BRIEF VAN EEN SPAANSE PRIESTER

Aan de Stichting
In De Rechte Straat te Velp

Geachte Broeder,

Ik weet niet of u dezelfde Herman J. Hegger bent die deze brief lezen zal, maar ik wil mij graag tot u richten, schrijver van het boekje „Dialogo en nombre de Cristo" en eveneens tot de Stichting In D'e Rechte Straat, die gemeend heeft er goed aan te doen om mij deze brochure te zenden om het gesprek in de naam van Christus te beginnen, waarvoor mijn hartelijke dank.

Drie jaar geleden heb ik deze brochure gekregen. Ik heb ze gelezen en herlezen. Ik heb ze meerdere keren besproken in een kring van jonge r-k. priesters. Zoals u weet, is er door het concilie meer openheid ontstaan, ook in Spanje, en wij moeten eerlijk zeggen, dat u in meerdere punten, van de Bijbel uit gezien, gelijk hebt.

Wij erkennen dat wij zondaars zijn. Wij vertrouwen onszelf toe aan het verlossende werk van Jezus Christus. Wij zijn het met u eens: Als je denkt in de hemel te1 komen, enkel vertrouwend op je goede werken, dan ga je verloren. Maar nu is mijn vraag: Is het wel mogelijk dat een echte geloyige alleen op zijn goede werken vertrouwt om gered te worden.

In Matth. 25 lezen we over de noodzaak van de goede werken: „Komt, gezegenden Mijns Vaders .." Daaruit blijkt dus dat we zalig worden gesproken vanwege onze goede werken, omdat wij hongerigen te eten en dorstigen te drinken gaven, enz.; en dat we veroordeeld worden, omdat we dat niet. gedaan hebben.

Hoe denkt u daarover?"

Wij hebben hem het volgende antwoord gezonden:

In de eerste plaats wil ik mijn grote vreugde uitspreken over dit kontakt met u en met uw kring van jonge priesters. Wat is het fijn dat u in Spanje en wij hier in Nederland gebogen zitten over het eeuwige Woord Gods, eerbiedig luisterend naar wat de Geest tot ons zeggen wil door Zijn Woord.

Die juiste houding tegenover de Bijbel is van zulk een enorm belang. Wij moeten onvoorwaardelijk bereid zijn om „alle gedachte gevangen te leiden tot de gehoorzaamheid van Christus" (2 Kor. 10:5); ook al zou dat betekenen, dat we heel ons denken en zelfs ons hele leven totaal moeten veranderen. Want we mogen weten, dat Christus ons nooit beschaamd zal laten staan. Hij zal ons ook kracht geven om trouw Zijn roepstem te volgen.

De dag van de oogst

Wat nu uw vraag betreft over Matth 25:31-46, gaarne het volgende:

U moet niet vergeten, dat hier het eindoordeel van de Zoon des Mensen wordt uitgesproken. Het betreft hier een eschatologische gelijkenis. Het is de dag van de oogst. Christus komt zien of de vijgeboom vrucht heeft voortgebracht, of de halmen vol rijke tarwekorrels zitten. We lezen: „Want zijn maaksel zijn wij, geschapen in Christus Jezus tot goede werken, welke God voorbereid heeft, opdat wij daarin zouden wandelen" (Ef. 2:10). Dat is dus het doel van de genade, van het zaligmakende geloof. De wortel van de waarachtig goede werken is het geloof. Maar als de oogst gekomen is, dan is het niet meer nodig om te vragen of de wortel goed is geweest. Dan blijkt dat meteen aan de vrucht. Een boom vol sappige peren heeft goede wortels gehad, dat is zonder meer duidelijk. Het oordeel over de goede vrucht staat dus gelijk met het oordeel over de goede wortel.

Maar zolang wij hier op aarde zijn, zolang de vruchten nog niet rijp zijn, ligt de nadruk op de goede wortel- Daarom is het van het hoogste belang om in de Bijbel na te gaan, wat de aard van het ware geloof is en wat de goede akker is, waaruit de wortel van het geloof de sappen moet halen om de vrucht te doen rijpen.

De goede wortel

En dan zien we, dat het geloof ten diepste het vertrouwen is in de goedgunstigheid van God jegens ons, die ons de gerechtigheid van Christus toerekenen wil, om niet, uit loutere barmhartigheid. Dit vertrouwen rijst op uit een ootmoedig schuldbesef, uit gebrokenheid des harten, waardoor wij roepen om een Verlosser, roepen om redding uit onze grote nood.

Dit geloof is de goede wortel, die langs de stam van de liefde de vruchten van goede werken kan voortbrengen. Want dan hoeft er geen eigenbelang meer bij te zijn. Het is niet een kwestie van verdienen meer. Deze goede werken komen voort uit innerlijke behoefte, spontaan, uit de dankbare levenshouding van de wederliefde.

Zo kunnen we misschien ook de verwonderde vraag van de zaligen begrijpen: „Wanneer hebben wij U hongerig gezien, en gespijzigd? of dorstig en te drinken gegeven?" Ze hebben daar niet bij nagedacht, er zat geen berekening achter, geen gedachte aan loon. Ze konden niet anders.

Ik ben het met u eens, als u zegt: „Het is niet mogelijk dat een gelovige enkel op zijn goede werken kan steunen om gered te worden". Ik zou echter verder willen gaan: Een gelovige die zijn eigen leven, de zondige achtergrond van al zijn daden, het egoisme van zijn onderbewustzijn, doorziet en het stelt tegenover de heiligheid van God, zal in zijn hart op geen enkele wijze op zijn goede werken kunnen en willen steunen. Hij zal heel zijn leven lang slechts leven in de ootmoedige houding: „O God, wees mij zondaar genadig!".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen