DE KERK en de Pinkstergroepen

Er is een herderlijk schrijven verschenen van de Nederlands hervormde Kerk over: „De Kerk en de Pinkstergroepen

Het is buitengewoon, het is geweldig, het is een wonder! Zo mooi, zo positief, zo bezadigd, zo vol liefde!

Ik zou alle mogelijke superlatieven bij elkaar willen rapen om dit boekje bij u aan te bevelen.

Het is geschreven in een geest van ootmoed. „Wanneer m onze tijd de gaven en de krachten van het Koninkrijk zich niet of slechts spaai zamelijk in de kerk openbaren, dan ligt dit niet aan het feit dat die gaven er alleen voor de begintijd waren, maar dan komt dit doordat „de kerk lijdt aan gebrek aan de Heilige Geest"", pag. 65 Deze laatste uitdrukking is een citaat uit: „ Rapport stand geestelijk leven", Generale synode, gereformeerde kerken, Utrecht 1959, pag. 27. „Het eerste wat de kerk heeft te zeggen op de boodschap der Pinkster groepen, zal niet een woord van afkeuring of kritiek mogen zijn, maar een woord van beschamende erkenning, dat een beweging als die van de Pinkstergroepen kon opkomen, mede doordat er in de kerk zelf zo weinig „betoon van geest en kracht" (1 Cor. 2:4) was, waardoor de krachten van het Koninkrijk onvoldoende in deze wereld tot openbaring konden komen" pag. 34.

Vervolgens is het zeer Christocentrisch. Voortdurend wordt Jezus in het middelpunt geplaatst. „Christus heeft ook gezegd dat de Heilige Geest Hem zou verheerlijken. En Paulus schrijft: „Niemand kan zeggen: Jezus is Heer, dan door de Heilige Geest" (1 Cor. 12:3). Wanneer deze belijdenis (met de mond en met de daad) ontbreekt, wanneer niet Christus, maar in feite mensen worden verheerlijkt - dan zij men voorzichtig. Dit geldt zowel voor de kerk als voor de Pinkstergroepen. Beiden hebben zichzelf voortdurend bovenstaande criteria voor ogen te houden. In de eerste plaats zichzelf, niet elkaar" pag. 67.

Zeer verblijdend is ook dat het herderlijk schrij ven duidelijk stelling neemt tegen de verouderde opvatting alsof de bijzondere gaven van de Heilige Geest alleen voor de eerste tijden bestemd waren.

„Geen bewering dat deze gaven uit de Handelingen alleen voor de begintijd van het Christendom waren. Daarmee doen wij ernstig tekort aan de mogelijkheid van de Heilige Geest in onze tijd. Want daarmee beschuldigen wij de Heilige Geest van een onmacht die niets anders is dan onze onwil om de Geest ruim baan te maken en Zijn werken in en door ons te laten geschieden" pag. 64-65. „Men kan immers moeilijk volhouden dat onze tijd er minder behoefte aan zouhebben dan de begintijd van de kerk. Staan wij tegenover muider sterke demonische machten dan toen?" pag. 65.

„Wij menen, dat het voorbarig is te betogen, dat tongentaai alleen iets geweest is voor de eerste tijd van het Christendom. Daarvoor zijn de bijbelse gegevens in Handelingen en 1 Cor. 12 en 14 toch te duidelijk".

Ook zegt het schrijven, dat er weer behoefte is aan waarachtige profetie en dat wij niet moeten denken dat de preek op zondag de volle uiting is van de gave van de profetie. „Elke goede prediking heeft een profetisch element in zich. Maar toch is dit nog slechts één aspect van de gave der profetie waarvan Paulus spreekt. Bij profetie gaat het om een spreken met gezag: Zó zegt de Here! Om een doorlichten van de situatie waarin wij verkeren op zodanige wijze, dat alles in het ontdekkende licht van God wordt geplaatst, en daardoor ook ineens de lijnen duidelijk worden, volgens welke het gebeuren zich ontwikkelt" pag. 44. Ieder moet dit schrijven lezen. Ook de leden van de pinkstergroepen, want ook voor hen staan er wijze raadgevingen in, die vanuit een bijbelse doordenking zijn opgekomen en die met de eenvoud van de liefde gegeven worden.

Verrassend was het om ook de naam van één van onze bestuursleden aan te treffen, n.l. van br. P. v. d. Woude. „Toen de heer Polman in 1931 was gestorven, ging de leiding van de Hollandse Pinkstergemeente (voorzover men van leiding kon spreken) over op broeder P. v. d Woude, die uit Engeland werd geroepen tot dienst aan de gemeente in Rotterdam (nu geheten „Gemeente Gods"), waar hij nog steeds werkt" pag. 19.

Nog eens, het is wonderbaar, dat onze grote vaderlandse protestantse kerk zulk een duidelijk profetisch, positief, Christocentrisch geluid liet horen, en dat ondanks de richtingstrijd, die er nog altijd is (denk aan de droevige uitingen van professor Smit).

Wij eindigen met deze oproep: „De gemeente zal met een hernieuwd verlangen moeten smeken om de vervulling met de Heilige Geest" pag. 78.

Ja, kom, Heilige Geest en vervul ons met uw gloed! Doop ons met uw vuur! Maak ons tot krachtige getuigen van Jezus Christus tot lof van de Vader, tot uitbreiding van het Koninkrijk. Amen!

De Kerk en de Pinkstergroepen. Uitg. Boekencentrum Den Haag. Prijs: ƒ 2.50.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen