IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

Pastoor verhindert beroep van predikant

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Pastoor verhindert beroep van predikant

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Klaus Völkers is een voormalig r.k. godsdienstleraar. Hij kon echter onmogelijk langer zijn beroep uitoefenen, daar hij tot de overtuiging kwam, dat de leer die hij aan zijn studenten verkondigde, in strijd was met de Bijbel.

Ik ontmoette br. Völkers voor het eerst op de vergadering van de Bensheimer Kreis in De Wartburg, drie jaar geleden. Een besliste, maar sympathieke man.

Sindsdien heeft hij theologie gestudeerd en is daar vorig jaar mee klaar gekomen, zodat hij zich beroepbaar kon stellen.

Ik kreeg een brief van hem, gedateerd 14 sept. 1966, waaruit ik het volgende citeer:

„Toen kwam de r.k. kerk tussenbeide"

„Lieber Bruder Hegger,

Herzlichen Dank wieder für „In de Rechte Straat"! Ich lese jede Nummer mit groszem Interesse. (Het vervolg vertaal ik maar).

Hierbij een beknopte uiteenzetting van de redenen, waarom ik over ben gegaan naar de reformatie. Graag zou ik daaromtrent uw mening horen.

Waarom? Dat wil ik u meteen vertellen.

Ik had in Keulen op beroep gepreekt en werd daar „met grote vreugde" beroepen. Teen kwam echter de r.k. kerk tussenbeide. Ze verspreidde kwaadaardige laster over mij. De pastoor wist aan één van de predikanten van Keulen mee te deleni dat ik een slecht karakter heb. Ik zou vroeger als r.k. godsdienstleraar voor de klas gesproken hebben met het schuim op de mond en daar geschreeuwd hebben.

Het was duidelijk, de r.k. kerk wilde mij afschilderen als een psychopaat, een methode die deze kerk vaak toepast. (Inderdaad! H.J.H.) Mijn vrouw en ik hebben daar heel wat last van gehad.

Wij hebben daarom het beroep naar Keulen niet aangenomen. Bizonder pijnlijk was het voor ons, dat de desbetreffende predikant geloof heeft gehecht aan het verhaal van de pastoor. Helaas komt het voor, dat predikanten-collega's hun ambtsbroeder, die uit overtuiging overging naar de reformatie, niet steunen willen, wanneer hij door de r.k. kerk wordt aangevallen. (Dat gebeurt ook elders. H.J.H.).

Zo heeft men ook mijn uiteenzetting over de redenen van mijn overgang gebrandmerkt als een lelijk anti-katholiek geschrift. Ik meen echter, dat het een louter zakelijke uiteenzetting is. Wat denkt u daarvan?

Gaarne geef ik u verlof om mijn brief in uw blad te publiceren. Ik ben overtuigd, dat er van werkelijke openheid bij de r.k. kerk geen sprake is. Het stelsel is hetzelfde gebleven.

Inmiddels met vriendelijke groeten,

Klaus Völkers.

Ik ben het geheel met ds Völkers eens, dat zijn uiteenzetting puur zakelijk is. Het is zelfs vrij wetenschappelijk van vorm. Daarom wilde ik zijn uiteenzetting op wat populairdere wijze weergeven. Ik publiceer die eigen weergave echter slechts nadat ze door ds Völkers is gekontroleerd.

Hier volgt dan die door ds Völkers gekontroleerde weergave:

„De dogmatische redenen, waarom ik overging naar de reformatie, zijn voornamelijk de volgende:

1. Het vraagstuk: Wat is de Kerk?

Rome ziet de Kerk voorai als een verlengstuk van Christus. Dit wordt op subtiele wijze uitgewerkt in de theologie en ook de dokumenten van Vaticanum II wijzen in dezelfde richting. In feite beleeft Rome de Kerk als een causa secunda naast en niet als een instrument onder (in de handen van) Christus".

Ds Völkers bedoelt daarmee: De Kerk is niet compagnon van Christus, die naast Christus of als Zijn vertegenwoordiger een bepaalde taak van Christus overneemt, nl. de leiding van de gelovigen op aarde. Op elk moment is de Kerk volkomen afhankelijk van Christus, zoals een instrument in de hand van de kunstenaar.

„Daarom is de idee van de ver-tegenwoordiger van Christus op aarde (de paus) een bijbels onding. Christus hoeft niet hier op aarde tegenwoordig te worden gesteld, ver-tegenwoordigd te worden. Want Hij is tegenwoordig op aarde in Zijn Woord en Sakrament, en door Zijn Geest."

2. Schrift en traditie

„Volgens de r.k. leer zijn de Schrift en. de overlevering de verwijderde geloofsregel, terwijl de naaste geloofsregel de r.k. kerk zelf is."

Ds V. bedoelt daarmee: Een r. katholiek mag zich wel verdiepen in de Bijbel en in de geschriften van kerkleraars door de eeuwen heen, - de neerslag van de overlevering -, maar het r.k. kerkelijk leergezag alleen beslist, wat men geloven moet, m.a.w. wàt wij in de Bijbel en de overlevering lezen moeten. Ik ben het geheel met ds V. eens, dat aldus de Bijbel, het Boek der boeken, verlaagd wordt tot een tweede-rangs-dokument, een instrument in handen van de r.k. kerk.

3. De mariologie

„Hoewel Vaticanum II geen nieuw Mariadogma heeft geproklameerd, is toch ook geen van de bestaande dogma's herroepen. De grond voor de onbijbelse Mariaverering is dus blijven bestaan. Zij heeft zelfs voedsel gekregen in de vele benamingen, die door het concilie aan Maria werden gegeven, zoals „middelares en bijstand". En de titel die door het concilie werd geschrapt uit de oorspronkelijke tekst, werd aan het einde van het concilie door Paulus VI plechtig aan Maria toegekend, nl. „Moeder van de Kerk". Er is in de Bijbel echter geen spoor te vinden van zulk een verering van een schepsel, ook niet van de moeder van Jezus."

4. De leer over de genade

„De genade wordt door Rome te zeer gezien als een hoedanigheid of als een toestand van de mens. Ik meen echter dat de genade ons persoonlijk verschenen is in Jezus Christus. Hij is de genade, de gunst Gods, voor ons.

Die genade treedt mij ook persoonlijk tegemoet in Woord en Sakrament. De reformatoren hebben er juist aan gedaan om het sakrament te noemen: het zichtbare Woord (verbum visibile).

De leer van Trente over de transsubstantiatie, zoals die weer opnieuw bekrachtigd is door de encycliek „Mysterium fidei" van Paulus VI, gaat dan ook lijnrecht in tegen deze bijbelse opvatting van het sakrament. Wanneer men het sakrament ziet als een zichtbaar geworden Woord Gods, waarin Christus ons persoonlijk aanspreekt, dan heeft men er geen behoefte meer aan om te filosoferen over een transsubstantiatie. Dan let men op de Persoon van Christus en besteedt niet zoveel aandacht aan de elementen van brood en wijn."

(thans predikant in Wuppertal)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 juli 1967

In de Rechte Straat | 48 Pagina's

Pastoor verhindert beroep van predikant

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 juli 1967

In de Rechte Straat | 48 Pagina's