Franciscus koos voor armoede

Franciscus was de zoon van Pietro Bernardone, een rijke lakenhandelaar in het Italiaanse Assisi, die getrouwd was met Pica, een Française uit de Provence. Toen Franciscus in 1182 geboren werd, was zijn vader voor zaken in Frankrijk. Zijn moeder had haar zoon bij de doop de naam Giovanni (=Johannes) gegeven, maar toen vader thuiskwam, bleek dat deze hem liever Francesco, de kleine Fransman, wilde noemen. Pica stemde daarmee in. Ze waren echte francofi elen en spraken thuis vaak Frans. Ook Franciscus beheerste later die taal en zong graag Franse liederen.

Hij groeide op als een rijkeluiskind en kon krijgen wat hij hebben wilde. Dit leven beviel hem op de lange duur echter niet. Na een ernstige ziekte ging hij op zoek naar de ware zin van het leven. Als bedelaar verkleed ging hij op reis naar Rome om te ervaren wat armoede is. Franciscus verbleef te midden van allerlei armoedzaaiers en verzorgde melaatsen in het hospitaal. Ook hielp hij mee bij de reparatie van vervallen kapellen. In een daarvan hoorde hij later een preek over Matth. 10:7, 9-10, waar onder meer staat: ”Voorzie u niet van goud of zilver of kopergeld in uw gordels of van een reiszak voor onderweg of twee stel onderkleren of sandalen of een staf.” Die oproep liet hem niet meer los. Hij kwam tot bekering, nam de woorden van Jezus letterlijk en koos heel bewust voor vrijwillige armoede. Zijn fraaie kleding verwisselde hij voor een simpel overkleed. Zijn bekering leidde tot een breuk met zijn vader.

Franciscus stichtte de Ordinis Fratrum Minorum (OFM), dat zijn de minderbroeders, meestal franciscanen genoemd. Het zou te ver voeren hier het verdere leven van Franciscus te beschrijven. Er zijn verschillende levensbeschrijvingen van hem bekend, sommige dateren al van kort na zijn De nieuwe paus heeft Franciscus als naam gekozen, waarmee hij verwijst naar Sint Franciscus van Assisi (1182-1226). Wie was deze Franciscus? sterven. Het leven van Franciscus is met legenden omgeven en het is moeilijk onderscheid te maken tussen waarheid en verdichting. Franciscus hield veel van dieren. Vandaar dat Werelddierendag valt op zijn sterfdag, 4 oktober. Hij had veel respect voor alle schepselen van God.

Pas in de 20e eeuw is het kritische onderzoek naar Franciscus’ leven en spiritualiteit goed op gang gekomen. Aanvankelijk werd de nadruk gelegd op zijn armoede-ideaal. Door dit onderzoek kwam later ook een einde aan de overdreven waardering van sommige min of meer legendarische bronnen. Franciscus was geen bestudeerd theoloog. Wel dacht hij sterk theocentrisch en christocentrisch. Volgens de overlevering droeg hij sinds 1224 de stigmata van Jezus in zijn handen, voeten en zijde. Op zijn sterfbed heeft Franciscus veel geleden. Hij zong gedeelten uit Psalm 142 en liet zich Joh. 13 voorlezen. Daarna stierf hij zacht en kalm.

De Duitse rooms-katholieke kerkhistoricus J. Lortz omschrijft Franciscus als “een eenvoudige, uit God levende man, die het Evangelie van de ergernis van het kruis als een levende realiteit nastreeft in trouwe gehoorzaamheid aan de Kerk. Het geheim van zijn persoonlijkheid is gelegen in de eenheid van zijn wezen, een weerspiegeling van Christus.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen