Dik hout en antipapistische planken

Dat op de jaarvergadering van de Nederlandse afdeling van de Internationale Raad van Christelij ke Kerken (de I.C.C.C.) ook de ex-priester, thans gereformeerd predikant ds. H.J. Hegger, is opgetreden, zal niemand verbaasd hebben, die de geest kent waaruit zowel die predikant als die I.C.C.C. spreken. Het is de hyperorthodoxe zgn. „fundamentalistische" geest van die groepen, die zowel bij een allerletterlij kste bijbelopvatting als bij een allerfelst anti-katholicisme zweren.

Wat de I.C.C.C. betreft, deze organisatie wordt maar al te veel met de echte Wereldraad van Kerken verwisseld. Daarbij staat zij in betekenis verre ten achter bij die Wereldraad, welke als overkoepelend orgaan van vrijwel alle niet r.k. kerken óók door de r.k. kerk volmaakt ernstig wordt genomen. De I.C.C.C. is uit een erbarmelijke concurrentiezucht met de Wereldraad ontstaan. De I.C.C.C. zoekt verder zijn bestaansrecht voornamelijk in de bestrijding van die Wereldraad, die hij - volmaakt ten onrechte - communistische meeloperij en wat men verder maar aan lelijks bedenken kan, verwijt. Gesticht en geleid door een niet geheel onbedenkelijke en door zijn eigen kerk geschorste Amerikaanse predikant, zekere Mclntire, oefent deze organisatie helaas enige aantrek kingskracht uit op bepaalde protestantse kringen ten onzent, die een nogal benepen en autoritaire bijbelopvatting paren aan een agitatorisch optreden, dat overal vijanden ziet.

Een grote vijand is - naast de Wereldraad - Rome. Vandaar dat ds. Hegger, die zelfs in niet bepaald pro-katholieke organisaties als de Evangelische Maatschappij niet serieus genomen wordt, op de jongste jaarvergadering van de Nederl andse aanhangers van de I.C.C.C. succes had. Het ging van dik hout zaagt men planken.

Het komende concilie? Een verduistering van de leer van Christus. Maar wij moeten ons alleen laten imponeren door Jezus Christus. En de Wereldraad van Kerken? Die gaat maar door met Rome uit te nodigen. Wat er gebeuren moet?

Een manifestatie van reformatorische Christenen uit de gehele wereld; anders gaat de wereld zich vergapen aan de schijn van Rome, die via de televisie nu ook al in de huiskamers komt. En zo voort, en zo voort.

Ernstige lieden nemen dit gepraat niet ernstig.

Nog een paar slotopmerkingen.

Ik ben erg blij, dat „De Gelderlander" de antipapistische planken tevoorschijn heeft gehaald en met name heeft genoemd.

Dus „De Gelderlander" vindt het antipapisme, als ik opkom voor de eer van Christus, waarvan liet komende concilie met al zijn mensverheerlijking zeker een verduistering zal zijn. („De Gel derl ander schreef: „leer van Chri stus". Dat moet een drukfout zijn. Ik heb gezegd: „eer van Christus). Dan zijn alle protestanten, ook de leden van de Wereldraad van Kerken, antpapisten. Want elke gelovige protestant zal het een verduistering van de eer van Christus vinden, wanneer een mens zichzelf de plaatsbekleder van Christus noemt, zich de eigenschap van de onfeilbaarheid toekent en toelaat, dat de mensen voor hem neerknielen en hem de voeten kussen.

En elk gelovig protestant zal het met mij eens zijn, dat wij ons alleen door Christus moeten laten imponeren en door geen aardse macht, die wij niet begeren. Onze catechismus spreekt over de enige troost in leven en in sterven. Dat is niet het feit, dat ik tot een of andere imponerende uitwendige kerk behoor hier op aarde, maar dat ik het eigendom ben van mijn getrouwe Zaligmaker Jezus Christus, bij Wiens lichaam ik ingelijfd wordt door het geloof alleen. Heus, beste Gelderlander, ernstige protestantse lieden noemen dit alles geen gepraat en nemen deze dingen ook wel ernstig.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen