IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

HET LAND VAN DE COWBOYS…

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

HET LAND VAN DE COWBOYS…

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wij zijn er wezen kijken!

Met een groep van 25 personen. Per Martin Air vlogen we in bijna tien uur naar Cancun, een luchthaven in het immens grote Mexico. Zoals altijd ging het ook hier weer; indrukken, indrukken, indrukken. Vreemde wereld, moeilijk doen aan de douane, lang wachten, warm, wat gaat er allemaal komen?

De twee kleine bussen stonden er en we konden kennis maken met onze gidsen Ross en Jeremy. Met veel kennis van zaken hebben ze ons rondgeleid door de wondere wereld van de jungle, vergane steden en tempels, vreselijk slechte wegen en oude Spaanse stadjes.

Ze wisten unieke plekjes te vinden om te kamperen met onze tweepersoons tentjes, ze vervoerden ons met nauwkeurigheid over bergwegen en door donkere wouden. Heel bijzonder! Al hebben we vaak tegen elkaar gezegd: "Als de Heere ons niet bewaart, komen we nooit meer thuis."

Verstoken van alle contact met Holland, over onverharde wegen vaak, in woeste en ruige, gevaarlijke gebieden. Worstelend met ziekte en het totaal andere klimaat gingen we ruim drie weken onze weg.

Op zoek naar avontuur?

Nee! Op zoek naar onze broeders en zusters in deze twee landen. Jaar na jaar gaat ons Spaanstalige blad "En la Calle Recta" naar deze landen toe. Er moeten broeders en zusters zijn.

En ze waren er ook echt. We hebben ze gevonden. We hebben ze gesproken. We hebben met elkaar gebeden en gezongen. Soms kenden we zelfs samen de wijs van een lied. Bijvoorbeeld Psalm 134, zoals wij dat zingen in de Nederlands kerken, zo kennen zij het ook.

Wat was het een vreugde om een dienst mee te maken in een klein lndianendorpje, hoog in de bergen. We stonden die zondag op een Amerikaanse boerderij-camping. Kennissen van onze Ross. Hier ontmoetten we een jonge landbouw-zendings-werker met zijn vrouw. Zij hadden kennis aan een dominee in het Indianendorp.

Op die bewust zondagmorgen moesten we al om zeven uur weg om de tocht hoog de bergen in te maken en om half tien in de kerk te zijn. Ongelooflijk mooi was de tocht. De kleine Indianendorpjes gingen langzaam aan ons voorbij. Eenvoudige hutjes met daken van riet of golfplaat. Wuivende kokos en bananen palmen vervrolijkten onze weg, en zo gingen we op naar Gods huis. De eerste zondag in dit ondoorgrondelijke land.

Wat krijgen we te zien? En te horen?

Als we bijna op de plaats van bestemming aangekomen zijn, moeten de busjes achter blijven en lopen we naar de kerk. Daar wacht ons de verrassing van ons leven.

Tientallen Indianenvrouwen in de schitterendste kleding wachtten ons op om ons te begroeten.

Blij lachend, we waren immers geen vreemden, werden we begroet. Geen achterdocht, geen afstand bewaren, geen vragende ogen…Maar een blijde broeder-en-zuster-ontmoeting.

Ze wisten niet waar Nederland ligt.

Een enkele wist Europa te liggen: heel ver…plain….

We konden elkaar niet verstaan. Ze spreken hun eigen Indianentaal. Maar: 'Hermanos', (uitspraak: 'ermanos') dat kenden ze. 'Broeders en zusters'. En dat wilden ze ook uitstralen en beleven.

Ondanks de taalbarrière en alle afstanden in heden en verleden, was het boeiend om hun kerkdienst mee te beleven. Op de drempel van hun kerk stond in het Spaans: "U staat op de drempel van de redding, yo soy puerto de Salvador." We hebben als Nederlandse groep met elkaar een paar Psalmen en liederen gezongen.

Na afloop van de dienst hebben de mensen van daar genoten van onze blauwe ogen en blonde haren. Wat heerlijk om zo samen te kunnen zijn. Ongedwongen, vrij, zonder problemen over wat wel en niet mag…ons scharend rondom het Woord van God, dat ook hier is gekomen als het heilbrengende Woord voor arme zondaren. Deze gemeente is één van de velen die ontstaan is uit het werk van de Wycliffe Bijbelvertalers. Ruim vijftig jaar geleden zijn zij hier met hun werk begonnen. Nu zijn er zo'n 300.000 mensen die tot geloof in Gods Woord zijn gekomen.

Op bergen en in dalen...ja overal is God! Maar ook: op bergen en in dalen…overal klinkt het Woord. En dat Woord gaat voort.

Wij hebben het als een zegen ervaren om bij deze mensen als gasten te mogen zijn. Ook voor hen was het een vreugde. Zij lieten dat heel duidelijk blijken door na de dienst koffie aan te bieden met koek en bananen. Van die prachtige grote!

Verblijd zijn we terug gereden naar onze camping in het boerenland van Mexico. En daar op de camping, in de open lucht hebben we de tweede dienst van deze wonderheerlijke zondag mogen houden. Een dienst waarin temidden van alle vreemde ervaringen van deze dag het oude vertrouwde Boek van God mocht open gaan.

In de komende maanden hoop ik nog vaker terug te komen op onze reis, om u mee te laten proeven van de wonderen die de Heere doet. In Mexico, in Guatemala…

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 oktober 1997

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

HET LAND VAN DE COWBOYS…

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 oktober 1997

In de Rechte Straat | 32 Pagina's