IRS cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van IRS te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van IRS.

Bekijk het origineel

EEN AFSCHEID

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

EEN AFSCHEID

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Zoals u kunt lezen op p. 32, is ev. Vanhuysse aangetreden als eindredacteur van IRS. IJ hebt al langer kunnen genieten van zijn uitstekende, deskundige en bewogen irtikelen, maar voortaan gaat hij ook als eindredacteur beslissen over de samenstelling en de inhoud van elk nummer.

Dat betekent tegelijk dat ik afscheid van u neem als eindredacteur. Vanzelfsprekend Joe ik dat met een stukje weemoed. We hebben nu de 35ste jaargang. Gedurende al lie tijd mocht ik met u in gesprek zijn.

Ik heb veel van u, lezers, in al die 35 jaar geleerd. Ik dank dan ook allen, die mij, en jaardoor ook ons blad, met hun opbouwende kritiek gediend hebben. Want die had ik nodig; immers:

Wanneer je tot het levende geloof in Christus als je enige en volkomen Zaligmaker jent gekomen, is dat een wonderbaar begin. Heel je levensrichting is dan veranderd. Ie bent dan bekeerd. De heilige en barmhartige God heeft je doen omkeren. Hij heeft je door Zijn Woord en Geest laten zien dat je bezig was de weg te bewandelen van je eigen gerechtigheid, die naar de eeuwige dood voert. Hij heeft je heengekeerd laar Christus om alle gerechtigheid alleen van Hem te verwachten.

Maar… zo'n bekering is slechts een BEGIN. Je draagt je vroegere denkpatronen nog voor een gedeelte met je mee. Dat Evangelie dat je nu ontvangen hebt, moet als gist je ganse zieleleven, je denken, willen en voelen, gaan doordesemen. En dat is een Droces van jaren, van stille, ootmoedige overdenking van Gods Woord, dat we echter slechts "samen met alle heiligen" (Ef. 3:18) in alle diepte kunnen peilen.

Daarom sloeg ik wel eens de plank mis. Ik was blij, wanneer broeders en zusters mij geduldig en liefdevol lieten zien, dat de Schrift dat zo niet zou zeggen als ik had gedaan. Er waren er ook, die dat geduld niet konden opbrengen, meteen afhaakten en iun abonnement opzegden. Ik kan dat begrijpen, maar het deed mij wel vaak pijn. Ik Jacht dan aan de goede Herder, Die geen trap geeft aan Zijn schapen, maar ze ^achtkens naar de weide van Zijn Woord voert, als ze een beetje zijn afgedwaald.

Maar zo zijn wij, mensen, nu eenmaal. We raken het 'vlees' nooit helemaal kwijt, aok niet als de Heere aan en in ons het wonder van de wedergeboorte heeft gewerkt. Anderen hebben mij teleurgesteld en ik heb hen teleurgesteld. We zijn en blijven een gemeenschap van verloste ZONDAARS. We zullen elkaar dus telkens weer teleurstellen.

Gedurende al die jaren heb ik u intens liefgekregen. In gedachten zag ik u altijd voor me, als ik mijn artikelen neerschreef. Ik wist mij één met u in onze gezamenlijke verzuchtingen naar steeds dieper beleving van de barmhartige liefde van God in Christus. Ik worstelde met u, ik bad met u, ik had Christus lief met u.

Wat was ik blij, wanneer ik een lezer(es) had mogen vertroosten, wanneer ik merkte jat de Heere mijn woorden had willen gebruiken om iemand naar Zijn Woord te voeren. Ik voelde mij ook echt als een herdertje in dienst van de grote Herder. Ik ben heel erg gaan houden van u. Zijn schapen. Ik gunde u zo graag de grazige, groene weiden van Zijn Woord.

Graag wil ik br. Vanhuysse in uw gebeden aanbevelen, opdat hij de wijsheid van de Heilige Geest moge ontvangen, zodat ons blad zo dicht mogelijk blijve bij Gods Woord.

Br. Vanhuysse moet de ruimte krijgen om ons blad volledig zo te redigeren als hij meent dat de Heere van hem verlangt. Daarom leek het mij goed dat ik helemaal niet meer in 1RS publiceer. De rubrieken 'Ontmoetingen', 'Hoe leef ik met een genadig God?' en de overdenkingen op p. 2 en 3 bepaalden voor een belangrijk deel het geestelijke karakter van ons blad. Het is beter dat ik daar binnenkort mee stop, zodat, als br. Vanhuysse en de redactie van oordeel zijn dat het blad geestelijk een ander aanzien moet krijgen, zij volop daartoe de gelegenheid hebben.

De redactie heeft mij echter gevraagd om de rubriek 'Ontmoetingen' toch nog een tijdje voort te zetten. Om br. Vanhuysse tegemoet te komen wil ik dat, tot uiterlijk het einde van dit jaar, doen.

Wel hoop ik br. Vanhuysse zoveel mogelijk te helpen met foto's en met de 'varia' (= interessante berichten, die ik uit voornamelijk r.-k. bladen in binnen- en buitenland oppik) en met vulstukjes.

Dus, Adieu = a Dieu! Allen tot ziens - laten we dat bidden - bij de Heere, als we straks zijn opgenomen in Zijn heerlijkheid en Zijn barmhartige liefde van nabij mogen aanschouwen.

BIJ "EEN AFSCHEID…"

Het is niet zonder emotie dat ik deze enkele woorden neerschrijf. Ik weet zelfs niet hoe ik het moet verwoorden… want afscheid nemen doet wat! En vooral een afscheid van iemand die méér is dan een schrijver, die méér is dan een woordenkunstenaar. Want door de woorden heen van zovele artikelen, die als woordmelodieën uit zijn pen vloeiden, heeft hij gesproken tot mijn en uw hart. Zijn woorden deden goed, want zij bepaalden ons bij het hart der zaak: het Levende Woord, Jezus Christus!

Daarvoor is meer nodig dan menig fleurig mensenwoord. Daarvoor is nodig: Geloof en Liefde, opborrelend uit de Fontein des Levens! Zijn verkwikking mocht over ons komen vanuit de frisheid en de kracht van het Woord, nu eens aangenaam ruisend, dan weer pijnlijk striemend… woorden als van God gegeven.

Daarvoor en voor zoveel meer: GODE DANK! Dank aan de Heere God voor de troost en de bemoediging, voor het profetische geluid dat u ons hebt aangeschreven èn toegesproken. DANK aan de Heere God voor u, mijn 'Broeder' en 'Medestander'! De Heere zegene u bij het klimmen der jaren… mildelijk.

Er is een woord van de Heere dat u zeer dierbaar moet zijn: "In de grijze ouderdom zullen zij nog vruchten dragen; zij zullen vet en groen zijn, om te verkondigen dat de Heere recht is" (Ps. 92:15-16). De Heere geve het tot eer van Zijn Naam en tot vertroosting van Zijn volk!

En… moge 'uw' maandblad in de Rechte Straat', dat in de loop der jaren ook het 'onze' mocht worden, een middel blijven dat velen mag uitnodigen om gehoor te geven aan ons zo dierbaar geworden 'Evangelie van Vrije Genade'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 juli 1992

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

EEN AFSCHEID

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 juli 1992

In de Rechte Straat | 32 Pagina's