiende. Probeer jij het ook eens. God heeft Zichzelf immers vastgelegd. En ook bij Hem geldt: Belofte maakt schuld".

In dit laatste geval komt de „blijdschap" voort uit egoïsme, in het eerste geval uit liefde. De ene mens wrijft zich in de handen van pleizier: „Is me dat even een fijne ontdekking die ik gedaan heb in de Bijbel. Nu weet ik hoe ik rijk kan worden". Dan wordt het geven van de tiende tot een soort toverformule. In de zin van „Tafeltje dek je, ezeltje strek je!".

Conferentie ex-rooms-katholieken.

Bent u een kind of een knecht ?

Dat geldt immers ook in de verhouding van de goede werken en de hemel. De Vader heeft ons de hemel beloofd als een loon op onze werken. Dat is een openbaring van zijn goedheid, dat Hij verband legt tussen de werken, die Hij ons laat doen door zijn H. Geest, en de eeuwige heerlijkheid die Hij ons om niet geeft. Maar nu moeten wij dat niet gaan omkeren en er een manifestatie van onze belangrijkheid van maken. Zozeer zelfs dat wij gaan zeggen, dat wij werkelijk de hemel kunnen verdienen, zoals het concilie van Trente heeft uitgesproken (verc mereri = waarlijk verdienen).

Wij mogen Gods beloften nooit verlagen tot een soort collectieve arbeidsovereenkomst.

De vraag moet zelfs gesteld worden of Gods beloften dan nog wel voor ons gelden. Want dan plaatsen wij ons immers in de knechtsverhouding ten opzichte van God. De heilsbeloften gelden echter alleen voor Gods kinderen.

Ik geloof namelijk niet dat de belofte van Gods zegen op het geven van de tienden zo mechanisch verloopt, dat dit buiten de kindverhouding tot God om zou kunnen gaan. Iemand die van die belofte gebruik wil maken, om er in de eerste plaats zelf rijk van te worden, zal zeker teleurgesteld worden. Gods beloften zijn er niet om voedsel te geven aan ons egoïsme, maar om er de Vader mee te verheerlijken. Gods beloften gaan slechts in vervulling langs de weg van een persoonlijke levende verhouding tot Hem als tot onze Vader.

Ken richtsnoer, geen wet.

Een ander dacht dat ik een tegenstander was van het geven van de tiende. Dat echter allerminst.

Zeker wij zijn niet meer verplicht om de tiende te geven. Dat was een wet van het Oude Verbond.

Maar zullen wij die leven na de geweldige heilsweldaden van Jezus Christus, na zijn dood en opstanding, nu minder voor Gods Koninkrijk gaan geven dan de mensen van het Oude Verbond moesten geven? Is dat nu het juiste gebruik van de vrijheid van ons als kinderen Gods, die Jezus voor ons verworven heeft door zijn Bloed.

Nu wordt dikwijls hiertegen opgemerkt: „Ja maar bij de Joden was ook de belasting inbegrepen in het geven van de tiende. En als ik er mijn belasting bij reken, dan kom ik ver boven een tiende van mijn inkomen".

Het lijkt mij echter dat deze redenering niet juist is. Immens de verplichting tot het geven van de tiende bestond reeds voor de instelling van het koningschap, toen er van belasting voor staatsdienst praktisch geen sprake was.

En vervolgens moet men niet vergeten, dat de belasting ook een soort ruilovereenkomst is. Ik krijg immers heel veel voor mijn belasting terug in allerlei vormen van diensten die de staat mij aanbiedt. Laten we ons maar eens even indenken, dat wij geen belasting meer zouden betalen. Dan zou er geen politie, geen geregeld onderwijs, geen wegenbouw enzovoort meer zijn. Wat een comfort hebben wij niet in vergelijking met de Joden van het Oude Verbond. Neen, ik ben overtuigd dat het geven van de tiende nog steeds geldt als een richtsnoer voor ons dankbare leven.

Als een richtsnoer..., dus niet als een wet. Wanneer iemand daar onder zuchten gaat, dan heeft het geen zin en rust er ook geen zegen op. God geeft zijn zegen slechts aan zijn kinderen, die dus zijn geboden verrichten met een blij kinderhart.

Als een richtsnoer..., dus niet als een tabel, zoals men ook belastingtabellen heeft. Iemand die acht kinderen heeft en zijn gezin niet het nodige zou kunnen geven als hij de tiende geeft, moet het dan ook niet doen. Nog eens: Gods wetten zijn beloften voor zijn kinderen. Maar iemand die een inkomen heeft van ƒ 20 000. — per jaar en die na het geven van ƒ 2 000. — zich verder overgeeft aan allerlei werelds vermaak, heeft veel te weinig gegeven.

God is onze Vader. Wij moeten steeds aan Hemzelf vragen wat Hij van ons verlangt. En Hij zal het ons steeds duidelijk maken door zijn Heilige Geest, als wij maar in geloof luisteren naar de influisteringen van zijn Geest. God is groot! Hij is een liefderijk Vader. Zijn naam zij geprezen!

De conferentie voor gewezen en zoekende rooms-katholieken zal dit jaar plaats hebben op 23 en 24 september in ,,'t Brandpunt" te Doorn.

Voor verdere gegevens kan men zich wenden tot mevr. F. Th. Been-Hunkemöller, Kon. Wilhelminaweg 311, Groenekan, Utr. Tel. 0 3401 - 474.

De kosten bedragen ƒ 7. 50 van zaterdagmiddag tot zondagavond, en ƒ 8. 50 van zaterdag tot maandagmorgen.

Ds. Gravendeel en Ds. Hegger zullen kleurendia's vertonen over hun bezoek aan ex-priesters in Frankrijk en Spanje, over Lourdes, over de protestantse „bedevaartplaats" van Aigues Mortes, over protestantse kerken in Spanje.

Meerdere ex-priesters zullen deze konferenties meemaken. Ook zij die pas zijn uitgetreden.

Gewezen rooms-katholieken, gebruik deze kans om uw geloof te versterken door de onderlinge uitwisseling van het leven in Jezus Christus.

Zoekende rooms-katholieken, blijf toch niet langer in die onzekere toestand. Kom en luister naar de getuigenissen van hen, die reeds lang de volle rust in Jezus Christus hebben gevonden.

Meldt u zo spoedig mogelijk aan. Definitief bent u pas ingeschreven, als er ƒ 2. — van U is binnengekomen op giro 477223. Maar natuurlijk kunt U altijd nog op het laatste moment proberen, of er toch nog een plaatsje open is. Dan kunt U het beste even opbellen.

Gedenk deze conferenties ook in uw gebeden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 september 1961

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

Het geven van de tienden

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 september 1961

In de Rechte Straat | 32 Pagina's