Brief aan de Heer Berksen

Ja, die bekering van Paulus is voor mijn besef, na de opstanding van Christus, het grootste wonder dat in de Bijbel beschreven staat. Hij zegt van zichzelf:

"Gij hebt toch gehoord hoe ik vroeger als Jood geleefd heb: hoe ik de kerk van God fel heb vervolgd en haar trachtte uit te roeien; en hoe ver ik het bracht in de Joodse godsdienst, vele leeftijdgenoten onder mijn volk overtreffend in mijn grenzeloze ijver voor de overleveringen van mijn voorouders. Maar toen Hij die mij vanaf mijn geboorte had uitgekozen en mij riep door Zijn genade, besloot Zijn Zoon aan mij te openbaren…" (Gal. 1:13-16 RKV).

Deze godsdienstige fanaticus die de dood van Stephanus en waarschijnlijk van veel christenen op zijn geweten had, veranderde door de genade zozeer dat hij het prachtige hooglied van de liefde (1 Kor. 13) kon dichten en in praktijk brengen.

Dat kan zich ook aan u voltrekken, maar daarvoor is een soeverein ingrijpen van God nodig. Dit is zulk een radikale ommekeer dat u daartoe uit eigen kracht niet in staat bent.

Paulus had zijn 'goede werken'eerst als verdiensten waarop hij steunen mocht, aan God gepresenteerd. Na zijn ontmoeting met Christus zag hij al die vroomheid en die brave prestaties als een belemmering om tot de gelovige overgave aan Christus alleen te komen.

In het licht van Gods heiligheid zag hij hoezeer al die vrome en brave werken besmeurd waren, omdat ze voortkwamen uit de troebele bron van zijn zondige 'ik'. Daarom beschouwde hij ze voortaan als 'vuilnis'.

Maar door zijn bekering en wedergeboorte was er een ander 'ik' in hem ontstaan: "Met Christus ben ik gekruisigd. Ikzelf leef niet meer, Christus is het die leeft in mij. Voor zover ik nu leef in het vlees, leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en Zichzelf heeft overgeleverd voor mij" (Gal. 2:20 RKV).

En doordat hij aldus als een rank verbonden was met de Wijnstok Christus (Joh. 15:1-11), heeft hij veel waarachtige vruchten van goede werken voortgebracht; vooral ook deze vrucht dat hij nooit meer bouwde op zijn eigen prestaties, maar enkel roemde in het goede werk van Christus, Zijn gerechtigheid, die hem van buiten af, enkel door het geloof, werd toegerekend.

Moge ook u komen tot zulk een breuk met de "overleveringen van uw voorouders".

Hoewel Paulus uitdrukkelijk uitspreekt dat het enkel door Gods vrije genade was dat hij tot bekering kwam, laat hij toch zien dat de Heere al een voorbereidend werk met hem was begonnen. Dat bestond in zijn oprechtheid en in zijn gebed. Hij schrijft: "Maar mij is barmhartigheid bewezen, omdat ik, nog ongelovig, handelde in onwetendheid" (1 Tim. 1:13).

Ik heb de indruk dat de Heere ook bij u een oprechte levenshouding heeft bewerkt, zodat ook u tot nog toe 'in onwetendheid' heb gehandeld. (Vergeet echter niet dat Paulus ondanks zijn oprechtheid toch verloren zou zijn gegaan, wanneer hij niet tot dat radikale geloof in Christus alleen was gekomen. Want een mens wordt nooit behouden op grond van iets in hemzelf, dus ook niet op grond van zijn oprechtheid).

De Heere gaf aan Ananias de opdracht: "Begeef u naar de Rechte Straat en vraag in het huis van Judas naar Saulus van Tarsus; hij is juist in gebed" (Hand. 9:11 RKV).

Ik weet dat ook u in het gebed het aangezicht van de Heere zoekt. Daarom is er ook voor u hoop.

Inmiddels hoogachtend:

PS. Toen ik deze brief ging posten, heb ik de Heere gebeden dat Hij door Zijn Woord en Geest uw ogen moge openen.

VASTEN EN KUREN

Dit boek van H. A. Mehler en H. Keppler (uitg. De Driehoek - Amsterdam, 192 blz. f 39,50) stelt u uitgebreid op de hoogte van de verschillende vastenkuren, die in klinieken en herstellingsoorden toegepast worden.

Wie thuis wil vasten, vindt hier eveneens alle noodzakelijke informatie.

Omdat de vastenkuur aan het begin van een nieuwe, gezonde leefwijze staat, biedt het tweede deel van het boek talrijke adviezen, recepten en tips voor het continueren, na de vastenperiode, van de nieuw verkregen conditie, waarbij voedingsgewoonten in het centrum van de belangstelling staan.

Ik ben erg blij met dit boek, omdat daarin een pleidooi wordt gevoerd voor het vasten op puur medische gronden. Wanneer iemand nu dus vast, hoeft hij daar niet angstvallig over te zwijgen, omdat hij niet wil lijken op de Farizeeër, die zijn voortreffelijkheid in de tempel uitgalmde met zijn: "Ik vast tweemaal per week" (Lk. 18:12).

Een van de dames van een reformhuis die helemaal niet naar een kerk gaat, vertelde mij dat ze een hele maand gevast had, louter om gezondheidsredenen.

En dat zulk een vasten voor de hele conditie van de mens goed is, kan ik zelf bevestigen. Ik heb één keer 12 dagen achter elkaar gevast en ik merkte heel duidelijk dat dit mij erg goed deed.

Wel is het verstandig om niet zo maar te beginnen met vasten. Een goede handleiding zoals dit boek of nog beter: de goede raad van uw arts is daarbij onontbeerlijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen