FEEST IN DENDERLEEUW

Als u het op de kaart zoekt, vindt u her liggen zo halverwege tussen Gent en Brussel in. Een aardige plaats van 10.000 inwoners, voor een groot deel bestaande uit forenzen op Brussel.

En hierheen waren woensdag 12 april vele belangstellenden gekomen uit verschillende protestantse kerken in België en Nederland.

In de gereformeerde kerk van Denderleeuw heerste een feeststemming. De zorgen van vele maanden bleken op één dag opgelost te mogen heten. Daar was de zorg geweest voor de restauratie van het kerkgebouw. Compleet met gloednieuw meubilair was er een heel bedrag mee gemoeid. Maar nu mochten de gemeenteleden dan op hun nieuwe banken zitten en bekeek men glunderend het nieuwe kerkinterieur met de smaakvolle aandachts-wand, waarvoor op een verhoging bedieningstafel, doopvont en kansel prijken.

In een land waar r.k. bedehuizen imposant en rijk versierd zijn, mag het zeer belangrijk worden genoemd dat de protestantse kerkgebouwen wel een sobere, maar toch smaakvolle indruk geven. In Denderleeuw is dit dan bizonder gelukt.

Maar het was beslist niet alleen de „terug in gebruikneming" van de nieuwe kerk, zoals het in de uitnodiging vermeld stond, die de vele meelevende belangstellenden naar Denderleeuw had gebracht. Op deze blijde avond mocht ook de nieuwe voorganger in zijn ambt worden bevestigd en zich aan zijn nieuwe gemeente verbinden.

De Here had het voor twee zoekende partijen tot een gezegende ontmoeting gebracht. De gemeente van Denderleeuw zocht al ruim een half jaar een nieuwe voorganger. En reken maar dat dit vanuit België een moeizaam werk is, dat zich vaak tot in de verste Nederlandse provincies uitstrekt. En... br. Hendriksen zocht een nieuwe taak in de wijngaard des Heren.

Elf jaar geleden trad hij uit zijn ambt en kerk. Als kapelaan in Amsterdam had hij eerst bizonder veel vreugde gevonden in zijn herderlijk werk in een zorgelijke grotestadsparochie. Maar de kerkelijke wetten en een dor formalisme hadden zijn geloof verschraald. Tenslotte was er van hem een volkomen gefrustreerd mens overgebleven, die innerlijk niet meer achter zijn arbeid kon staan. Zijn eerlijkheid gebood hem de priestertoog af te leggen. Een ongelovige meneer Hendriksen vond een baan in het hotelleven en gaf van tijd tot tijd wat bijlessen in de oude talen. Twee jaar later vond hij zijn vrouw en de heer en mevr. Hendriksen zouden voor ons onbekende mensen gebleven zijn, als niet God Zelf had ingegrepen. Een samenkomst in een Pinkstergemeente in Den Haag werd de bekering van dit echtpaar. In een teleurgesteld, maar nog latent naar de gemeenschap met Christus hunkerend priesterhart begon opnieuw liefde tot de Heiland te branden.

In 1966 kregen we op de Wartburg in Velp het eerste kontakt met br. Hendriksen. Wij hebben met hem ervaren hoe moeilijk het voor een ex-priester kan zijn om zijn plaats te bepalen in het agglomeraat van het reformatorisch kerkelijk leven. Het persoonlijke kontakt betekent hier 30 bizonder veel en de gereformeerde kerk van Den Haag heeft onze broeder uitstekend weten op te vangen. Hoe groot was voor ons allen de vreugde, toen we vernamen dat br. Hendriksen een nieuwe taak van de Here had gekregen en de gemeente van Denderleeuw een nieuwe voorganger.

En dit vierden we dan tegelijk op deze gedenkwaardige avond in het Vlaamse Denderleeuw.

Ds G. Aalbersberg uit Vlaardingen hield de bevestigingspreek naar aanleiding van Exodus 4:4, het teken van de staf die dn een slang verandert en omgekeerd de slang, die op het bevel van God door Mozes bij de staart moest worden gegrepen en dan weer de staf wordt. Er zullen heel wat slangen bij de staart gegrepen moeten worden, ook in Denderleeuw. Maar in de naam des Heren mag het worden volbracht.

En zo maakt God Zelf Zijn woord waar en openbaart Zich als de Almachtige die zegenend achter de boodschap staat, welke Zijn knechten mogen brengen.

Na de bevestiging van br. G. M. A. Hendriksen tot lerend ouderling-voorganger, zong de gemeente haar nieuwe voorganger toe de zegenbede uit Ps. 134. Br. Hendriksen aanvaardde zijn ambt met een prediking over de gelijkenis van de Goede Herder uit Joh. 10.

Geen plichtplegingen, diepzinnige mensenwijsheid of wat dies meer zij... de stem van de Goede Herder moet het doen en... de klank van die stem wil door de Heilige Geest in het woord van de prediking worden gelegd.

Na de dienst werden in de Christelijke school aan alle gasten traktaties en verfrissingen uitgereikt. Het ging er gul Vlaams toe en er werden veel kontakten gelegd en handen geschud. Wat een totaal andere sfeer! En dat zo betrekkelijk dichtbij. Wat een bi-zondere situatie: van de 120 leden van de kerk van Denderleeuw zijn er 118 ex-r. katholiek, waaronder de gehele kerkeraad.

Fijn ook dat de burgemeester zo'n hartelijk woord van welkom sprak. Heerlijk dat de naam van de „Evangelische kerk" in Denderleeuw in zo'n goede reuk staat bij heel het volk. Ook bizonder verblijdend was het dat zowel de moeder als de broer van broeder Hendriksen, beiden r. katholiek, deze dienst meemaakten en zichtbaar blij waren met deze nieuwe wending in zijn leven.

En wij allen namen een blij hart mee terug naar ons werk in Nederland en lieten de beste wensen achter bij onze broeder met zijn vouw en kind in de nieuwe gemeente, de gave en opgave tegeiijk van de Koning der Kerk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen