Dinsdag 22 oktober

“Het is 9.45 uur als ik vanuit Hedel naar Den Bosch fiets. Als ik daar aankom, zitten de andere medewerkers al in de bus. Eerst drinken we zoals gebruikelijk koffie met elkaar en lezen we een stukje uit de Bijbel. Dat is altijd een heel goed moment. We zijn als broeders en zusters in de Heere erg bij elkaar betrokken. Het is mooi om samen te bidden voor bescherming tegen de boze in Den Bosch, een stad waar zo veel mensen de Heere niet kennen.

Vervolgens vertrekken meestal twee van onze medewerkers naar het station, om daar folders uit te delen. JanDirk Liefting is altijd in de buurt van de kraam waarin de Bijbels liggen. Aagje Methorst en ik staan op een breed trottoir tegenover de kraam, met de ruggen naar elkaar toe. De een vangt de stroom mensen op die van oost naar west gaan, de ander doet dat met de voorbijgangers die van west naar oost lopen. Hanneke Gallast komt normaal gesproken 's middags, maar vandaag is ze er 's morgens al. Ze gaat op het plein achter de bus staan.

Behalve folders delen we ook materiaal aan kinderen uit. Soms willen ouders niet dat we hun kinderen iets meegeven, vandaar dat we hun altijd om toestemming vragen. De meeste Bijbels delen we uit aan jongeren in de leeftijdscategorie van 12 tot 20 jaar. Er . komen vandaag veel jongeren langs. Ze hebben -anders dan de jongeren in Den Bosch- herfstvakantie en komen naar de stad om te winkelen. Ik spreek ook een zakenman van rond de dertig jaar die in zijn lunchpauze even bij . ons langskomt en een Bijbel wil om erin te lezen.

Er passeren ook moslims aan wie ik een Bijbel geef. Meestal willen ze die niet aannemen, maar als ik zeg: “In de Koran gaat het ook over Jezus”, nemen ze hem vaak toch wel mee.

Ik spreek twee Somalische vrouwen. Dat ze Somalisch zijn, zie ik doordat ik voor Vluchtelingen Werk Somaliërs begeleid. De ene vrouw heeft de kin deren van de andere vrouw te logeren. Zij wil in eerste instantie geen Bijbel aannemen, maar de moeder van de kinderen neemt er wel een mee. Ik word er altijd weer blij van als mensen een Bijbel aannemen, en bid dan: ”Heere, zegen het aan hun harten als ze Uw Woord lezen.”

Vandaag vertrek ik niet lang na de middagpauze. De eerste keren dat ik meehielp met evangeliseren in Den Bosch dacht ik tijdens de pauzes altijd al snel: Ik wil doorgaan. Zei Jezus niet: “Mijn spijs is dat Ik doe de wil Desgenen Die Mij gezonden heeft”? Nu sta ik er wel wat meer ontspannen in. Want Jezus zegt ook: “Kom in een woeste plaats en rust een weinig.”

Onlangs ben ik een keer niet wezen evangeliseren in Den Bosch. Het was bijzonder dat ik juist toen werd gebeld door een christenvrouw uit Eritrea. Ze had mijn naam en telefoonnummer op de evangelisatiefolder gezien en was op zoek naar een evangelische of protestantse kerk. De Eritrese vrouw was getrouwd met een moslim, bij wie ze op een gegeven moment is weggevlucht. De kinderen moesten bij hem blijven en moslim worden, maar nu hij werkloos was geworden, vroeg hij of zij voor hen kan zorgen. Haar kinderen komen nu naar Nederland. Ik vind het zo bijzonder dat deze vrouw in de moeilijke situatie waarin ze zat niet moedeloos is geworden, maar haar hoop op God is blijven stellen.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen