Volhouden!

Met bovenstaande antwoord van br. Kuin kan ik het volledig eens zijn. Op een paar punten zou ik nog willen wijzen.

Het beroep op de zwijgende Christus is ook daarom onjuist, omdat Jezus dit zwijgen blijkbaar heeft opgenomen in zijn priesterlijke verrichting. Tijdens zijn leven zweeg Hij nooit, maar had altijd een antwoord klaar, ook tegenover de spitsvondigheden, leugens en strikvragen van de Farizeeën. Meermalen lezen wij dat zijn tegenstanders moesten afdruipen vanwege de kracht van zijn weerleggingen. Pas als Jezus Zichzelf voor ons gaat offeren, treedt Hij in de duisternis van het zwijgen. Dan wordt hij het „schaap dat stom is voor zijn scheerders, het schaap, dat zonder blaten naar de slachtbank wordt geleid". Tegenover zijn beulen zwijgt Hij.

Maar tijdens zijn leven, wanneer Hij in de volle uitoefening is van zijn profetisch ambt, zijn ambt als leraar, dan zwijgt Hij beslist niet.

Wanneer wij dus alleen de zwijgende Christus ten voorbeeld nemen, dan zijn wij zeer eenzijdig, dan houden wij niet het rijke beeld van Christus voor ogen, zoals de Schrift Hem ons tekent, dezelfde Christus, die ook heeft gezegd: „Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard" Matth. 10:34, en die het zeven maal: „Wee u, gij huichelaars" heeft uitgesproken. U moet ook goed begrijpen, dat de rooms-katholieke kerk mij niet om mijn persoon aanvalt. In dat geval zou ik zeer waarschijnlijk de zwijgende Christus moeten navolgen en niet moeten antwoorden.

Het is echter niet omdat ik Herman Hegger heet, dat men zo tegen mij te keer gaat. maar omdat ik het zuivere Evangelie verkondig en waarschuw tegen de afdwalingen van dat Evangelie door de rooms-katholieke dogmata en instellingen. Als Wim Kuin boeken gaat schrijven en aldus een bedreiging vormt voor de rooms-katholieke massa, zal men hem evengoed aanpakken. En zodra wij zwijgen, laat men ons met rust.

Wel ben ik het met u eens, dat ons blad tot nog toe veel polemiek bevat en dat het zo op de duur niet kan blijven. Daarom heb ik b.v. de polemiek met Die Brug in Z.-Afrika gestaakt. Ik denk er over om een brochure te schrijven, waarin ik antwoord op de leugens en verdaaiingen van dit rooms-katholiek blad, dat nog steeds voort gaat met zijn aanvallen.

Maar hier in Nederland moeten we de strijd volhouden en de wapens niet neerleggen. Want hier is het een kwestie van volhouden. Rome tracht ons, ex-priesters, zo zwart mogelijk te maken. Er is een heftige campagne tegen ons gaande. De aanvallen komen van allerlei bladen tegelijk. Het zijn er vooral drie, die ons bereiken: De Bazuin, De Volkskrant, Ons Noorden. Vorige week hoorde ik echter van een rooms-katholieke kennis, dat meerdere bladen ons geregeld bestoken. Maar wij kunnen ons nu eenmaal niet op al die blaadjes abonneren. Ik weet niet of deze gelijktijdige aanval van hogerhand bewust wordt geleid, maar in elk geval is het een strategisch goede zet. Wij moeten daardoor tegelijk strijden op meerdere fronten. De rooms-katholieke kerk rekent op de vermoeidheid van de tegenstander. Ze is blij met klachten van onze abonnees, die dit „geharrewar" beu worden, die niet houden van het strijdgewoel, maar uitsluitend vredeklokken willen horen luiden.

Toch ben ik overtuigd, dat wij voort moeten gaan met aan te tonen, dat Rome ons met de oneerlijke middelen van de leugen en de verdachtmaking bestrijdt.

Wij kunnen anders immers nooit het Evangelie aan onze rooms-katholieke vrienden verkondigen. Wanneer Rome het klaarspeelt ommm ons, ex-priesters, aan hun mensen als geïncarneerde duivels voor te stellen, dan zullen ze ons steeds als de satan in de gedaante van de „engel des lichts" beschouwen, zelfs als wij het Evangelie in de meest liefelijke tonen verkondigen. Ja, hoe schoner wij de rijkdom van Christus voor hen zullen uitstallen, hoe krampachtiger zij zich dan voor ons zullen afsluiten als voor een betoverende, maar verschrikkelijke verleiding. En ze zullen zich nog angstiger vastklampen aan de „veilige moederkerk".

U moet niet zo naïef zijn ommm te denken, dat de rooms-katholieken een eventueel zwijgen van onze kant gaan opvatten als een zwijgen om Christus' wil. Door de intense eenzijdige roomse propaganda zullen ze ons zwijgen enkel als onmacht opvatten, omdat we geen antwoord meer zouden terug hebben en ze zullen dat dan triomfantelijk rondbazuinen ook aan de weifelende protestanten, die ze daardoor tot hun kerk trachten te lokken.

Want dat is een tweede reden, waarom wij niet zwijgen mogen. Want helaas zijn er nog altijd protestanten, die verblind worden door de schone schijn van Rome. In 1957 zijn er 66, en in 1958 zijn er 62 gereformeerden overgegaan naar de rooms-katholieke kerk. Daar staat dan wel tegenover dat in die jaren respectievelijk 115 en 109 rooms-katholieken gereformeerd werden, maar bij deze laatste getallen behoren ook de ruim veertig rooms-katholieken, die juist door de zeer agressief-polemiserende gemeente van Boechout in België werden gewonnen.

In 1958 werden in de V.S. van Noord-Amerika 140.000 volwassenen Amerikanen gedoopt in de rooms-katholieke kerk en in tien jaar tijd zijn er één millioen 301 duizend 335 bekeringen gemeld door de rooms-katholieke kerk in de V.S., aldus De Volkskrant van 23 mei 1959. Daar staat dan wel tegenover, dat het protestantisme nog veel meer is toegenomen. In 50 jaar tijd is n.m. in de V.S. het rooms-katholicisme gegroeid van 14 tot 20% van de bevolking, maar het protestantisme van 20 tot 35%, aldus „Protestant Reveille", juni 1959, die hierover uitvoerige cijfers geeft. De invloed van het rooms-katholicisme in de V.S. overtreft echter zeer deze toename in getal. En wat staat ons te wachten als straks Amerika een rooms-katholieke president zal krijgen?

Ook in Nederland voert Rome intense propaganda onder de protestanten. Wanneer wij echter in ons blad telkens aantonen, dat Rome in haar strijd voortdurend gebruik maakt van aperte leugens, dan zal dat een belangrijke remming worden voor een protestant om over te gaan naar de rooms-katholieke kerk. En er is veel kans, dat Rome dan op grond daarvan op gaat houden met deze leugenachtige methodes. Wanneer Rome ziet, dat op deze manier haar kans om protestantjes te verschalken belangrijk minder wordt, pas dan zal Rome ophouden met deze leugens en niet meer tegen ons strijden door ons allerlei dingen te laten beweren, die wij nooit geschreven hebben.

En daarom is het een kwestie van volhouden.

We ziin een beetje lang op deze zaak ingegaan omdat de bedoeling van ons blad ermee samenhangt. Ik hoop, dat onze lezers dat nu beter begrepen hebben. Eigenlijk zijn wij het met elkaar eens: Je kunt niet iemand voor Jezus winnen door louter polemiek, maar door het Evangelie. Maar de polemiek kan noodzakelijk zijn om een geopende deur te vinden voor het Evangelie.

Ik hoop, dat het protestantisme van Nederland zijn slappe houding zal opgeven, dat het niet slechts zal wijzen op de Christus, die zwijgt in zijn lijden als hogepriester, maar die ook getuigt en weerlegt als profeet en leraar, de Christus, die als een lam geslacht wil worden voor ons, maar die tegelijk met profetische durf de wolven tegemoet treedt, die de schapen trachten te verscheuren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen