“Veel mensen dachten dat ik een gek was”

Gemakkelijk is het niet om elke dag de straat op te gaan. Toch gaat Sergio Gil elke dag trouw de straat op, meestal op vaste tijden. Een van de plekken waar hij vaak gaat staan, is het plein bij de rooms-katholieke kerk. Met de pastor van deze kerk heeft hij goede contacten. Deze komt zelfs wel eens luisteren. In de nabije omgeving zijn restaurantjes waar soms mensen op het terras zitten. Op het plein lopen altijd wel mensen rond.

Hoe reageren mensen op de preken?

Sergio Gil: “Bij het evangeliseren richt ik me vooral op de openluchtprediking omdat er in de Bijbel staat: ‘Zo heeft het Gode behaagd door de dwaasheid der prediking zalig te maken die geloven (1 Kor. 1:21).’ Naast het preken in de openlucht heb ik ook weleens een conferentie gehouden. Verder heb ik gesprekken met mensen en participeer ik in verschillende leesgroepen in de bibliotheek of bezoek ik mensen thuis. Maar dit alles is meer een aanvullende arbeid op het belangrijkste werk dat ik doe, de prediking. Soms denk ik wel eens dat de straatprediking een beetje verwaarloosd wordt vandaag de dag en dat er voornamelijk vanaf de preekstoelen gepreekt wordt. Misschien zijn de angst voor de reacties en het feit dat mensen denken dat we gek zijn wel de belangrijkste redenen. De apostel Paulus zei: ‘Want hetzij dat wij uitzinnig zijn, wij zijn het Gode (2 Korinthe 5:13).’

De reacties lopen vaak uiteen maar we moeten ons niet echt druk maken over wat mensen denken van de prediking. Toen ik in april 2013 begon, ging ik elke dag om twaalf uur op dezelfde plaats preken en daarnaast ook op verschillende andere plaatsen. Vooral de eerste maanden dachten veel mensen dat ik een gek was. Maar mijn ervaring heeft me laten inzien dat veel mensen wel in hun mening veranderen, naarmate de tijd verstrijkt en God mij volharding geeft in het werk. De mensen beginnen dan te denken dat een gek niet elke dag op stipt dezelfde tijd komt. Een gek zou het niet volhouden om steeds maar weer dezelfde woorden te blijven herhalen. Een aantal mensen is dus anders gaan denken.”

Evelien Gil: “Hij praat over serieuze dingen: betekenis van het leven, de dood, de hemel, de hel, dat God ons zo liefgehad heeft dat hij Christus stuurde om ons te redden, het feit dat Hij wederkomt. Stel je voor dat al deze dingen echt waar zijn? Waarom zou Sergio hier elke dag preken? Hij vraagt geen geld en lijkt ons niet over te halen naar een bepaalde sekte.

De reacties op de prediking van Gods Woord lopen uiteen. Er is zowel onverschilligheid als tegenstand maar de Heere God geeft ook positieve reacties.”

Wat is het mooiste dat u ooit hebt meegemaakt bij het evangeliseren?

Sergio Gil: “Ik zou heel veel mooie verhalen kunnen vertellen maar er zijn drie dingen die me echt bijblijven. Een keer toen ik in een park preekte, kwamen er drie kleine meisjes van ongeveer zes jaar dichterbij en gingen met z´n drieën op het gras zitten luisteren. Ze waren van de Rooms-Katholieke Kerk en toen de prediking afgelopen was, zongen ze een heel mooi lied over de Heere Jezus dat ze op de zondagsschool hadden geleerd.

Een andere keer kwam er een vrouw naar me toe en voordat ze naar de rooms-katholieke mis ging, zei ze tegen me: ‘Het werk dat je doet is heel belangrijk, ga ermee door!’

Toen ik een keer met een priester over de straatprediking sprak, was zijn reactie: ‘Wij kunnen je niet weerhouden van de prediking. Als dit niet van God is, zal het verdwijnen maar als het wel van God is, kunnen wij er niets tegen inbrengen – want dan zouden we tegen God Zelf strijden.’ Zoals jullie weten, kunnen we vergelijkbare woorden vinden in Handelingen 5:38-39.”

Wat zijn de moeilijke kanten van het werk?

Sergio Gil: “Het is geestelijk zeer uitputtend werk. Vaak denk ik: ‘Dit zal de laatste preek zijn.’ Want naast positieve reacties is er ook veel onverschilligheid en tegenstand. Maar dan moet ik vaak denken aan de woorden van de apostel Paulus: ‘Daarom heb ik een welbehagen in zwakheden, in smaadheden, in noden, in vervolgingen, in benauwdheden, om Christus’ wil; want als ik zwak ben, dan ben ik machtig (2 Korinthe 12:10).’ En in het midden van mijn zwakheid ga ik weer naar de Heere Jezus Christus alsof ik voor het eerst naar Hem toega, want zonder Hem kan ik niets doen. En zo moet ik elke dag de gemeenschap met Hem vernieuwen want het werk van de evangelieprediking aan mensen die geestelijk dood zijn, is niet alleen moeilijk, maar onmogelijk voor ons. Maar voor God is alles mogelijk.”

Ik heb begrepen dat u lesgeeft, Evelien. Waar geeft u precies les? Kunt u daar ook van Jezus’ liefde getuigen?

Evelien Gil: “Ja, ik geef ‘s middags Engelse les op een talenschool en ‘s ochtends ben ik al vier jaar de oppas van de kinderen van een Spaanse fa- milie. Al is het soms moeilijk om met de kinderen erbij een rustig gesprek te hebben, toch kon ik op bepaalde momenten met ze over de Heere Jezus en het Evangelie praten. Ik heb ze ook het Nieuwe Testament en wat lectuur gegeven. We hopen en bidden dat de Heere God in hun harten werkt. Ik vraag ook gebed dat de Heere God me helpt om de mogelijkheden tot getuigenis te zien en te gebruiken, ook op de talenschool waar ik probeer iets uit te stralen. Maar het kan echt alleen met Gods hulp.”

Wat zijn uw verlangens voor de toekomst?

Sergio Gil: “De apostel Paulus zei dat hij het verlangen had om bij de Heere Jezus te zijn omdat dit verreweg het beste was. De apostel kon dat zeggen omdat hij voor Christus leefde en niet voor het evangelisatiewerk. Ik vind het belangrijk dat dit duidelijk is. Spanje wordt wel eens ‘het kerkhof van zendelingen’ genoemd. Veel zendelingen komen hier vol van grote plannen en verlangens om te preken en kerken te stichten. Maar na een tijdje gaan ze weer terug naar de plaats waar ze vandaan komen.

Sergio Gil: “Vaak kunnen we zo geconcentreerd zijn op het werk van de Heere, dat we de Heere van het werk vergeten.”

Vaak kunnen we zo geconcentreerd zijn op het werk van de Heere, dat we de Heere van het werk vergeten. Wat zijn mijn verlangens? Dat God in ons het beeld van Christus vormt. Ik wil het werk doen dat Hij ons heeft opgedragen. Alleen God weet de toekomst van dit werk. Hij weet wat Zijn plannen voor ons zijn. We leggen onze verlangens en plannen in de handen van God. We verlangen ernaar dat Hij ons gebruikt op de manier die Hij wil. Dan zullen we bereid zijn om bij de Heere Jezus te zijn omdat dit verreweg het beste is. Dat laatste is mijn grootste verlangen.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen