De conferentie

Op Zaterdag en Zondag 26 en 27 april had te Doorn in Nederland de tweede conferentie voor ex-rooms-katholieken plaats in het Maarten-Maartenshuis.

Onvergetelijke dagen zijn het geweest voor alle deelnemers!

Toch waren er allerlei mensen,met allerlei ver-ledens en met allerlei overtuigingen. Er waren zes ex-priesterss: H.J. Hegger, W.M.A. Kuin, M.de Crae-ne, J.de Savignac, G.Stockman en W.Tacq. Verschil-lende voormalige kloosterlingen en tevens zeer vele ex-r.k.-leken. Er waren er,die nog r.k. wa-ren. Er was een geboren protestant, die er over dacht naar het r.katholicisme over te gaan en er waren allerlei geboren protestanten, waaronder verschillende belangstellende predikanten van verschillende kerken. Ds. Meyboom, directeur van de Evangelische Maatschappij, was Zaterdagavond aan-wezig, Ds. Dronkert, directeur van de gereformeer-de commissie „Reformatie-Rome" en Ds. W. Wiersenga uit Baarn maakten de gehele conferentie mede en namen actief deel aan de besprekingen.

HOOFDINDRUK:

Wat bij nagenoeg alle deelnemers grote indruk heeft gemaakt was de grote geest van liefde, welke op allerlei wijzen tot uiting kwam. Zowel bij de leiders als bij de deelnemers. Ook de blijd-schap, waarmede velen getuigden van hun rijkdom IN CHRISTUS JEZUS was voor velen een verkwikking. Het ontbreken van elke wanklank,van elke minder-waardige rancune en van elk soort van ressenti-ment heeft heel deze conferentie op een zeer hoog peil doen staan.Het was een gezamelijk zich be-zinnen over onze rijkdom, welke wij bezitten door het geloof IN CHRISTUS JEZUS. Bij allerlei gele-genheden kwam sterk uit,dat ook dat geloof geen prestatie van onze kant is,die ruimte zou geven voor hoogmoed of zelfgenoegzaamheid.

REFERAAT VAN DE LEIDER DER CONFERENTIIE.

De aangekondigde referaten van Ds. Hegger en Br. Kuin werden beiden op de Zaterdag gehouden.

Ds. H.J. Hegger sprak over het onderwerp:" Geloof en vrijspraak van de schuld in tegenstelling met de biecht. Sterk werd benadrukt, dat de rechtvaardig-niaking iets is, dat BUITEN de mens gebeurt. Het is iets van God (Eph. 2,1-10). GRONDSLAG van ons heil berust in een goddelijke vrijspraak. De enige kans van red-ding lag,na de zondeval, bij God. Gods heilsbesluit is door de Bijbel tot ons gekomen: Gods Zoon nam ONZE schuld op Zich: de vrijspraak is nu daar: zon-der en buiten ons! Vrijspraak over allen, die in Christus verbonden zijn. Vrijspraak VERWEZENLIJKT DOOR HET GELOOF. Dat geloof heeft NIETS van verdien-ste; dat gelooft neemt die gratis vrijspraak aan. Met geloof is wezenlijk de rouwmoedigheid verbonden. Fen begenadigde zondaar mag nooit vergeten wat hij wezenlijk is: simul iustus et peccator; zondaars blij-ven we en TOCH gerechtvaardigde. We zijn alléén waar-achtig t.o.v. God als altijd de rouwmoed meespreekt.

Verschil met Rome:

Reformatie leert: éérst is daar de vrijspraak. Op grond van die vrijspraak begint het in ons te zingen. Rome leert: God stort éérst de liefde in onze har-ten. Omdat wij God liefhebben, daarom spreekt God ons vrij. Vergeving volgt uit de liefde. Genade Is: God maakt ons éérst anders -n.l, wederom tot een Hem liefhebbend mens; DAAROM krijgen wij dan verge-ving.

De Reformatie zegt NEEN op die Roomse leer:

God moet ons éérst vrijspreken, DAN komt de liefde in ons naar boven.

Rome's leer vinden we terug in de BIECHT.

De biecht is een bemiddelingsinstituut om die ver-geving in ons hart te brengen.

Onvolmaakt berouw=spijt, omdat men Gods rechten tekort deed. Door de absolutie v.d. priester wordt het onvol-maakte berouw omgevormd tot volmaakt berouw en dus is de liefde er - dus volgt de vergeving.

Door de vele voorwaarden voor een geldige biecht komt de pure genade van de vrijspraak bij Rome op de achtergrond.

De penitentie doet afbreuk asn de soevereine vrij-spraak. Het berouw: alsof wij door het berouw de vergeving verdienen. De biecht concentreert de mens op zichzelve. De Reformatie leert ons uit onszeeft te treden en leert ons zien naar Gods heerlijkheid IN CHRISTUS JEZUS. In het ene heil van Christus ligt het heil vast in Zijn Bloed en in Zijn beloften.

DISCUSSIE;

Er volgde een hoogst interessante discussie. Naar aanleiding van de text in Johannes 20,23 las Dominee Hegger uit zijn nieuwe boek een exegese voor, welke zo prachtig is, dat; wij deze passage in zijn geheel opnemen in dit nummer.

REFERAAT VAN BR.W.M.A. KUIN.

In de avonduren hield Br.W.Kuin zijn referaat, dat als titel droeg;" Geloof, dat oru- met Jezus verenigt, in tegenstelling met de Communie.

Br. Kuin ging in omgekeerde volgorde te werk en begon bij de leer van Rome Uitgaande van de al-gemene sacramentenleer, dat deze "ex opere ope-rato", ipso facto de aangeduide genaden veroor-zaken, mits de ontvanger geen beletsel stelt, werd dit in toepassing getoond bij de Eucharistie. De Communie heeft volgens Rome als eerste uitwerksel de vermeerdering van de heiligmakende genade en als tweede: vermeerdering van de habituele liefde, bijgevolg intensivering van de vereniging met Jezus, waarvan de liefde "causa formalis" wordt genoemd. Na een uiteenzetting van Rome's leer over de aard der vereniging met Jezus in de Communie werd nog heel even stil gestaan bij de praktijk, waarbij genoemd werden: de kindercommunie, de vruchteloosheid der veelvuldige communie en de praktijk van het communie uitdelen en van het ter communie gaan.

Hierna werd de reformatorische leer van het Avondmaal uiteengezet: Het Avondmaal als verkondiging van de heilsbetekenis van het lijden en dood des Heren. Dat heil wordt verkondigd - door de werking van de Heilige Geest. Dat heil IS Christus, met Wien wij IN HET GELOOF in relatie treden.

Het Avondmaal is een Verbondsmaaltijd, dat een Ver-bond tussen God en mens bevestigt, waarbij het initiatief geheel en al ven GOD uitgaat, die hier de Eerste en de Laatste is.

Op zichzelf beschouwd is het Avondmaal ook een gelijkenis: van het verbroken Lichaam en het vergo-ten Bloed van Jezus Christus.

Na een uiteenzetting over de verenigende functie van het geloof in de Schrift werd aangetoond, dat het geloof NIET is: een menselijke prestatie . Het geloof wordt door de Heilige Geest, d.i door God Zelf in mijn hart gewerkt. Het geloof is een vrucht van het feit, dat God ons de hand heeft toegestoken. Het geloven is een HORLIN wat God zegt, maar gelijkertijd ook een DOEN wat God zegt. Geloven sluit in: gehoorzaamheid des geloofs

Aan de hand van de Schrift werd getoond, dat het alleen.door dat geloof is, dat wij heilszekerheid hebben, dat wij vergeving van zonden hebben, dat wij behouden zijn, dat wij een erfdeel hebben onder de geheiligden, dat wij de gerechtigheid GODS bezitten, ja, DAT WIJ VERENIGD ZIJN MET JEZUS CHRISTUS. Het is DOOR HET GELOOF in de Zoon van God, dat wij leven. (Gal.2, 20)

Omdat ons geloof zwak is, daarom is het nodig, dat once vereniging met Jezus, IN EN DOOR HET GELOOF, telkens opnieuw bevestigd en geintegreerd wordt. DAARVOOR dient het Avondmaal. Wij hebben dit voedsel voortdurend nodig.

De leer van Zwingli, Luther en Calvijn werd kort weergegeven. De alomtegenweordigheid van Christuse' Lichaam werd onaanvaardbaar geacht (Luther), maar de Heilige Geest is de BAND DER GEMEENSCHAP met het ware lichaam en bloed van Christus.

Ons geloof aanvaardt en accepteert, wat het ver-stand niet begrijpt: dat ge Geest waarlijk ver-enigt, wat door plaatsen van elkaar gescheiden is: Christus' Lichaam en de hemel en wij op aarde. (Inst. IV, 17,10). Er is een werkelijke tegenwoordighhid van Christus bij het Avondmaal, maar niet onv oorwaardelijk, doch voorwaardelijk:

ZIJN TEGENWOORDIGHEID KAN ALLEEN IN HET GELOOF, d.i. door de H. Geest, GESMAAKT WORDEN.

Door het geloof, in de kracht van de Heilige Geest smaken wij het Lichaam en Bloed des Heren, daar waar onze mond eet en drinkt brood en wijn (dus géén transsubstantiatie!) Door de dienst der elementen (brood en wijn) eten en drinken wij in het Avondmaal het ware Lichaam en het ware Bloed onzes Heren, NIET met onze mond en onze tanden, maar: IN HET GELOOF, DOOR DE KRACHT VAN DE H. GEEST, door de dienst van Brood en wijn.

Zonder geloof is er dus geen enkele vorm van vereniging met Jezus, ook niet bij het Avondmaal.

Ook hierna volgde een levendige discussie,waaraan alle deelnemers hun naam als "deelnemer" eer aan deden.

REST DER CONFERENTIE.

Onmogelijk is het alles te vertellen van de conferentie. Nu nog slecht enkele dingen opgesomd: Zondagmorgen was er om 7.45 morgenwijding en bidstond o.l.v. Br. Kuin. Ds. Hegger ging voor in de morgendienst en bediende het woord met als text Joh. 21,15-17. In een heerlijke eenheid van Geest werd daarna het Heilig Avondmaal gevierd.

Om half twaalf werd de conferentie voortgezet. Broeder Kuin kondigde het nieuwe boek van Ds. Hegger in majeurtonen aan, waarna twee ex-priesters hun getuigenis aflegden van hun geloof in Jezus: Bn. de Savignac, gewezen Pater Jezuit en Ds. Stockman, voormalig kapelaan.

In de middagsamenkomst gaf allereerst Mej. D. uit A. haar getuigenis. Vele deelnemers hebben genoten van het sprankelende getuigenis van deze voormalige kloosterzuster. Byzonder sterk drong zij er op aan, hulp te bieden aan elkaar. Zij wees er tevens op, dat zij, die hebben geleerd te gehoorzamen "sicut cadaver", als een lijk, vaak nog moeten LEREN eigen verantwoordte dragen. Ook na dot getuigenis volgde een zeer levendige gedachtenwisseling, waarin mej. D. een uitstekende kenster bleek te zijn van de moeilijkheden en van de problematiek van de rooms-katholiek of van hen, die het geweest zijn.

Na een getuigenis van een voormalige kloosterbroeder uit S. werd er gelegenheid gegeven aan Br. Kuin om de. vragen, welke in de vragenbus gedeponeerd waren, te beantwoorden. Naar aanleiding van twee vragen in betrekking tot Lourdes kwam heel de Mariadevotie ter sprake. Zeer lang is er op dit punt doorgegaan, zodat andere vragen niet meer aan de orde kwamen. Ook de aanwezige gast-predikanten namen actief deel aan deze bespreking. Wij hopen in een volgend nummer het phenomeen "Lourdes", dat in dit "Lourdes-jaar" in velt-r belangstelling staat, te bespreken.

Het stelt ons na deze schitterende conferentie in Nederland dan ook erg teleur, dat er niet de minste belangstelling blijkt te bestaan voor een soortgelijke conferentie in België. Tot op heden toe heeft er zich slechts één persoon gemeld. Over veertien dagen zou de conferentie moeten plaats vinden..... Als alle deelnemers van de conferentie te Doorn hun stem konden laten horen aan hun Belgische broeders en zusters, dan zou het in België storm lopen! Nu denken we erover de conferentie af te lasten, wegens gebrek aan belangstelling.

Een woord van dank tenslotte nog aan de directie van het Maarten-Maartenshuis voor de zeer prettige ontvangst en al de vriendelijke inschikkelijkheid, die we daar mochten ondervinden. Ik weet zeker, dat alle deelnemers reeds uitzien naar de volgende conferentie. Neemt U dan allen minstens één ander mee??

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen