DE STEM VAN DE GOEDE HERDER

Op Tweede Kerstdag hadden we (onze 's zondagse gemeente en onze door-deweekse Bijbelkring) een gezellig samenzijn met samen-eten. Tussen het gezellige geroezemoes door had ik een gesprek met br. Schouten. Hij zat weer diep in de put, dieper dan ooit. Hij zat weer met de vraag: Heb ik wel het zaligmakende geloof? Ineens kon ik mij niet weerhouden hem te zeggen: „Als jij nu komt te sterven, ga je recht naar de hemel". Dat welde zo maar in mij op. Ik kon het niet tegenhouden. Ik zei dan ook tegen hem:, Jij hebt daar niets aan dat ik dat zo zeker weet. Maar ik wil je wel zeggen waarom ik je dat móést zeggen".

En toen verklaarde ik hem wat ik ineens zag. „De God van de Bijbel is juist voor zulke tobbers als jij er een bent. Hij is er niet voor de mensen die het allemaal zo zeker en zo precies weten. Hij is er juist voor de mensen die met zichzelf in de knoop zitten, die aan het einde zijn van al hun vrome Latijn, die niets meer in zichzelf vinden waarop ze hun hoop voor eeuwig behoud zouden kunnen bouwen. Dat is de God van het Oude Testament, de God die genadig en barmhartig is, lankmoedig en rijk aan goedertierenheid (ps. 10 3). En het meest tastbare bewijs dat God inderdaad zó is, is de menswording van Zijn ZoonJezus Christus, is Diens offer aan het kruis voor de verzoening van onze schuld. Ga zo eens de Bijbel lezen. En je zult op elke bladzijde deze God van de ontfermende liefde voor de geringen en verbrokenen vinden". Slechts één kerntekst: „Maar op deze zal Ik zien, op de arme en verslagene van geest en die voor Mijn woord beeft" (Jes. 66 : 2).

Ik had reeds vaker dergelijke gesprekken met hem gehad en dan gaf hem dat altijd ook wel enige verlichting. Maar tenslotte is het de Heere die het een mens duidelijk moet maken. Dan ontvangt een mens niet een voorbijgaande, maar een blijvende troost.

Op oudejaarsmiddag werd ik door br. Schouten opgebeld. „Ik heb het nu eindelijk gevonden! Ik heb het nu eindelijk gezien! Ik weet nu dat mijn Verlosser leeft". Zijn stem zat vol vreugde, maar tegelijk vol tranen, vreugdetranen om déze ontdekking. Wat was er gebeurd? Hij had heel rustig in zijn stoel gezeten. En ineens drong toen een bepaalde beleving uit de oorlog tot hem door. En toen zag hij het ineens: geloven is in wezen heel eenvoudig. Het is een zien van de volstrekte betrouwbaarheid van de Goede Herder. Ik vroeg hem later dit verhaal op te schrijven voor IRS. Misschien kan het ook anderen helpen in te zien wat geloven is.

„De Heere is mijn Herder. Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij" (Ps. 23)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen