… BEVINDING?

Bevinding is dus door de waarneming van het geloof vaststellen dat je een kind van God bent. Dus niet door de waarneming van het gevoel. Dat kan erbij komen, maar is niet het wezen van de bijbelse bevinding.

De Brief aan de Hebreeën zegt niet: "Wij voelen Jezus", maar: "Wij zien Jezus…". De Bijbel spreekt dan ook over de gave van het geloof in Christus, niet over de gave van het voelen van Hem. Wij worden door geloof zalig, niet door voelen.

Hoe ontstaat dat geloofszien? Dat wordt gewekt en gewerkt door de Heilige Geest. En de Geest gebruikt daarbij het Woord als middel.

Ineens (of geleidelijk) ga je dan door het Woord Gods Christus zien met dat eigenaardige 'zien' van het geloof. Je werkt dus niet jezelf omhoog naar dat geloofszien; de Heilige Geest bewerkt dat in je hart.

Dan zie je door dat Woord heen de levende Christus met ere en heerlijkheid gekroond en tegelijk zie je op "de overste Leidsman en Voleinder des geloofs, Jezus". (Hebr. 11:2).

Je wordt dan overgeplaatst in het Koninkrijk Gods. Dat gebeurt bij de wedergeboorte voor het eerst: "Tenzij dat iemand wederom geboren wordt, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien" (Joh. 3:3).

Christus houdt dus de geleerde Nicodemus voor, dat een mens het Koninkrijk Gods moet zien. Anders kun je het ook niet binnengaan (v. 5). Je kunt het Koninkrijk niet door middel van redeneringen bereiken. Dat Koninkrijk Gods heeft gestalte aangenomen in Christus. Wie door het geloof Hem heeft aanschouwd, heeft God, de eeuwige Koning, aanschouwd. Wie zich in vertrouwen aan Christus heeft overgegeven, is daardoor dat Koninkrijk binnengetreden en wandelt in de glans, de heerlijkheid, de liefde van dat hemelse Koninkrijk.

Jezus zegt tegen Zijn discipelen: "Omdat het u gegeven is de verborgenheden van het Koninkrijk te weten" (Mat. 13:11). Het is hun gegeven. Het is niet de vrucht van hun menselijke inspanning. De Heilige Geest had hen de ogen geopend, en toen zagen ze Christus in Zijn heerlijkheid.

Maar de Heilige Geest bewerkt dat 'zien' steeds door het Woord. Het is dan alsof dat Woord ineens gloeien en lichten gaat. Of beter: eerst keek ik tegen dat Woord aan, maar dan wordt dat Woord als een hemelse bril, waardoor ik de levende en genadigde Christus ineens vóór mij zie: stralend van liefde naar mij toe, mij verzekerend dat Hij in mijn plaats mijn zonden op Zich genomen en uitgedelgd heeft door Zijn verzoenende lijden en sterven.

Wanneer je eenmaal bent overgeplaatst in dat Koninkrijk, weetje met die vreemde, met niets te vergelijken vreugdevolle zekerheid: Ik ben een kind van God! Dan kun je zingen: "Geliefden, nu zijn wij kinderen Gods en het is nog niet geopenbaard wat wij zijn zullen. Maar wij weten dat, als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem gelijk zullen wezen; want wij zullen Hem zien gelijk Hij is" (1 Joh. 3:2).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen