OPEN BRIEF

Aan de redaktie van „De Nieuwe Linie"

Reeds vaker heb ik overwogen u te vragen mij uw blad, waarmee ik een ruilabonnement heb, niet meer toe te zenden. De reden was uw toenemende verheerlijking van de vrije sex en het bespottelijk maken van het huwelijk en van de huwelijkstrouw. Ik ben daar echter nog steeds niet toe gekomen, en wel om twee redenen.

Allereerst, omdat ik meen dat een goede redaktie van een blad zoals „In de Rechte Straat" een zo breed mogelijke informatie vereist. Om dezelfde reden ben ik b.v. nog steeds geabonneerd op het blad „Voorlopig", hoewel ik de hele strekking van dat blad zie als een totale afbraak van het bijbelse christendom.

En een tweede reden was, dat ik sympathie en zelfs in de verte enige verwantschap met u voelde, omdat u, staande binnen de r.-k. kerk, het aandurfde om het machtsstreven van die geweldige organisatie te weerstaan.

Thans echter moet ik u verzoeken, en wel dringend, om de toezending van uw blad te staken. De reden van dit verzoek is het uitgesproken godslasterlijke stuk van Sjoerd Kuyper in uw editie van 26 februari, getiteld „Dull William".

Gerard van 't Reve was destijds godslasterlijk vanwege zijn perverse vergelijking inzake zijn God-ezeltje; maar ondanks zijn perversiteit kon je bij hem nog een vaag religieus besef beluisteren, en in elk geval kon men van hem niet zeggen, dat bij opzettelijk God trachtte te honen.

Dat is echter wel het geval in het artikel van Kuyper. Hij braakt al de vuilnis van zijn ontredderde ziel uit over wat naar zijn mening god is. Ik moge u echter zeggen, dat hij, én u die zulk een artikel publiceert, de levende God niet kent. Dat blijkt ook uit het artikel zelf. U bent wellicht opgevoed met het vroegere r.-k. schalastieke idee, dat je het bestaan van God zou kunnen bewijzen op grond van een opklimmen van allerlei gevolgen en oorzaken naar een eerste oorzaak en dat zou dan God zijn. Zulk een God, die je aldus zou kunnen beredeneren, en waarmee ook ik was opgevoed, wijs ik echter thans net als u volkomen af. Maar waarom doet u dat op zulk een vieze manier? Kon u niet een beetje respect opbrengen jegens uw ouders bijvoorbeeld, die wellicht zulk een onjuist godsbeeld hebben aangehangen tot het einde toe? We kunnen toch wel een onjuiste opvatting met alle beslistheid afwijzen zonder te vervallen tot zulke honende en vunzige schrijverij. En bovendien, wat bereikt u ermee, als u niets waardevollers er voor in de plaats kunt geven? Wilt u graag anderen meetrekken naar uw nihilistische leegte om zich met u mee te wentelen in de wanhoop en de weerzin?

Gisteren las ik het volgende in de brief aan de Hebreeën: „Want als wij, na de kennis van de waarheid ontvangen te hebben, moedwillig zondigen, blijft er geen offer voor de zonden meer over, maar alleen een vreselijk uitzicht op een oordeel en een begerig vuur, dat de vijanden van God wil verteren. Wie zich niet stoort aan de wet van Mozes, wordt op het getuigenis van twee of drie personen zonder pardon ter dood gebracht. Moet dan hij die de Zoon van God veracht, die het bloed van het verbond, waardoor hij geheiligd is, profaneert, die de Geest van Gods genade durft honen — moet zo iemand niet veel strenger gestraft worden? We weten toch wie gezegd heeft: Mij komt het toe te straffen, Ik zal vergelden, en ook: De Heer zal rechtspreken over Zijn volk? Het moet iets vreselijks zijn om in de handen van de levende God te vallen" (Hebr. 10:26-31, vertaling Kath. Bijbelstichting).

Het gaat hier over de „zonde tegen de Heilige Geest", die in het Oude Testament genoemd werd „de zonde met opgeheven hand". Ik hoop dat u die zonde niet hebt begaan en ik vermoed het ook niet, want u wist niet wat u deed. U hebt waarschijnlijk de levende God van de Bijbel nooit gekend en vecht slechts tegen een vertekend beeld van Hem, en dus niet helemaal tegen God Zelf.

Maar omwille van uzelf zou ik u willen smeken: Breek niet uit in een gebrul van het lachen over dit ernstige woord van de Schrift. In diezelfde brief aan de Hebreeën kunt u ook lezen: „Heden, indien gij Zijn stem hoort, verhardt uw harten niet" (3:7).

Wanneer u de zonde tegen de Heilige Geest zou bedreven hebben, dan is er voor u, zo zegt Christus Zelf, geen vergeving meer mogelijk. Dan is de duisternis van uw ziel zo verstard en verstrakt, dat ze het goddelijke licht niet meer doorlaat. Maar als u die zonde nog niet hebt begaan, dan is er voor u nog altijd de mogelijkheid van de verzoening met God, van de vergeving, ook van deze verschrikkelijke godslastering, die u gedeeltelijk vanuit onwetendheid geuit hebt. Dat is de grote liefde van God, zoals Hij die geopenbaard heeft in Zijn Zoon, Jezus Christus, dat Hij onze ongerechtigheden niet meer wil gedenken, wanneer wij tot bekering komen en ons vertrouwen stellen op Christus alleen.

Tot slot nog dit. Het is waarschijnlijk, dat het bovenstaande als farizeïsme bij u overkomt, ook al voeg ik eraan toe, dat ik mij, net als Luther, simul justus et peccator — tegelijk rechtvaardige én zondaar — weet. Het zij zo! Er staat nu eenmaal geschreven: „Een natuurlijk mens aanvaardt niet wat komt van de Geest van God" (1 Kor. 2:14). Maar ik geloof ook in een God, die wonderen kan verrichten, wonderen van bekering, zoals gebeurd is met Paulus, de christenhater, die in het huis van de Rechte Straat (Hand. 9:11) vervuld werd met de Heilige Geest van Christus.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen