ALS JE VAN DAT BROOD EET, WORD JE DAN Levend?

Die zondagmorgen hing daar weer de feestelijke sfeer van de viering van het H. Avondmaal.

Het orgel juichte, de gemeente zong vanuit een volle vreugde.

Ons dochtertje trok aan mijn mouw en wees verheerlijkt in haar boekje. „Ik heb het vers zelf opgezocht", fluisterde ze trots. Ik lachte blij, nam haar kleine hand in de mijne en zo zongen we verder.

Ze staat nog aan Jezus' knie, de kleine. Ze luistert naar alles wat Hij te zeggen heeft. Ze heeft geen bijgedachten, ze staat hel emaal open, ze neemt alleen maar in zich op.

Och, als wij groten, weer eens klein zouden worden als de kinderen en ook zo eens naar Zijn stem zouden luisteren, zonder bijgedachten, alleen maar luisterend. Wat zou ons geloof dan kracht ontvangen.

Even later gaan mijn man en ik, met vele anderen, naar de feestelijke dis. „Het brood dat wij breken ……" zegt de dominee. Wij zitten daar als broeders en zusters aan eenzel fde maaltijd, de geestelijke maaltijd van de genade van Christus. De saamhorigheid was voel baar. Mensen die el kaar misschien nauwelijks kennen, schoven nu de schotels behulpzaam naar elkaar toe en dronken de wijn uit eenzelfde beker.

Toen wij weer op onze plaatsen zaten en naar al die anderen keken, die langs ons liepen naar de lange witte tafel, trok mijn dochtertje weer aan mijn mouw. „Sssst. . . ", deed ik en keek haar berispend aan. Ze had n.l. al een poosje nieuwsgierig de mensen zitten opnemen, die aan het Avondmaal gingen deelnemen.

Een beetje geïrriteerd boog ik me naar haar over en verwachtte iets te horen over een paar extra hoge hakken, of over een hoed die in haar ogen bijzonder gek leken.

Toen fluisterde ze: „Mama, als je van dat brood eet, word je dan levend?" En omdat ik allang geen kind meer ben en dus zulke eenvoudige geloofsvragen niet meer verwacht, wilde ik meteen het hoofd schudden, maar gelukkig ging mij ineens een licht op en ik knikte van ja……

Zij had de woorden die de dominee had voorgelezen in zich opgenomen als een kind, zonder bijgedachten, zoals ook wij dat moesten doen: „Indien iemand van dit brood eet, hij zal in eeuwigheid leven" (Joh. 6: 51).

En ergens begreep ik nu wat meer de woorden van de Here Jezus: „Voorwaar, Ik zeg u, wanneer gij u niet bekeert en wordt als de kinderen, zult gij het Koninkrijk der hemelen voorzeker niet binnengaan" (Matth. 1 8:3).

DE RIJKE TROOST VAN HET H. AVONDMAAL

„Om ons leven in Hem te hebben, moet onze ziel gespijzigd worden met Zijn lichaam en bloed. Met Hem verenigd, worden wij Zijn leven deelachtig. Hij stort het in ons over, even alsof het in onze beenderen doordrong. Tegelijk met het brood wordt aan de gelovige het lichaam van Christus gegeven, opdat hij de ganse Christus zou bezitten. Met de wijn ontvangen wij het bloed van Christus als de drank, die laaft ten eeuwigen leven.

Dit deelgenootschap met Christus, met Zijn lijden en sterven, kan voor velen van Gods kinderen zo bedekt liggen en zo bestreden worden.

Maar dan komt Christus hen in het Avondmaal tegemoet en wil hen door het eten van het brood en het drinken van de wijn verzekeren van de waarachtige gemeenschap met Hem.

…Hoe kan dart aan het Avondmaal van achter de donkerste wolken de Zon der Gerechtigheid opgaan. Dan blinkt Christus door de traliën van zijn instellingen".

Aldus ds H. Rijksen in „ De Saambinder" van 18 febr. 1965.

BALANS REFORMATIE ROME

In de leer omtrent het H. Avondmaal is dus een eerste wezenlijke toenadering gekomen tussen Reformatie en Rome.

Wij moeten echter in onze vreugde hierover toch nuchter blijven. Dit is nl. tegelijk het enige punt. Wij hadden gehoopt, dat ook de leer over het absolute gezag van de paus op eenzelfde manier zou worden uitgehold, zoals dat bij de transsubstantiatie gebeurd is, door er een andere inhoud aan te geven via de leer over de collegialiteit van de bisschoppen. Dit is echter op een volkomen mislukking uitgelopen door de gebeurtenissen in de „zwarte" concilieweek. En het ziet er naar uit, dat in dit belangrijkste en meest wezenlijke verschilpunt een overeenstemming tussen Reformatie en Rome voor altijd is uitgesloten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen