Ook rooms-katholieken kunnen de Reformatie vieren

Zo gelijk in de eerste maand van dit nieuwe jaar werd ik aangenaam verrast door een artikel dat ik las in het Reformatorisch Dagblad van 13 januari 2017. Het ging over de lezing die de rooms-katholieke theoloog Hendro Munsterman gehouden had tijdens de jaarlijkse Oecumenelezing, die georganiseerd was door de Raad van Kerken in Nederland. De inhoud van zijn lezing verraste mij in positieve zin. De inhoud van het betoog van Munsterman straalde een en al “verbinding” uit. Als we de oecumene zien als een dienst aan Christus en een dienst aan Zijn Kerk dan is het tegelijkertijd een dienst aan de Reformatie. En dit geldt zowel voor rooms-katholieken als protestanten.

Ik vind het hoopgevend dat een rooms-katholieke theoloog in het openbaar durft te stellen dat bij Luther niet het verzet tegen bepaalde kerkelijke misstanden centraal stond, maar de vraag naar het heil. Het hart van de lutherse hervorming is Christus Zelf, zo verwees hij naar de Zwitserse theoloog Hans Küng. Christus is het hoofd van de kerk, de mensgeworden genade, Hij is het vleesgeworden Woord van God.

Het gaat te ver om de gehele lezing van Munsterman in deze column aan te halen, maar toch nog één ding. Deze rooms-katholieke theoloog viert de Reformatie, omdat door de Reformatie in de 16e eeuw wezenlijke elementen van het Evangelie van Christus weer zijn opgelicht, waar die in grote delen van de westerse kerk volledig ondergesneeuwd waren.

En toen moest ik denken aan dat moment dat ik, in de eerste week van dit nieuwe jaar, met mijn familie, broers en zussen, onze jaarlijkse nieuwjaarsbijeenkomst had. Onder het genot van een drankje en een hapje vonden er gezellige gesprekken plaats en op een bepaald moment raakte ik in gesprek met een aantal familieleden, van wie sommigen praktiserend rooms-katholiek zijn, over koorzang. We waren het er over eens dat deze vorm van muziek prachtig kan zijn. Toen ik refereerde aan een uitvoering van een lied over het stillen van de storm door de Heere Jezus, zaten al mijn familieleden mij aan te kijken met de vraag in hun ogen “Waar heeft Hans het nu over?” Tot mijn grote verbazing kende niemand van mijn familieleden deze geschiedenis uit de Bijbel. En ik vrees dat er vele gedeelten uit Gods Woord verborgen zijn voor mensen als mijn familieleden en vele anderen.

De grote onbekendheid met de inhoud van de Bijbel bestond dus niet alleen in de 16e eeuw. Deze onbekendheid is vandaag de dag misschien nog wel groter dan in de 16e eeuw. Een nieuwe Reformatie zou wat dat betreft op zijn plaats zijn.

Tot slot onderschrijf ik de uitspraak van Munsterman: “Zoals Luther tot zijn schrik tot de conclusie kwam dat de breuk onvermijdelijk was, zo zullen wij ook opeens tot de conclusie komen dat eenheid onvermijdelijk is.”

Die eenheid ligt in het verlossend werk van de Heere Jezus Christus. Laat het in 2017 ons gezamenlijk gebed zijn dat die eenheid in Christus vorm mag krijgen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen