IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

De vertwijfelde worstelaar

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De vertwijfelde worstelaar

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Aan W. den B. te W.:

Heel hartelijk dank voor uw schrijven naar aanleiding van het artikel in ons oktobernummer over de heilszekerheid. U schrijft: „Waarom niet direkt de vertwijfelde worstelaar radikaal slepen bij de vaste garanties van Christus' beloften?"

Ik ben het volkomen met u eens. Voor de vertwijfelde worstelaar is Gods duidelijke belofte de enige uitkomst. Wanneer zulk een mens die heen en weer werd geslingerd tussen schuldbewustzijn, angst voor de straf en verlangen naar redding, ineens de belofte van Christus ziet, die onherroepelijk vast staat, die bezegeld is in zijn eigen bloed, dan breekt de jubel door. Dan wordt hij wedergeboren tot het nieuwe leven. Dat is juist de ervaring van de diepe vrede in Jezus Christus, dat in Hem geen heen en weer, geen ja en neen is, maar enkel „ja" en „amen" (2 Kor. 1:20).

Bekering is geen rekensommetje

Waar ik echter voor wilde waarschuwen in mijn artikel, was voor degenen die helemaal geen worstelaars zijn, laat staan vertwijfelde worstelaars. Ze nemen aan dat ze zondige mensen zijn, omdat de Bijbel, soms alleen omdat de belijdenis, dat zegt. En op dezelfde manier aanvaarden ze ook de genade van Jezus Christus. Het is bij hen puur een rekensommetje geworden: De belofte luidt: Wie in Jezus Christus gelooft, heeft de vergeving der zonden. Welnu ik geloof in Jezus Christus. Dus heb ik de vergeving der zonden.

Zulk een rekengeloof kan geheel en al buiten onze diepste persoonlijkheid omgaan. Het doet ons dan evenmin iets, als wanneer wij een wiskundesom hebben uitgerekend. Het blijft steken in het verstand en dringt niet door tot het hart. De Bijbel waarschuwt ons toch heel uitdrukkelijk voor zulk een puur intellektueel geloof. „Gij gelooft dat God één is? Daaraan doet gij wel, maar dat geloven de boze geesten ook en zij sidderen". (Jak. 2:19). „Want in Christus Jezus vermag noch besnijdenis iets noch onbesneden zijn, maar geloof, door liefde werkende" (Gal. 5:6). Paulus wil hiermee beslist niet zeggen, dat wij op grond van onze werken der liefde iets bij God vermogen. In heel zijn prediking keert hij zich juist tegen elke leer van rechtvaardiging door de werken. Steeds weer benadrukt hij, dat wij enkel door het geloof in Christus gerechtvaardigd worden.

Maar dan wil deze tekst wèl iets zeggen over de aard van het geloof, waardoor wij gerechtvaardigd worden. Het moet n.l. zulk een geloof zijn, dat uit zichzelf opbloeit in de liefde en vrucht draagt.

En is het juist niet zulk een rekengeloof, dat geen enkele levenskracht heeft, dat onze protestantse kerken bedreigt. Men gelooft „het" wel, maar van een innerlijke blijde overgave aan de levende Christus, de enige en persoonlijke Zaligmaker, is er dan geen sprake.

Ik vermoed, dat u het met dit alles ook wel eens zult zijn.

Mensen die alleen in het bezit zijn van zulk een rekengeloof, hebben ook niets te vertellen aan anderen. Ze hebben helemaal geen behoefte om te getuigen, omdat ze niets hebben waarover ze zouden kunnen getuigen. En het is dan ook volkomen begrijpelijk, dat men in een gemeente, waar zulk een rekengeloof overheersend is, ook bijna niemand kan vinden die iets over heeft voor een persoonlijke inzet bij de evangelisatie.

Geniet van de rijkdommen van Christus

In ons blad willen wij voortdurend wijzen op „de geestelijke zegeningen", op „de genade en vrede van God, onze Vader, en van de Here Jezus Christus", op „de verlossing in zijn bloed, de vergeving van- de overtredingen, naar de rijkdom zijner genade" (Ef. 1). Maar dit alles zijn reële dingen, rijkdommen waarvan wij nu reeds bewust kunnen genieten. De verbinding met Christus als de wijnstok is een levende band. „Wie in mij gelooft, heeft eeuwig leven", zegt Christus, niet: „zal het na de dood krijgen". Welnu leven, dat men niet ervaart, is geen leven.

Moge de Here ons allen dit leven schenken, dat enkel voortkomt uit het gelovig steunen op de beloften van Christus, de rots der eeuwen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 december 1963

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

De vertwijfelde worstelaar

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 december 1963

In de Rechte Straat | 32 Pagina's