Licht over Friesland

De campagne „Licht over Friesland" is achter de rug. Gelukkig, want war en tien zeer inspannende dagen. Maar ik denk er toch ook met heel veel vreugde aan terug. Wat is het mooi als je zo het Evangelie kunt verkondigen in al zijn rijkdom aan mensen, die het nog nooit goed gehoord hebben. De samenkomsten werden n.l. door veel buitenkerkelijken bijgewoond. Een paar indrukken wil ik hier weergeven.

VERDWAALD IN EEN ROOMSE KERK

Wij begonnen in Workum, op 20 februari. Ik reed mee met ds Hamers. We wisten, dat de samenkomst werd gehouden in het hervormde kerkgebouw dat voor de reformatie aan Rome had behoord. We stapten daarom uit vooreen grote kerk, waar we mensen zagen binnengaan. In het portaal verwonderde ik mij echter over een oproep tot het bijwonen van een vergadering van de K.V.P. Maar ja, met de tegenwoordige oecumenische beweging kun je van alles verwachten. Wij drongen dus nog dieper het heiligdom binnen en openden de volgende deur. Daar zagen we een altaar met kaarsen. Nog was het me niet duidelijk, dat we in een r.k. kerk terecht waren gekomen. Er zijn er immers ook onder de protestanten, die de kansel willen wegrollen uit de centrale plaats in de kerk en er een altaar voor in de plaats willen stellen. Toen hoorde ik een lijzige stem bidden: „Wees gegroet, Maria....". Ja, nu wisten we waar we waren, en onthutst maakten we rechtsomkeert.

Na de dienst belde ik voor de vierde keer naar huis. Ik kreeg mijn vrouw aan de telefoon. Het werd tijd, dat ik naar Kortenhoef terug reed. Met Sjoerd en Geert aanvaardde ik de tocht . We hebben heel wat afgepraat onder weg.

Om half twee was ik thuis en om half vier werd onze vijfde geboren, een dochtertje, dat we de naam van de moeder hebben gegeven: Willemientje Anneliesje. Ook zij heeft de bekende kuiltjes in de wangen overgenomen.

DE WIND WAAIT IN DE NACHT

Ergens in de buurt van Bergum. We zijn teruggekeerd van.... ik weet het niet meer. Het is al twaalf uur in de nacht. Ds Hamers zal ons aanstonds verlaten. We zijn niet ver meer van zijn huis. We houden stil. We gaan danken, danken voor de mooie avonden, die we reeds gehad hebben, en Gods zegen vragen over het woord, dat wij mochten brengen. We zitten met negen in het busje. Om beurten bidden en danken wij. Ik vond dit zeer ontroerend. Buiten was alles in diepe rust. Ik hoorde de wind door de bomen en dacht aan het gesprek van Jezus met Nicodemus. Dat was ook midden in de nacht. Toen was buiten ook de wind gaan waaien. En toen zei Jezus: „De wind blaast waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid, maar gij weet niet , vanwaar hij komt of waar hij heen gaat; zo is een ieder, die uit de Geest geboren is". Joh. 3 : 8.

Ja, is de actie „Licht over Friesland" ook niet ontstaan uit zulk een onver wachte beweging des Geestes. De leden van het comitÉ zijn maar heel gewone mensen, zoals iedereen. Als je naar hun Friese koppen kijkt, zie je daar nu niets in, waarvan je zegt: Kijk, die trek rond de mond, die krul in de neus, die opeengeknepen lippen! daar moet je hun energie uit verklaren.

Ja, ze hebben hard gewerkt, deze jongens en meisjes, mannen en vrouwen. Ze zijn maar met negen. Ze werkten tot diep in de nacht.

Maar wie gaf hen de moed om zulk een geweldig plan door te zetten? Wie gaf hen de vreugde in deze arbeid voor Gods Koninkrijk? Wie gaf hen de wijsheid om steeds in nauw contact te blijven met de kerken?

Dit alles is alleen te verklaren uit het vrijmachtige waaien des Geestes. Alle eer voor dit werk komt aan God toe. En deze jonge mensen zijn de eerste om dit te beamen.

LICHT OVER NEDERLAND?

Het mooie van deze actie was, dat het van onder op gekomen is. Ik ben overtuigd, dat vele predikanten daardoor getroost werden. Zij hebben nu gezien, dat zij niet altijd weer moeten aansporen tot het getuigenis voor Jezus Christus. Uit deze groep kwamen spontaan de frisse ideeën en ook de frisse aanpak. Ze zijn niet naar de predikanten gegaan en hebben gezegd: Jullie doen het verkeerd, zo moeten jullie het doen! Neen, ze hebben zich niet schuldig gemaakt aan deze goedkope critiek van de beste stuurlui, die aan wal staan. Maar ze hebben zelf de handen uit de mouwen gestoken.

Het is ook zo mooi, dat deze actie volkomen interkerkelijk was. Ik meen, dat evangelisatie, die slechts van ÉÉn kerk uitgaat, zichzelf gedeeltelijk tegenwerkt. Laten we ons eens indenken in de mentaliteit van een buitenkerkelijk mens. Als hier een groepje de hervormde kerk staat aan te prijzen, als ginds met geweldige exclamaties het gereformeerde beginsel wordt toegejuicht, als elders een artikel-eenendertiger zegt, dat ze allemaal mis zijn behalve hij, is dan niet de meest normale en gezonde reactie van zo iemand: Ja, maar ik ga me niet in zo'n protestants wespennest steken! En dat geldt misschien in nog meerdere mate voor de r. katholiek. In zijn kerk mag hij desnoods knikkebollend de uitspraken van de Paus beamen, en dan wil de kerk verder alle verantwoording op zich nemen. Als hij bij de protestanten verzeild zou raken, dan is het nu net het tegenovergestelde. Dan moet hij meteen zijn jas uittrekken en volop meevechten. Althans zo lijkt het de rustig duttende r. kastholiek. Dat er desondanks telkens weer mensen door het Woord, dat wij verkondigen midden in onze verdeeldheid, tot bekering komen, is dan ook zonder meer een wonder van Gods genade. Maar daarom mogen wij niet berusten in die verdeeldheid.

Zou het niet zeer te wensen zijn, dat er een interkerkelijk comitÉ kwam: Licht over Noord-Holland, Licht over Drente, ja zelfs: Licht over Nederland. Zakenlui, die gegrepen zijn door de heerlijkheid van het Evangelie van Jezus Christus en hiervoor voelen, kunnen aan ons schrijven en dan geven wij wel hun adressen door aan anderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen